ခ႐ိုနီထက္ဆိုးေသာအရာ

 

ယခုတေလာ စာခ်ဳပ္တခုေခတ္စားေနသည္။ ေမတၱာျဖင့္ေပးကမ္းျခင္းစာခ်ဳပ္တဲ့။ အေမက သားကိုေပးသည္။ အစ္ကိုက ညီကိုေပးသည္။ ဦးေလးက တူကိုေပးသည္။ ခယ္မက ခဲအိုကိုေပးသည္။ ျမန္မာသည္ ေမတၱာျဖင့္ ေပးကမ္းရာတြင္ နံပါတ္(၁) စဲြေတာ့မည္။ ကမာၻေပၚတြင္ လွဴဒါန္းေပးကမ္းမႈ အရက္ေရာဆံုးႏိုင္ငံတြင္ ျမန္မာ သည္ နံပါတ္(၁)ခ်ိတ္ခဲ့ဖူးသည္ဆိုသကိုး။ ယခုဟာက ထိုသို႔ဟုတ္မည္မထင္။ ကြ်န္ေတာ့္အသိ အခြန္ဦးစီး တေယာက္ရိွသည္။ သူသည္ နိုင္ငံ့၀န္ထမ္းအျဖစ္ အခြန္ဦးစီးဌာနတြင္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္စဥ္အတြင္း အလြန္ ၾကြယ္၀ခ်မ္းသာလာသည္။ သူသည္ တပ္မေတာ္မွ ဗိုလ္ၾကီးရာထူးျဖင့္ အနားယူခဲ့ျပီး ဤရာထူးသို႔ ကူးေျပာင္း ေရာက္ရိွလာသူ ျဖစ္သည္။
တိုတိုေျပာရလွ်င္ သူသည္ ၀င္ေငြရလမ္းမေဖာ္ျပႏိုင္ေသာနည္းျဖင့္ ခ်မ္းသာလာ၏။ ခ်မ္းသာလာေသာအခါ လူ႔သဘာ၀အတိုင္း သူရွာေဖြစုေဆာင္းခဲ့ေသာ ေငြမည္းမ်ား၏ေနာင္ေရးကို စိုးရိမ္လာ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ သူ၏တပည့္ျဖစ္သူကို အလုပ္မွထြက္ခိုင္းကာ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္တဆိုင္ အရင္းအႏီွး မ,တည္ဖြင့္ လွစ္ေပးသည္။ ထိုလက္ဖက္ရည္ဆိုင္သည္ ေနရာမေကာင္းျခင္း၊ ေဖ်ာ္ဆရာေကာင္းေကာင္း မရိွျခင္း၊ စားဖြယ္စံု မရျခင္း စသည့္အေၾကာင္းမ်ားေၾကာင့္ သိပ္မေရာင္းရ။ ကီ်းနွင့္ဖုတ္ဖုတ္သာရိွသည္။ သို႔ေသာ္ ကြ်န္ေတာ့္ သူငယ္ခ်င္းကား အျပံဳးမပ်က္ဘဲ သူ႔ဆိုင္ကို ဆက္ထြက္ေစသည္။ သူ႔တပည့္ေက်ာ္အား တပတ္တခါ သူ႔ထံသို႔ လာေစျပီး လိုအပ္ေသာေငြေၾကးကို လာယူေစသည္။ သူ႔လက္ဖက္ရည္ဆိုင္သည္ သိပ္မေရာင္းရေသာ္လည္း ျဂဳိဟ္တုစေလာင္း၊ တီဗီြႏွစ္လံုး၊ အသံခ်ဲ႕စက္၊ ေရခဲေသတၱာ၊ ဂက္စ္မီးဖို၊ ဂက္စ္အိုးမ်ားအားလံုး ျပည့္ျပည့္စံုစံု ထားေပးသည္။ လိုရင္းက ဤလက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွ၀င္ေငြမ်ားရကာ ျမတ္စြန္းေနပါသည္ဟု သက္ဆိုင္ရာသို႔ သတင္းလႊင့္ရန္သာျဖစ္သည္။ ျမတ္သည္ျဖစ္ေစ မျမတ္သည္ျဖစ္ေစ သက္ဆိုင္ရာသို႔ တင္ျပစရာ၀င္ေငြရရာရ ေၾကာင္း လုပ္ငန္းတခုျပနိုင္ဖို႔ အဓိကျဖစ္သည္။ သို႔မွသာ အခြန္ဦးစီးမွဴးရာထူးျဖင့္ မတရားရယူထားေသာ၀င္ေငြ မ်ားကို စာရင္းေပ်ာက္အင္းေပ်ာက္ ေငြမည္းကို ေငြျဖဴလုပ္နိုင္မည္ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အႏီွပုဂၢိဳလ္သည္ အိမ္ တလံုးကို သူ႔အေမနာမည္ျဖင့္ ၀ယ္လိုက္၏။ ထို႔ေနာက္ ႏွစ္အနည္းငယ္ၾကာေသာအခါ သူ႔မိခင္က သူ႔အား ထိုအိမ္ကိုအခမဲ့ေမတၱာျဖင့္ ေပးကမ္းပါသည္ဟုဆိုကာ စာခ်ဳပ္စာတမ္းတခု ေကာက္လုပ္လိုက္ေလသည္။ လာဘ္စားထားေသာေငြမ်ားႏွင့္ ၀ယ္ထားေသာအိမ္တလံုးသည္ ဤနည္းျဖင့္ အမည္ေပါက္ျဖစ္သြားေလျပီ။ သက္ဆိုင္ရာမွလာစစ္လွ်င္ ၀ယ္သူမရိွသျဖင့္ ျပဳတ္မတတ္ျဖစ္ေနေသာ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္သည္ ပဲရစ္ျမိဳ႕လယ္ ေကာင္မွ ရတနာဆိုင္ၾကီးသဖြယ္ ၀င္ေငြေကာင္းေနေၾကာင္း လီဆယ္ထြက္ဆိုမည္ျဖစ္သည္။ အိမ္ကေတာ့ အေမြရသလိုလို၊ ေမတၱာျဖင့္ ေပးကမ္းခံရသလိုလိုလုပ္ခ်လိုက္မည္ျဖစ္သည္။

ေနာက္တေယာက္လည္း အခြန္ဌာနမွပင္ ျဖစ္သည္။ တပ္မွလာသူပင္ ျဖစ္သည္။ ျပည္ျမိဳ႕ဇာတိျဖစ္သည္။ ဘာေတြ ဘယ္ေလာက္ရသည္ေတာ့မသိ၊ သူ႔ပံုမွန္၀င္ေငြကို ဖံုးကြယ္ခ်င္ေသာအခါ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းတခု ဟန္ျပလုပ္သည့္အေနျဖင့္ ဂ်ာနယ္တေစာင္ထုတ္ေ၀မည္ဆိုလာ၏။ ထိုသို႔ျဖင့္ ဂ်ာနယ္တေစာင္ထြက္လာသည္။ ကြ်န္ေတာ့္ကို စာမူေတာင္းသျဖင့္ ေရးေပးလိုက္သည္ ။ အယ္ဒီတာမွာလည္း တပ္မွထြက္လာေသာ ကဗ်ာရူး စာရူးတေယာက္ ျဖစ္သည္။ သူတို႔လုပ္ကိုင္ေနသည္ကို ျမင္သည္ႏွင့္ ဤဂ်ာနယ္သည္ သက္ဆိုးရွည္မည့္ဂ်ာနယ္ မဟုတ္။ မၾကာမီျပဳတ္ေတာ့မည့္ဂ်ာနယ္ဆိုတာ ကြ်န္ေတာ္ရိပ္မိသည္။ သို႔ေသာ္ မ်က္ႏွာနာရမည့္သူျဖစ္သျဖင့္ သံုးေလးလ ကြ်န္ေတာ္ စာမူေရးေပးလိုက္သည္။ ထုတ္ေ၀သူေငြရွင္ တပ္မေတာ္အျငိမ္းစားအခြန္ဦးစီးသည္ စာေပ၀ါသနာပါသူမဟုတ္။ သူ႔ကိုယ္စား ေငြကိုင္လုပ္ေနေသာ သူ႔ညီအရင္းျဖစ္သူသည္ ျပည္ျမိဳ႕မွပင္ျဖစ္ေသာ္လည္း စာေပႏွင့္ေ၀းပံုမွာ ကိုယ့္ျမိဳ႕မွစာေရးဆရာျဖစ္ေသာ ကြ်န္ေတာ့္နာမည္ကိုပင္ ၾကားဖူးသူမဟုတ္။ ဖတ္ဖူးဖို႔ကား ေ၀လာေ၀း။ အယ္ဒီတာခ်ဳပ္မွာလည္း အယ္ဒီတာလုပ္ဖူးသူမဟုတ္။ တပ္ထြက္အခ်င္းခ်င္းမို႔ ဆဲြခန္႔ျခင္းျဖစ္သည္။ ထုတ္ေ၀သူ၏ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ ဖြင့္မေျပာလည္း သိသာသည္။ ေငြမည္းမ်ားကို ျဖဴဖို႔ ၀င္ေငြရလမ္းရ ေပါက္တခုကို ေဖာ္ျပျခင္းျဖစ္သည္။ ေငြ၀င္လမ္းတခုကိုျပဖို႔ အစိုးရကိုလိမ္ခ်င္သည္ဆိုလွ်င္ စာအုပ္ထုတ္ေ၀ေရး လုပ္ငန္းသည္ အေကာင္းဆံုးျဖစ္သည္။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ေစာင္ေရတေထာင္မကုန္ေသာ ဂ်ာနယ္တေစာင္သည္ ၀င္ေငြေကာင္းေၾကာင္း အျမတ္ေကာင္းေၾကာင္းျပခ်င္လွ်င္ ေစာင္ေရတေသာင္းေရာင္းရပါသည္ ဟုေျပာလည္း (အတြင္းလူမ်ားမွလဲြ၍) မည္သူကမွ် သိမည္မဟုတ္၍ ျဖစ္သည္။ ဤနည္းျဖင့္ စာေပေလာက၀ယ္ ရံႈးေသာ္လည္း ပန္းပန္ေနေသာ မဂၢဇင္းမ်ား၊ ဘယ္သူမွမဖတ္ေသာ္လည္း ပံုမွန္ထြက္ေနနိုင္ေသာ ဂ်ာနယ္မ်ားကို ေတြ႕ျမင္ႏိုင္ၾကမည္ျဖစ္သည္။ တလက္စတည္း ဆက္စပ္စဥ္းစားေသာအခါ မျမတ္ေသာ္လည္း လုပ္ေနေသာ လုပ္ငန္းမ်ားစြာ ျမန္မာနိုင္ငံတြင္ရိွေနေၾကာင္း သတိထားမိလာမည္ျဖစ္သည္။ လစဥ္ဆိုင္ခန္းငွားရမ္းခပင္ တလ လွ်င္ သိန္းႏွစ္ဆယ္၊ သံုးဆယ္ေပး၍ လုပ္ေနႏိုင္ေသာ ပါခ်ည္ပါခ်ဲ႕ အလုပ္ကေလးေပါင္းမ်ားစြာ၊ ဆိုင္ခန္းေပါင္း မ်ားစြာသည္ အျမတ္အစြန္းရရိွေရးကို မူတည္၍ လုပ္ေနသည္ထက္၊ ေငြမည္းကိုေငြျဖဴျပစရာ (လာဘ္စားထား ေသာ၊ ခိုးထားေသာေငြမ်ားကို တရား၀င္အျမတ္ေငြအျဖစ္ ျပစရာ) အလုပ္တခုရိွလွ်င္ ျပီးေရာသေဘာႏွင့္ ေရာင္း ေန၀ယ္ေန၊ လုပ္ငန္းလည္ပတ္ေနၾကတာေတြမ်ားလားဟု ေတြးေတာမိပါသည္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ေနာက္တက္လာမည့္ အစိုးရသည္ သန္႔ရွင္းေသာအစိုးရ (Clean Government) ျဖစ္ရ မည္။ အဂတိလိုက္စားမႈမ်ားျဖစ္လာလွ်င္ မိမိပါတီ၀င္ပင္ျဖစ္ေစကာမူ ေထာင္၀င္စာလိုက္ေတြ႕ရံုကလဲြ၍ အေရး မယူဘဲ ေနမည္မဟုတ္ဟူေသာ သေဘာမ်ဳိးေျပာသြားေသာအခါ ယခင္အစိုးရအဆက္ဆက္လက္ထက္က ခိုးခဲ့၊ ၀ွက္ခဲ့၊ လာဘ္စားခဲ့ၾကသူမ်ား အၾကီးအက်ယ္ တုန္လႈပ္သြားၾကသည္။ သူတို႔ကံေကာင္းသည္မွာ အစိုးရသစ္ သည္ ႏိုင္ငံတကာမွာလို ေရြးေကာက္ပဲြ ျပီးျပီးခ်င္း ခ်က္ခ်င္းေရာက္မလာ၊ သံုးလေလာက္ၾကာမွ လႊတ္ေတာ္ အသစ္ေခၚမည္၊ အစိုးရဖဲြ႕မည္၊ အာဏာလဲႊမည္ဆိုသျဖင့္ သူတို႔၏ ခိုးရာပါပစၥည္းမ်ား၊ လာဘ္စားထားေသာ ေငြထုပ္မ်ားကို ေဖ်ာက္စရာ၊ ဖြက္စရာ အခ်ိန္သံုးလရသြားျခင္းျဖစ္သည္။ NLD ႏိုင္ျပီး ေနာက္တေန႔တြင္ စာရင္း စစ္နွင့္ ခ်က္ခ်င္း၀င္စစ္လွ်င္ စားထား၀ါးထားေသာ ေျမေပၚေျမေအာက္ပစၥည္းမ်ားအားလံုး ခိုးရာပါႏွင့္တကြ ပက္ပင္းမိမည္ျဖစ္သည္။ ယခုေတာ့ ေနာက္ဆံုးသံုးလ သူခိုးဘ၀အျဖစ္ အခိ်န္ရလိုက္ေသာေၾကာင့္ အသက္ရွဴ ေပါက္ေခ်ာင္သြားျပီး အားရေအာင္ မခိုးရေသးသူမ်ားကလည္း ေန႔ဆိုင္းညဆိုင္းနွင့္ပို၍ ခိုးၾကျပီး၊ ခိုးထားျပီးသား လူအမ်ားစုကလည္း ေငြမည္းမ်ားကိုေဖ်ာက္ဖ်က္ဖို႔ အစြမ္းကုန္ လုပ္လာၾကေတာ့သည္။ ထိုအထဲတြင္ စင္ကာပူ တြင္ ကြန္ဒိုတိုက္ခန္းမ်ား ၀ယ္ယူထားၾကျခင္းလည္း ပါ၀င္သည္။ တတ္နိုင္သူမ်ားက နယူးေယာက္၊ လန္ဒန္၊ ဆစ္ဒနီတို႔တြင္ အိမ္မ်ား၊ ေျမမ်ား ၀ယ္ထားၾကသည္။ အခ်ဳိ႕က စိန္မ်ား၊ ပတၱျမားမ်ား၊ နီလာမ်ားကို ၀ယ္စုၾက သည္။ အခ်ဳိ႕က တပည့္တပန္းမ်ားနာမည္ျဖင့္ အိမ္ျခံေျမမ်ား၀ယ္ၾကသည္။ ၀ယ္ျပီးျပီးခ်င္းပင္ ထိုတပည့္မ်ားက ေမတၱာျဖင့္ ေပးကမ္းျခင္းဟူေသာေခါင္းစဥ္ျဖင့္ ဆရာအား ျပန္လည္ ေပးအပ္ေသာစာခ်ဳပ္မ်ားကို ခ်ဳပ္ေပးၾကရ သည္။ ထီဆိုင္မ်ားႏွင့္ေပါင္းကာ သိန္းေထာင္ခီ်ေသာထီဆုၾကီးမ်ား အျမတ္ေပးကာ၀ယ္ၾက၏။ ထို႔ေနာက္ ထီ ေပါက္၍ တိုက္ေဆာက္ၾကသည့္သဖြယ္ လုပ္ၾကျပန္၏။ ကြ်န္ေတာ့္အသိ ျမိဳ႕နယ္ ေထြ/အုပ္မွ အရာရိွတဦးဆို လွ်င္ သူတာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခိ်န္အတြင္း ဟိုနယ္ေျမသည္နယ္ေျမမွရယူထားေသာ ေျမကြက္ပင္ စုစုေပါင္း ၃၇ ကြက္တိတိ သူ႔လက္ထဲတြင္ရိွသည္ဟူ၏။ ေထြ/အုပ္ဟူေသာအာဏာကို အသံုးျပဳကာ ေျမကြက္မ်ားကို ကိုယ္ က်ဳိးအတြက္ နာမည္အမ်ဳိးမ်ဳိးျဖင့္ ရယူထားခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ထိုသူသည္ ခရိုင္အဆင့္အရာရိွတဦးသာ ရိွပါေသး သည္။ တိုင္းအဆင့္၊ ျပည္နယ္အဆင့္၊ ျပည္ေထာင္စုအဆင့္ဆိုလွ်င္ေတာ့ မည္မွ်ခ်မ္းသာၾကြယ္၀မည္ကို မွန္းဆ ႏိုင္ပါသည္။ ယခုတေလာေပၚထြက္လာေသာ အခြန္ဦးစီးရံုးမွစာေရးၾကီးအား လာဘ္ေငြသိန္းေပါင္း ၁၃၀၀ ယူမႈျဖင့္ စစ္ေဆးေနသည့္သတင္းကို ၾကားေသာအခါ လူမသိေသာ၊ အျဖစ္အပ်က္မ်ား သိန္းနွင့္ခီ်ရိွေနမည္ဟု နားလည္ႏိုင္ပါသည္။ ဤအျဖစ္အပ်က္မ်ဳိးသည္ အခြန္ဦးစီးဌာနတခုသာမဟုတ္ တရားသူၾကီးမ်ား၊ ဥပေဒအရာရိွ မ်ား၊ ရဲအရာရိွၾကီးမ်ား၊ စည္ပင္အရာရိွမ်ား၊ စီမံကိန္းမ်ားကို ကိုင္တြယ္ခြင့္ျပဳစီမံရသူမ်ား၊ ဌာနဆိုင္ရာအရာရိွၾကီး မ်ားအားလံုး နက္နက္ရိႈင္းရိႈင္း ပါ၀င္ပတ္သက္ေနျခင္းဟု ေျပာနိုင္ပါသည္။ ျမန္မာနိုင္ငံဆင္းရဲသည့္ အဓိက အေၾကာင္းမွာ ၾကီးမားေသာအက်င့္ပ်က္ျခစားမႈေၾကာင့္ပင္ ျဖစ္ပါသည္။ လာဘ္ေပးလာဘ္ယူမႈကို စစ္ေဆးေရး တခုလို ေနာက္တက္လာသည့္ အစိုးရက ေဆာင္ရြက္ပါမွသာ အက်င့္ပ်က္ျခစားမႈမ်ားကို ဟန္႔တားႏိုင္မည္ဟု ေ၀ဖန္သူမ်ားက ေ၀ဖန္ၾကပါသည္။
ထိုအခ်က္သည္ မွန္ေပ၏။ ျမန္မာႏိုင္ငံရိွ ရဲတပ္ဖဲြ႕မွနယ္ထိန္း အားလံုးနီးပါးသည္ ေလာင္းကစားဒိုင္မ်ားႏွင့္ ပတ္သက္မႈရိွေနၾကသည္။ ေလာင္းကစားဒိုင္မ်ား၊ သစ္ေမွာင္ခိုမ်ား၊ ဥပေဒႏွင့္မလြတ္ကင္းေသာ စီးပြားေရးလုပ္ ငန္းလုပ္ကိုင္ေနသူမ်ား၏ တရားမ၀င္ေပးကမ္းမႈကို ရယူေနၾကပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ထိုဒုစရိုက္လုပ္ငန္းမ်ားသည္ မည္သည့္အခါမွ လံုး၀ကင္းစင္သြားမည္ဆိုသည္မွာ မျဖစ္ႏိုင္ေပ။
ယခင္က ဌာနဆိုင္ရာမ်ား၊ အဂတိလိုက္စားသူမ်ားသည္ စသံုးလံုး (ေခၚ) အထူးစံုစမ္းစစ္ေဆးေရးဦးစီးဌာန (Bureau of Special Investigation) ကို ထိတ္လန္႔ၾကသည္။ ဌာနတခုတြင္ B.S.I ၀င္ျပီဆိုသည္နွင့္တုန္လႈပ္ ၾကသည္။ ထိုသို႔ ထိတ္လန္႔ၾကေအာင္လည္း စသံုးလံုးသည္ သမၼတတိုက္ရိုက္အုပ္ခ်ဳပ္ကြပ္ကဲမႈေအာက္တြင္ ရိွသည္။ မည္သည့္၀န္ၾကီးဌာနကိုမဆို စံုစမ္းစစ္ေဆးခြင့္ရိွသည္။ မည္သည့္ရာထူးၾကီးသူကိုမဆို စံုစမ္းေမးျမန္း ခြင့္ရိွသည္။ ေတြ႕ရိွခ်က္ကို သမၼတအားတင္ျပျပီး အေရးယူမႈကို ခ်က္ခ်င္းေဆာင္ရြက္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ မဆလ ေခတ္တြင္ လာဘ္စားမႈ၊ အဂတိလိုက္စားမႈအခ်ဳိ႕ရိွေသာ္လည္း ယခုေခတ္ကဲ့သို႔ ရုပ္ပ်က္ဆင္းပ်က္ လြန္လြန္ကဲ ကဲ အက်င့္ပ်က္ျခစားမႈမ်ားမရိွခဲ့ေပ။
သို႔ေသာ္ ၁၉၈၈ မွစကာ တပ္မေတာ္ေထာက္လွမ္းေရး၏အာဏာစက္၊ လြန္မင္းစြာခဲ်႕ထြင္လာျခင္း၏ ရလဒ္ အျဖစ္ သမၼတကြပ္ကဲမႈေအာက္တြင္ တိုက္ရိုက္တည္ရိွခဲ့ေသာ စသံုးလံုးအဖဲြ႕ကို ျပည္ထဲေရး၀န္ၾကီး၏ လက္ ေအာက္သို႔ ပို႔ပစ္လိုက္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ျပည္ထဲေရး၀န္ၾကီးေအာက္တြင္ ရဲတပ္ဖဲြ႕ေရာ၊ စသံုးလံုးေရာအတူေရာ ၍ တည္ရိွသြားသည္ျဖစ္ရာ အဂတိလိုက္စားမႈ တိုက္ဖ်က္ေရးအဖဲြ႕ၾကီး၏အာဏာမွာ က်ဆင္းသြားခဲ့ျပီး ရဲနွင့္ စသံုးလံုးမွာ အတူတူလိုျဖစ္သြားခဲ့သည္။ ၁၉၈၈ ေနာက္ပိုင္းတြင္ စသံုးလံုး (B.S.I) ေဖာ္ထုတ္သျဖင့္ ေပၚေပါက္ လာေသာ အဂတိလိုက္စားမႈမ်ား ျပစရာအမႈၾကီးတမႈမွ မရိွေတာ့ေပ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ခင္ညြန္႔ကို ျပဳတ္က်ေစခဲ့ေသာ နာမည္ေက်ာ္ မူဆယ္နယ္စပ္ လာဘ္စားမႈၾကီးမ်ားမွာ သူတို႔အခ်င္းခ်င္းအေ၀မတည့္သျဖင့္ စစ္တိုင္းမွဴးမ်ား ထံတိုင္ၾကားရာမွ ေပၚေပါက္လာျခင္းျဖစ္သည္။ ယခင္က အဂတိလိုက္စားမႈတိုက္ဖ်က္ရာတြင္ မူလေနရာက ပါ၀င္ခဲ့ေသာ စသံုးလံုးအဖဲြ႕မွာ ယခုအခါအသက္မရိွေတာ့ေသာ စကၠဴက်ားတေကာင္ ျဖစ္ေနေခ်ေပျပီ။ ေနာက္ တက္လာေသာ အစိုးရသည္ စင္ကာပူကဲ့သို႔ အဂတိလိုက္စားမႈတိုက္ဖ်က္ေရး (Anti Corruption Unit) ကို ထိထိေရာက္ေရာက္ ဖဲြ႕စည္းခ်င္သည္ဆိုလွ်င္ ျပည္ထဲေရးလက္ေအာက္ခံ BSI အစား သမၼတကတိုက္ရိုက္အုပ္ ခ်ဳပ္ေသာ ယခင္ပံုစံကို ျပန္လည္ထူေထာင္ရမည္ျဖစ္သည္။ စင္ကာပူ အဂတိလိုက္စားမႈတိုက္ဖ်က္ေရးအဖဲြ႔သည္ မသကၤာေသာ လူပုဂၢိဳလ္အားလံုးကို အတားအဆီးမရိွ စာရင္းစစ္ေဆးခြင့္အာဏာ၊ ေငြေပးေငြယူအလဲႊ အေျပာင္း၊ အ၀င္အထြက္မ်ား ၾကည့္ရႈခြင့္အာဏာ၊ တရားစဲြပိုင္ခြင့္အာဏာရိွသကဲ့သို႔ အသစ္တက္လာမည့္ အစိုးရ၏ အဂတိလိုက္စားမႈတိုက္ဖ်က္ေရးအဖဲြ႕သည္ လုပ္ပိုင္ခြင့္အာဏာ အျပည့္ရိွဖို႔လိုအပ္မည္ျဖစ္သည္။
ယခုအခါ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ အစိုးရေဟာင္းနွင့္ အစိုးရအသစ္ၾကားတြင္ စပ္ကူးမပ္ကူးကာလအျဖစ္ အာဏာ လစ္ဟာမႈၾကီး (Power Vacuum) ျဖစ္ေနေပသည္။ ၂၀၀၈ ဖဲြ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ၏အားနည္းခ်က္ေၾကာင့္ ေရြးေကာက္ပဲြက်င္းပေသာေန႔ႏွင့္ အာဏာလဲႊေျပာင္းမႈကို မလိုအပ္ဘဲ အနည္းဆံုးရက္ေပါင္းကိုးဆယ္ခြာထား မႈ၏ ေဘးထြက္ဆိုးက်ဳိးမ်ားအျဖစ္ အဂတိလိုက္စားေသာ အစိုးရအရာရိွမ်ား မသမာမႈျပဳလုပ္ရန္ ရက္ကိုးဆယ္ သတ္မွတ္ခြင့္ျပဳေပးလိုက္သလိုရိွသည္။ ထိုရက္ကိုးဆယ္အတြင္း ဖားကန္႔ေက်ာက္တြင္းတြင္ ေ၀သာလီျပည္ ဘီလူးစီးသလို ေက်ာက္မ်ားကို ေလာဘေဇာတိုက္ကာ အငမ္းမရတူးေဖာ္ၾကသည္။ ၀င္လာထြက္လာ အသံုးျပဳ လာေသာ စက္ယႏၱရားမ်ား၊ ယာဥ္မ်ားမွာ တာ၀န္ရိွ၀န္ၾကီး ဌာနပင္မသိဘဲ ၀င္တူးေနေၾကာင္း ေပၚလာၾကသည္။ ဖားကန္႔ေဒသသို႔ ယာဥ္ယႏၱရားမ်ား တင္သြင္းလာမႈမွာ စီးပြား/ကူးသန္း၀န္ၾကီးဌာနမွ တရား၀င္ခြင့္ျပဳမိန္႔ျဖင့္ သြင္းခဲ့ျခင္း ဟုတ္မဟုတ္ ကြင္းဆင္းစစ္ေဆးမည့္အျပင္ ကန္ပိုက္တီးနယ္စပ္ကုန္သြယ္ေရးစခန္းမွ ယာဥ္ယႏၱရား မ်ား တင္သြင္းခြင့္ကိုလည္း ခတၱဆိုင္းငံ့ထားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ဒီဇင္ဘာ ၁၈ နိုင္ငံပိုင္သတင္းစာမ်ား၌ ေဖာ္ျပထား သည္။ အံ့ၾသစရာေကာင္းသည္မွာ အစိုးရသက္တမ္းငါးနွစ္အတြင္း ထိုသို႔ ပြင့္လင္းျမင္သာေသာ အေရးယူ ေဆာင္ရြက္မႈ ဘာတခုမွမရိွခဲ့ဘဲ Global Witness အပါအ၀င္ NLD ႏွင့္အတိုက္အခံမ်ား၊ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ ကာကြယ္သူမ်ားက ေထာက္ျပေ၀ဖန္လာကာမွ ဤသို႔ စံုစမ္းစစ္ေဆးမည္ဟူေသာ အသံေလးမျဖစ္စေလာက္ ျဖစ္ေပၚလာျခင္းျဖစ္သည္။
ဤကိစၥသည္ ေရႊသမင္ဘယ္ကထြက္သည္ဟု ေရဆံုးေရဖ်ားခံုရံုးဖဲြ႕ျပီး လိုက္ရမည့္ကိစၥ ျဖစ္သည္။ ထိုကိစၥ မ်ားအား သတၱဳတြင္း၀န္ၾကီးဌာန ၀န္ၾကီး၊ ကခ်င္ျပည္နယ္၀န္ၾကီးခ်ဳပ္၊ စီးပြားကူးသန္း၀န္ၾကီးဌာန၀န္ၾကီးတို႔ တာ၀န္ယူေျဖရွင္းရမည္ျဖစ္သည္။ မည္သူ႔ကိုမည္မွ်ျဖင့္ လုပ္ကြက္ပါမစ္ခ်ထားေပးခဲ့သည္။ ဘယ္လုပ္ကြက္ သည္ ဘယ္ကုမၸဏီေတြပိုင္သည္။ ဘယ္ေလာက္ထုတ္လုပ္၍ ႏိုင္ငံေတာ္သို႔ ဘယ္ေလာက္အခြန္ေဆာင္သည္။ ႏိုင္ငံျခားသားမ်ား ပါ၀င္ပတ္သက္မႈမည္မွ်ရိွသည္။ ခြင့္ျပဳပမာဏထက္ ပိုလုပ္သည္မလုပ္သည္။ စည္းကမ္း သတ္မွတ္ခ်က္မ်ားကို မည္သို႔ေဖာက္ဖ်က္သည္ စသည္တို႔ကို ပြင့္လင္းျမင္သာစြာ ထုတ္ျပန္ေပးရမည္ျဖစ္ သည္။ ေက်ာက္စိမ္းမွရေသာ အက်ဳိးအျမတ္ကို ရယူခံစားေနသူမ်ားတြင္ လက္နက္ကိုင္တိုင္းရင္းသားအဖဲြ႕မ်ား ပါ၀င္ေနပါကလည္း ထင္ထင္ရွားရွားထုတ္ေဖာ္ေျဖရွင္းရမည္ျဖစ္သည္။ လက္နက္ကိုင္တပ္ဖဲြ႕၏ ေခါင္းေဆာင္ အခ်ဳိ႕သည္ မိမိကိုယ္က်ဳိးစီးပြားအတြက္ တိုင္းျပည္သယံဇာတမ်ားေလာင္မီးက်ေစျပီး ျပည္တြင္းစစ္ကို ရွည္ၾကာ ေစမည္ဆိုပါက မျဖစ္သင့္ေသာကိစၥျဖစ္သည္။ ႏိုင္ငံေတာ္၏သယံဇာတမ်ားသည္ လူတစုအတြက္မဟုတ္ ျမန္မာ ႏိုင္ငံသားအားလံုးႏွင့္ဆိုင္ေသာ ဘံုအက်ဳိးစီးပြာျဖစ္သည္။ မည္သူေတြသည္ ထိုေက်ာက္စိမ္းလုပ္ငန္းမွ သဘာ၀ မက်ေသာ ၀င္ေငြမ်ားရသြားသည္ကို စံုစမ္းစစ္ေဆးေရး၀င္ရမည္ျဖစ္သည္။
ယခုအခါ ျမန္မာႏိုင္ငံ၀ယ္ အခ်ဳိ႕က ခရိုနီမ်ား၏ေဘးအႏၱရာယ္ကို လူေတြက ေထာက္ျပေ၀ဖန္ေနၾကသည္။ ခရိုနီမ်ားသည္ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖဲြ႕ခ်ဳပ္အား ၀င္ေရာက္စည္းရံုးပူးေပါင္းေနသည္ဟု ေျပာၾကသည္။ လႊတ္ေတာ္အမတ္စြမ္းရည္ျမင့္သင္တန္းကို ေနျပည္ေတာ္ရိွိ ဦးေတဇပိုင္ ေရႊစံအိမ္ဟိုတယ္တြင္ ပို႔ခ်ခဲ့တာလည္း ေ၀ဖန္မႈကရိွလာသည္။ ကြ်န္ေတာ့္အျမင္ေျပာရလွ်င္ ခရိုနီမ်ားသည္ ကိုင္တြယ္တတ္လွ်င္ တိုင္းျပည္အတြက္ ျပႆနာမဟုတ္ေပ။ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ထိတ္ထိတ္ၾကဲခရိုနီမ်ားမွာ ဆယ္ဦးပင္ရိွသည္မဟုတ္။ သူတို႔၏ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းမ်ား၊ ၀င္ေငြမ်ား၊ ပိုင္ဆိုင္မႈမ်ားကို အခိ်န္မေရြးစစ္ေဆးလို႔ရသည္။ ဥပေဒႏွင့္အညီ ထိုက္သင့္ေသာ ၀င္ေငြခြန္၊ ကုန္သြယ္ခြန္မ်ား ေကာက္ခံ၍ရသည္။ ထြက္ေျပးမည့္သူမ်ားမဟုတ္။ စာရင္းေပ်ာက္ အင္းေပ်ာက္ မဟုတ္။ ကိုယ့္ဘက္ကသာ လာဘ္မစားဘဲ ကိုင္တတ္တြယ္တတ္လွ်င္ ထိုသူမ်ားထံမွ ႏိုင္ငံေတာ္ဘ႑ာထဲသို႔ အခြန္ေငြမ်ား ရလာႏိုင္စရာရိွသည္။
ခရိုနီထက္ဆိုးေသာသူမ်ားမွာ ၁၉၈၈ မွစကာ ယခု ၂၀၁၆ ႏွစ္ဆန္းခ်ိန္အထိ ဌာနဆိုင္ရာမ်ားတြင္ လစာ၀င္ေငြ ႏွင့္မမွ်ေအာင္ ခ်မ္းသာခဲ့ၾကေသာ၊ လာဘ္စားခဲ့ၾကေသာ၊ ႏိုင္ငံဘ႑ာကိုခိုးခဲ့ၾကေသာ ၀န္ထမ္းမ်ားျဖစ္သည္။ ၀န္ထမ္းမ်ားဟုဆိုရာတြင္ ၀န္ၾကီးအဆင့္မွစကာ ေအာက္ဘက္လက္ေထာက္၊ မန္ေနဂ်ာ၊ စာေရးၾကီးအထိ၊ တရားသူၾကီးမွစကာ ေရွ႕ဖတ္စာေရးအထိ ပါ၀င္ပါသည္။ အနားယူသြားသူ၊ အလုပ္ထြက္သြားသူမ်ားလည္း ပါ၀င္ပါသည္။ ထိုသူမ်ားသည္ နယ္ပယ္အသီးသီးတြင္ မတရားရွာေဖြစုေဆာင္းထားေသာေငြမည္းမ်ားကို ယခု အခါျမန္နႈန္းတင္၍ အမ်ဳိးမ်ဳိးကဲ့ျခင္း၊ ၀ွက္ျခင္း၊ အမည္ေျပာင္းျခင္း၊ ေမတၱာျဖင့္ေပးကမ္းသေယာင္ စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ ျခင္း၊ ျပည္ပသို႔ပို႔ထားျခင္း၊ အျခားသူနာမည္ျဖင့္ လဲႊေျပာင္းျခင္း၊ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းတို႔မွ ျမတ္စြန္းသေယာင္ျပဳ ျခင္းတို႔ကို ေရပက္မ၀င္ေအာင္ ျပဳလုပ္ေနၾကျပီျဖစ္သည္။ ခရိုနီမ်ားကို ျပည္သူလူထုသည္ ျမင္နိုင္ေသး၏။ ဒါက ဦးေတဇပိုင္တဲ့ ဟိုတယ္၊ ဒါက ဦးေအာင္ကို၀င္းပိုင္တဲ့ဘဏ္၊ ဒါက ဦးေဇာ္ေဇာ္ပိုင္တဲ့ေဆာက္လုပ္ေရး စသည္ျဖင့္ မလဲြႏိုင္ေအာင္ျပလို႔ရ၏။ ထိုလုပ္ငန္းမ်ားကို ဥပေဒအတိုင္း အခြန္ေကာက္လို႔ရ၏။ ႏိုင္ငံအတြက္ အက်ဳိးျဖစ္ႏိုင္ ေသး၏။ သို႔ေသာ္ ခိုးထားသမွ်ကိုေျခရာေဖ်ာက္ကာ လစ္ေတာ့မည့္ ဗ်ဴရိုကရက္မ်ား၊ ၀န္ထမ္းဆိုးမ်ား၊ အလီ ဘာဘာမ်ားကိုမူ မည္သည့္အရပ္သို႔လိုက္၍ အခြန္ေကာက္ၾကမလဲ။ မည္သည့္ခိုး၀ွက္သူက မတရားယူထား ေၾကာင္း၀န္ခံကာ ႏိုင္ငံေတာ္သို႔ ျပန္အပ္မည္နည္း။ ျမင္ရေသာခရိုနီၾကီးတေယာက္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာရိွတိုင္း မျမင္ ႏိုင္ေသာ ဘီလံ်နာေပါက္စ၀န္ထမ္းလူထြက္ သူခိုးသူေဌးေလးမ်ား မေရတြက္ႏိုင္ေအာင္ရိွ၏။ ထိုလူမ်ဳိးအေယာက္ ငါးဆယ္ေပါင္းလိုက္လွ်င္ ခရိုနီဆိုေသာ ဦးေတဇတေယာက္ေလာက္ထက္ ပိုမိုခ်မ္းသာနိုင္ပါ၏။ ထိုသူမ်ဳိး အေယာက္ငါးရာေပါင္းလွ်င္ ျမန္မာျပည္မွ ခရိုနီအားလံုးထက္ ခ်မ္းသာေပလိမ့္မည္။ ျမန္မာျပည္၌ ထိုသို႔ေသာ ေခတ္ပ်က္သူေဌးမ်ား မ်ားစြာရိွ၏။ ထိုသူမ်ားသည္ အရိပ္မထြက္ေသာသူမ်ားျဖစ္သည္။ လာဘ္စားခဲ့သည္မ်ား၊ ႏိုင္ငံ့ဘ႑ာမ်ားကိုကိ်တ္၍ သို၀ွက္ထားေသာသူမ်ားျဖစ္သည္။ တိုင္းျပည္အတြက္ ဘာအခြန္မွမေဆာင္ခဲ့သူမ်ား ျဖစ္သည္။ အလြန္ေၾကာက္စရာေကာင္းေသာတိုင္းျပည္ကို ဖ်က္ဆီးပစ္မည့္ျခမ်ားျဖစ္သည္။
ေနာက္တက္လာမည့္အစိုးရသည္ ထိုသူမ်ားကို ထိေရာက္ေသာ ဥပေဒလက္နက္ျဖင့္ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ စံုစမ္း ေထာက္လွမ္းကာ၊ မိုးအဆံုးေျမအဆံုးလိုက္ေစခ်င္ပါ၏။ အခ်ဳိ႕ကေျပာၾကသည္မွာ အမ်ဳိးသားျပန္လည္ သင့္ျမတ္ ေရးအတြက္ ဒါေတြလုပ္ေနလို့မျဖစ္ဘူးဟူသည့္သေဘာမို်း ေျပာ ၾကပါသည္။ ကြ်န္ေတာ့္သေဘာကေတာ့ အမ်ဳိး သားရင္ၾကားေစ့ေရး ဟူသည့္စကားသည္ ရာဇ၀တ္ေကာင္မ်ားကို လႊတ္ေပးဖို႔မဟုတ္ေပ။ ခိုး၀ွက္ျခင္း၊ကိုယ္က်ဳိး အလဲြသံုးစားျခင္းဆိုသည္မွာ ႏိုင္ငံေတာ္တာ၀န္ကို ထမ္းေဆာင္ခဲ့ျခင္းမဟုတ္ေပ။ မည္သည့္ေခါင္းစဥ္ေအာက္ ကပဲၾကည့္ၾကည့္ လက္သင့္ခံနိုင္စရာမရိွေသာ ရာဇ၀တ္မႈသာျဖစ္သည္။ အမ်ဳိးသားရင္ၾကားေစ့ေရးဟူသည္က သပ္သပ္၊ အဂတိလိုက္စားမႈကို ျပင္းျပင္းထန္ထန္ နိွမ္နွင္းတာကသပ္သပ္ဆိုတာ အစိုးရသစ္သည္ နားလည္ က်င့္သံုးမည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္ပါသည္။
သရ၀ဏ္(ျပည္)