ယခုဆယ္စုႏွစ္မ်ားအတြင္း အလြတ္လပ္ဆံုးႏွင္႔ အမွ်တဆံုးဟု ဆိုရမည့္ ႏိုဝင္ဘာလက လႊတ္ေတာ္အဆင္႔ဆင္႔ ေရြးေကာက္ပြဲမ်ားတြင္ အတိုက္အခံပါတီ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ (NLD) သည္ အျပတ္အသတ္ အႏိုင္ရသြားခဲ႔သည္။ ႏိုဘယ္ဆုရွင္လည္းျဖစ္ အ တိုက္အခံေခါင္းေဆာင္လည္းျဖစ္သည္႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ေခါင္းေဆာင္ေသာ အစိုးရတက္လာရန္ ရိွေနပါသည္။ အသြင္ကူးေျပာင္းေရးကာလသည္ တိုင္းျပည္ကို ဆယ္စုႏွစ္မ်ားစြာ အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ႔သည္႔ ျမန္မာ႔တပ္မေတာ္အတြက္ ေသာ႔ခ်က္က်ေသာအာဏာမ်ား ထိန္းသိမ္းေပးထားသည္႔ အေျခခံဥပေဒေအာက္တြင္ ျဖတ္သန္းေနရသည္ဟု ဆိုရမည္ျဖစ္ေသာ္လည္း ယခုအေျပာင္းအလဲသည္ ႏွစ္ေပါင္းေျခာက္ဆယ္ေက်ာ္ၾကာ အာဏာရွင္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္မွ သိသိသာသာ ဖယ္ခြာလာျခင္းကို ကိုယ္စားျပဳေနပါသည္။ လာမည္႔လမ်ားႏွင္႔ ႏွစ္မ်ားသည္ မေရရာေသးသည္႔ အဆင္႔တြင္ ရိွေနဆဲျဖစ္သည္႔ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ဒီမိုကေရစီ ကန္႔လန္႔ကာအဖြင္႔အတြက္ လြန္စြာ အေရးႀကီးေသာ အခ်ိန္မ်ားျဖစ္သည္။
လြန္ခဲ႔ေသာ ႏွစ္အနည္းငယ္ခန္႔က ႏိုင္ငံတကာမီဒီယာမ်ားသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ သိသိသာသာ ေျဖေလ်ာ႔လာမႈမ်ားႏွင္႔ အေနာက္ႏိုင္ငံမ်ားအေပၚ တံခါးဖြင္႔လာမႈမ်ားႏွင္႔ပတ္သက္၍ က်ိဳးေၾကာင္းဆီေလ်ာ္စြာ ခန္႔မွန္းခဲ႔ၾကသည္။ တခ်ိန္တည္းမွာပင္ ႏိႈင္းယွဥ္ၾကည္႔ပါက တရုတ္ႏိုင္ငံႏွင္႔ ဆက္ဆံေရးအေပၚ အေလးေပးမႈမွာ အနည္းငယ္သာ ရိွခဲ႔သည္။ ၎မွာ ကံမေကာင္းအေၾကာင္းမလွ ျဖစ္ျခင္းဟု ဆိုရေပမည္။ တရုတ္ႏိုင္ငံ၏ ႏိုးထလာမႈသည္ ကမၻာႀကီးကို ျပန္လည္ပံုေဖၚလ်က္ရိွရာ အဆိုပါျဖစ္စဥ္၏ အားေကာင္းေသာ သက္ေရာက္မႈကို အိမ္နီးခ်င္း ျမန္မာႏိုင္ငံေလာက္ ခံစားရမည္႔ ႏိုင္ငံမရိွဟု ဆိုရလိမ္႔မည္။
လာမည္႔အစိုးရသည္ ေသာ႔ခ်က္က်ေသာ ဦးစားေပးမႈ ၂ ခု ရိွလိမ္႔မည္ျဖစ္သည္။ ၎တို႔မွာ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ စီးပြားေရး ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးႏွင္႔ ၎၏ ဆယ္စုႏွစ္ ၇ ခုၾကာေနၿပီျဖစ္သည္႔ ျပည္တြင္းစစ္အဆံုးသတ္ေရး ျဖစ္သည္။ အဆိုပါ ရည္မွန္းခ်က္ ၂ ခု ေပါက္ေျမာက္ ေအာင္ျမင္ေရးသည္ ဒီမိုကေရစီ အသြင္ကူးေျပာင္းမႈ ေရရွည္စဥ္ဆက္မျပတ္ေရး အာမခံခ်က္ေပးႏိုင္ရန္ မရိွမျဖစ္ လိုအပ္ခ်က္ျဖစ္သည္။ ထို႔အျပင္ တရုတ္ႏိုင္ငံသည္ အဆိုပါ ဦးစားေပးရည္မွန္းခ်က္၂ ခု လံုးတြင္ ႀကီးမားေသာ အခန္းက႑မွ ပါဝင္ေနပါသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ အေနာက္ႏိုင္ငံမ်ားႏွင္႔ တံခါးဖြင္႔ခဲ႔ၿပီဆိုေသာ္လည္း တရုတ္ႏိုင္ငံသည္ စဥ္းစားႏိုင္သမွ် အတိုင္းအတာအတြင္း အေရးအပါဆံုးေသာ ကုန္သြယ္ဘက္ ျဖစ္ေနဆဲျဖစ္ပါသည္။ ထို႔အျပင္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ေျမာက္ဖက္အစြန္အဖ်ား နယ္ေျမမ်ားတေလွ်ာက္တြင္ တရုတ္ႏိုင္ငံ၏ ခန္႔မွန္းႏိုင္သည္ထက္ ပို၍ ႀကီးမားသည္႔ ၾသဇာလႊမ္းမိုးမႈက မည္သည္႔ၿငိမ္းခ်မ္းေရး လုပ္ငန္းစဥ္တြင္မဆို ၎ကို အလြန္အေရးပါေသာ ပေလယာ (player) ျဖစ္ေနေစသည္။
ဆက္ဆံေရးတြင္ အေပါင္းလကၡဏာေဆာင္ေသာ သြင္ျပင္မ်ား အလားအလာ ေကာင္းလာေရးမွာ ပို၍ပင္ အေရးႀကီးပါသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ အာရွ၏ အဆင္းရဲဆုံးႏိုင္ငံမ်ားတြင္ တႏိုင္ငံျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ တရုတ္ႏိုင္ငံ၊ အိႏၵိယႏိုင္ငံႏွင္႔ အေရွ႕ေတာင္အာရွတို႔၏ ဆံုခ်က္၊ အာရွ၏ အသည္းႏွလံုးေနရာတြင္ တည္ရိွေနပါသည္။ ျမန္မာ ေခါင္းေဆာင္မ်ားအေနျဖင္႔ ဤအထူးစပယ္ရွယ္ ပထဝီအေနအထားကို ၎၏ ျပည္သူမ်ား အက်ိဳးအျမတ္ရေစရန္ ပဲ႔ကိုင္ႏိုင္သည္႔ သီးသန္႔အခြင္႔အလမ္း ရိွေနပါသည္။ ထိုသို႔လုပ္ေဆာင္ရာတြင္ တိုင္းျပည္အေနျဖင္႔ တရုတ္ႏိုင္ငံအေပၚ မိတ္ေဆြမဆန္ေသာ ခ်ဥ္းကပ္မႈမ်ိဳးကို ေရွာင္ရမည္ျဖစ္ၿပီး ႏွစ္ႏိုင္ငံဆက္ဆံေရးထံမွ မည္သို႔အေကာင္းဆံုး အသံုးခ်ရမည္ကို ဆံုးျဖတ္ရမည္ျဖစ္သည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ တရုတ္ႏိုင္ငံႏွင္႔ သမိုင္းေၾကာင္းမွာ ရႈတ္ေထြးၿပီး ျပႆနာမ်ားခဲ႔သည္သာျဖစ္ၿပီး ဗ်ဴဟာမရိွပဲ ႀကံဳသည့္တက္ႏွင္႔ ေလွာ္ရံုမွ်ျဖင္႔ မလံုေလာက္ေတာ႔ေပ။ ထို႔ေၾကာင္႔ ေရွ႕လာမည္႔ အစိုးရသည္ ႏွစ္ႏိုင္ငံဆက္ဆံေရးတြင္ အေျခခံက်က် ေျပာင္းလဲပစ္မႈကို စတင္ လုပ္ေဆာင္သင္႔ပါသည္။ တရုတ္ႏိုင္ငံ၏ မဟာဗ်ဴဟာ ဦးစားေပးမ်ားကို ေနရာေပး စဥ္းစားသည္႔အခ်ိန္တြင္ ျမန္မာျပည္သူမ်ား၏ အက်ိဳးစီးပြားကို ဦးထိပ္ထား၍ ဗဟိုျပဳစဥ္းစားရေပမည္။
ထိုသို႔လုပ္ေဆာင္ရန္မွာ လြယ္ကူလွသည္ေတာ႔ မဟုတ္ေပ။ ေဘဂ်င္းႏွင္႔ ခ်စ္ၾကည္ရင္းႏီွးေသာ ဆက္ဆံေရးကို ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ရန္ဆိုသည္မွာ ၎တို႔၏ ႏိုင္ငံျခားေရးမူဝါဒ၏ ပင္မ အိုင္ဒီယာျဖစ္ေသာ္လည္း ျမန္မာႏိုင္ငံမွ အုပ္ခ်ဳပ္သူမ်ားသည္ တခါတရံ တရုတ္ႏိုင္ငံကို အႏၱရာယ္ျပဳ ၿခိမ္းေျခာက္လာႏိုင္သူအျဖစ္ ရႈျမင္ေလ႔ရိွၾကသည္။ ၁၉၆၀ ခုႏွစ္မ်ား၏ ေနာက္ပိုင္းကာလမ်ားက တရုတ္တို႔ လက္နက္တပ္ဆင္ေပးထားေသာ ကြန္ျမဴနစ္သူပုန္မ်ားသည္ နယ္စပ္ကို ျဖတ္၍ ျမန္မာႏိုင္ငံ အေရွ႕ေျမာက္တြင္ “လြတ္ေျမာက္နယ္ေျမ” ထူေထာင္ခဲ႔ၾကသည္။ ၁၉၈၉ ခုႏွစ္တြင္ အဆိုပါ သူပုန္ထမႈမ်ား ၿပိဳလဲသြားခဲ႔ေသာ္လည္း ျပည္သူ႔စစ္ဆန္ဆန္ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္မ်ားႏွင္႔ တရုတ္ႏိုင္ငံ၏ အခ်ိတ္အဆက္မ်ားမွာ က်န္ရိွေနဆဲျဖစ္သည္။ ျမင္သာထင္သာအားျဖင္႔ အင္အား ၂၅၀၀၀ ခန္႔ရိွ ညီညြတ္ေသာ ဝ ျပည္နယ္ စစ္တပ္ (United Wa State Army) ျဖစ္သည္။
၂၀၁၁ ခုႏွစ္တြင္ ဆက္ဆံေရးမွာ ၿငိမ္သက္ေနေသာ ေရျပင္၌ လိႈင္းထသြားသကဲ႔သို႔ ရုတ္တရက္ ေျပာင္းလဲသြားခဲ႔သည္။ သမၼတဦးသိန္းစိန္ဦးေဆာင္ေသာ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးအစိုးရ၏ ဦးစြာလုပ္ေဆာင္မႈမ်ားထဲမွ တခုမွာ ျမန္မာႏိုင္ငံႏွင္႔ နယ္စပ္ရိွ ယူနန္ျပည္နယ္သို႔ လွ်ပ္စစ္မီးေပးမည္႔ တရုတ္တို႔၏ စီမံကိန္းျဖစ္သည္႔ ေဒၚလာ ၃.၆ ဘီလီယံတန္ဖိုးရိွ အျငင္းပြားဖြယ္ ျမစ္ဆံုေရေလွာင္တမံကို ရပ္ဆိုင္းခဲ႔ျခင္းျဖစ္သည္။ ၎ကို ေဘဂ်င္းက ေက်နပ္မႈ မရိွခဲ႔ေပ။ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံေျမာက္ဖ်ား၌ ဆယ္စုႏွစ္ ၂ ခုခန္႔အတြင္း ပထမဆံုး အႀကိမ္အျဖစ္ ျမန္မာတပ္မေတာ္ႏွင္႔ ကခ်င္လြတ္ေျမာက္ေရးတပ္ (Kachin Independence Army) တို႔အၾကား ျပင္းထန္ေသာ တိုက္ပြဲမ်ား ျဖစ္ပြားခဲ႔ပါသည္။ တရုတ္ႏိုင္ငံအတြင္းသို႔ ဒုကၡသည္ ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာ ထြက္ေျပးခဲ႔ၾကၿပီး လက္နက္ႀကီးက်ည္ဆန္မ်ားလည္း တရုတ္ႏိုင္ငံတြင္းသို႔ က်ေရာက္ခဲ႔ပါသည္။ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္တြင္ တရုတ္တို႔ လုပ္ေဆာင္ေနေသာ ေၾကးနီသတၱဳမိုင္းတြင္ ဆႏၵျပမႈမ်ား ျဖစ္ပြားခဲ႔ပါသည္။ ၂၀၁၀-၁၁ တြင္ တရုတ္ျပည္မႀကီးမွ ကုမၸဏီမ်ားက ေဒၚလာ ၈.၂ ဘီလီယံ ရင္းႏီွးျမွပ္ႏံွခဲ႔ၾကၿပီး ၂၀၁၃-၁၄ တြင္ ရင္းႏီွးျမွပ္ႏံွမႈမွာ ေဒၚလာ သန္း ၁၀၀ ေအာက္အထိ ေလ်ာ႔နည္းသြားခဲ႔ရသည္။
တကယ္ေတာ႔ အံ႔ၾသစရာေတာ႔လည္း မဟုတ္လွေပ။ ျမန္မာလူထု၏ တရုတ္ႏိုင္ငံအေပၚအျမင္မွာ လြန္ခဲ႔ေသာ ၂၅ ႏွစ္ခန္႔မွစ၍ သိသိသာသာ ေျပာင္းလဲသြားၿပီး ေအးစက္စက္ျဖစ္လာခဲ႔သည္။ အစိုးရ၏ ခရိုနီမ်ားႏွင္႔ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္မ်ားထဲမွ အီလစ္အလႊာလူတန္းစားမ်ားသည္ ယူနန္ႏွင္႔ စီးပြားေရးလုပ္ကိုင္ရင္း ခ်မ္းသာလာၾကသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ျမန္မာအမ်ားစုက တရုတ္တို႔၏ ေရအားလွ်ပ္စစ္မ်ား၊ သတၱဳတြင္းမ်ားႏွင္႔ စိုက္ပ်ိဳးေရးစီမံကိန္းမ်ားအေပၚ အဂတိလိုက္စားမႈကို အားေပးျခင္း၊ ေက်းရြာေနလူထုကို အိုးမဲ႔အိမ္မဲ႔ျဖစ္ေစျခင္း၊ ပတ္ဝန္းက်င္ ပ်က္ယြင္းမႈမ်ား ျဖစ္ေပၚေစျခင္းတို႔အတြက္ အျပစ္တင္လ်က္ ရိွၾကသည္။ အားနည္းေသာ အစိုးရအင္စတီက်ဴးရွင္း မ်ားႏွင္႔ အေနာက္ႏိုင္ငံမ်ား၏ အေရးယူပိတ္ဆို႔မႈမ်ား၊ တရုတ္စီးပြားေရး အက်ိဳးစီးပြားမ်ားကသာ ရယူခံစားသြားၾကေသာ အေရးယူအျပစ္ေပးျခင္းမရိွသည္႔ အေလ႔အထတို႔သည္ အခြင္႔အေရးရယူျခင္းကို အေျချပဳေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ႏိုင္ငံေရးေဘာဂေဗဒကို ေမာင္းႏွင္သည္႔ ခရိုနီအရင္းရွင္ဝါဒ၏ အေရးႀကီးေသာ အေၾကာင္းတရားမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။
လြန္ခဲ႔သည္႔တႏွစ္က အသစ္တစ္ဖန္ ျပန္လည္လူစုၿပီး လက္နက္ေကာင္းစြာ တပ္ဆင္ေပးထားသည္႔ တိုင္းရင္းသား တရုတ္ကိုးကန္႔လက္နက္ကိုင္မ်ားသည္ ယူနန္မွ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္းသို႔ ျဖတ္ေက်ာ္ဝင္ေရာက္ၿပီး နယ္စပ္ၿမိဳ႕ျဖစ္ေသာ ေလာက္ကိုင္ၿမိဳ႕ကို တိုက္ခိုက္ခဲ႔ပါသည္။ ျမန္မာ႔တပ္မေတာ္က အဆက္မျပတ္ ျပန္လည္တိုက္ခိုက္ခဲ႔ရာ ျပည္သူမ်ား၏ လိႈက္လိႈက္လွဲလွဲ ေထာက္ခံမႈကို ရရိွခဲ႔သည္။ ၂၀၁၅ ေဖေဖၚဝါရီလက ထိပ္တန္းဗိုလ္ခ်ဳပ္တစ္ဦးမွ ကိုးကန္႔လက္နက္ကိုင္မ်ားတြင္ တရုတ္စစ္သားေဟာင္းမ်ားပါဝင္သည္ဟု စြပ္စြဲခဲ႔ရာ ေဘဂ်င္းက က်ယ္က်ယ္ ေလာင္ေလာင္ ျပန္လည္ျငင္းဆိုခ႔ဲသည္။ မတ္လက ျမန္မာေလတပ္သည္ ကိုးကန္႔မ်ားအေပၚ ေလေၾကာင္းမွ တိုက္ခိုက္ခဲ႔ရာ အခ်ိဳ႕ဗံုးမ်ားသည္ တရုတ္ပိုင္နက္ထဲသို႔ မေတာ္တဆ က်ေရာက္ခဲ႔သည္။
အဆိုပါ အခ်င္းအရာမ်ားသည္ ျမန္မာအစိုးရက တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္တဒါဇင္ေက်ာ္ႏွင္႔ တႏိုင္ငံလံုး ပစ္ခတ္တိုက္ခိုက္မႈ ရပ္စဲေရး သေဘာတူညီခ်က္ လက္မွတ္ေရးထိုးႏိုင္ရန္ အၿပီးသတ္ ႀကိဳးပမ္းေနခ်ိန္တြင္ ျဖစ္ပ်က္ခဲ႔ျခင္းျဖစ္သည္။ လက္မွတ္ေရးထိုးျဖစ္ပါက လက္ရိွအစိုးရအတြက္ သရဖူေဆာင္းႏိုင္သည္႔ အေမြက်န္ရစ္ႏုိင္မည္။ တရုတ္နယ္စပ္ရိွ လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕မ်ား တဖြဲ႕ကမွ် လက္မွတ္ေရးထိုးျခင္းမျပဳသည္႔ ေနာက္တြင္ အႀကီးတန္းျမန္မာေစ႔စပ္ညိွႏိႈင္းသူတစ္ဦးက တရုတ္ႏိုင္ငံအား ၎တို႔အား လက္မွတ္ေရးထိုးျခင္း မျပဳရန္ တိုက္တြန္းခဲ႔သည္ဟု လူသိရွင္ၾကား ေဝဖန္ခဲ႔သည္။
တရုတ္အေနျဖင္႔ကလည္း စိုးရိမ္ရမႈမ်ား ရိွပါသည္။ တိတိပပဆိုရေသာ္ ျမန္မာႏိုင္ငံက အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုႏွင္႔ ဆက္ဆံေရး ေကာင္းလာျခင္းအေပၚ ေဘဂ်င္းအေနျဖင္႔ စိုးရိမ္ပူပန္ရမႈ အေတာ္အတန္ ရိွလာသည္။ နည္းလမ္းအားျဖင္႔ ျမန္မာအစိုးရသည္ ကာလရွည္ၾကာကပင္ တရုတ္တို႔ အႀကံျပဳသည္႔အတိုင္း တေသြမတိမ္း လုပ္ေဆာင္ခဲ႔ရာ ျပုျပင္ေျပာင္းလဲေရးလုပ္ေဆာင္ျခင္း၊ အေနာက္ႏွင္႔ ဆက္ဆံေရးကို ျပန္လည္ျပဳျပင္ျခင္း၊ အေရးယူ ပိတ္ဆို႔မႈမ်ား ရုတ္သိမ္းသြားျခင္း၊ ကုလသမဂၢလံုၿခံဳေရးေကာင္စီတြင္ တရုတ္ ေထာက္ခံမႈကို မီွခိုရျခင္းအား ေလ်ာ႔ခ်လာျခင္းမ်ား လုပ္ေဆာင္ခဲ႔ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ေဘဂ်င္းအေနျဖင္႔ အသြင္ကူးေျပာင္းျခင္း၏ အျမန္ႏႈန္း၊ အေနာက္အေပၚ ၎တို႔၏ ႏိုင္ငံျခားေရးမူဝါဒကို ျပန္လည္ထိန္းညိွရန္ ျမန္မာဗိုလ္ခ်ဳပ္ေဟာင္းမ်ား၏ စိတ္အားထက္သန္မႈ၊ တိုင္းျပည္အတြင္း ႏိုင္ငံေရးအရ လုပ္သာကိုင္သာ ပြင္႔လာခ်ိန္တြင္ တရုတ္ဆန္႔က်င္ေရးစိတ္ဓါတ္မ်ား လ်င္ျမန္စြာျပန္႔ႏံွ႔သြားျခင္းတို႔အေပၚ လက္ခံရန္ အဆင္သင္႔ မျဖစ္ေပ။
ယခုအခါ တရုတ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ေခါင္းေဆာင္ေသာ အစိုးရသစ္က မည္သို႔ ပံုေဖၚမည္ဆိုသည္ကို ေစာင္႔ၾကည္႔လ်က္ရိွသည္။ ေဘဂ်င္းသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွ ၿပီးခဲ႔သည္႔ စစ္အစိုးရအေပၚ ဆယ္စုႏွစ္ ၂ ခုေက်ာ္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခိုင္မာစြာျဖင္႔ ေထာက္ခံခဲ႔ၿပီး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ အစိုးရအုပ္ခ်ဳပ္ေရး အေျပာင္းအလဲတြင္ ရုတ္တရက္ အေနာက္၏ ၾသဇာလႊမ္းမိုးမႈေအာက္ ေရာက္သြားမလားဟု စိုးရိမ္လ်က္ရိွသည္။ သို႔ေသာ္ ေလက မည္သည္႔ဖက္သို႔ အေလးသာျပီး တိုက္မည္ဆိုသည္ကို သေဘာေပါက္ေနသည္႔ သေဘာတြင္ ရိွေနပါသည္။ ၂၀၁၄ အေစာပိုင္းက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ တရုတ္ႏိုင္ငံသို႔ ပထမဆံုးအႀကိမ္ သြားေရာက္ခဲ႔ရာ တ႐ုတ္ သမၼတ ရီွက်င္ဖ်င့္ ကိုယ္တိုင္ႏွင္႔ ေတြ႕ဆံုခဲ႔ၿပီး ေဘဂ်င္းႏွင္႔ ေကာင္းမြန္ေသာ ဆက္ဆံေရးကို ႀကိဳဆိုေၾကာင္း ထပ္တလဲလဲ အေလးေပးေျပာၾကားခဲ႔သည္။
ယခုအခါ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြက္ ၎၏ အင္အားႀကီး အိမ္နီးခ်င္းတရုတ္ႏွင္႔ ဆက္ဆံေရးကို အသစ္ျပန္စရန္ အခ်ိန္ေကာင္း ျဖစ္ပါသည္။ ယခု ဆက္ဆံေရးအသစ္ကို ပံုသ႑ာန္အမ်ိဳးမ်ိဳး လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ အေရးႀကီးေသာ အစိတ္အပိုင္း ၃ ခု ပါဝင္သင္႔ပါသည္။ ပထမဆံုးမွာ တရုတ္အား ဦးေဆာင္ေစျခင္းထက္စာလွ်င္ ျမန္မာႏိုင္ငံက ၎၏ စီးပြားေရးကို ျပန္လည္သန္စြမ္းလာေစရန္ လိုအပ္ခ်က္ႏွင္႔အညီ ဘီလီယံမ်ားစြာတန္သည္႔ အေျခခံအေဆာက္အဦ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးအတြက္ အလုံုးစံုပါဝင္ေသာ ကိုယ္ပိုင္အစီအစဥ္ကို ေရးဆြဲသင္႔သည္။ တရုတ္ကို ဖိတ္ၾကားသင္႔ၿပီး အဓိက အခန္းက႑တြင္ ပါဝင္ရန္ အားေပးသင္႔သည္။ သို႔ေသာ္ သက္ေရာက္မႈ ဒဏ္ခံစားခဲ႔ၾကရမည့္ ရပ္ရြာေနျပည္သူမ်ားႏွင္႔ ေတြ႕ဆံုအႀကံဥာဏ္ယူ၍ ျမန္မာအစိုးရ ေရးဆြဲထားေသာ မူေဘာင္အတြင္း ပါဝင္ေစသင္႔သည္။
ဒုတိယအခ်က္အားျဖင္႔ ျမန္မာႏိုင္ငံမွ ေခါင္းေဆာင္မ်ား အသိအမွတ္ျပဳထားရမည္႔အခ်က္မွာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆံုးရံႈးလွ်င္ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးကို ေရွ႕ဆက္ရန္ မျဖစ္ႏိုင္ဟူေသာအခ်က္ျဖစ္သည္။ ဥပမာအားျဖင္႔ ျမစ္ဆံုေရေလွာင္တမံတြင္ ဝန္းရံေနေသာ အျငင္းပြားဖြယ္ကိစၥမ်ားမွာ စီးပြားေရးကို အေျခအတင္ ျငင္းခုန္ေနျခင္းမ်ိဳး ရိုးရိုးေလး မဟုတ္ေပ။ စီးပြားေရးမွာ ကခ်င္ျပည္နယ္မွ ပဋိပကၡအေပၚ ေရရွည္ခံသည္႔ အေျဖရရိွႏိုင္မႈႏွင္႔ နီးစပ္စြာဆက္စပ္ေနသည္။ ေဒသခံအသိုင္းအဝိုင္းမ်ားက တရုတ္၏ စီမံကိန္းမ်ားသည္ ၎တို႔၏ ေနအိမ္မ်ားႏွင္႔ အသက္ေမြးဝမ္း ေက်ာင္းမ်ားကို ဖ်က္ဆီးပစ္လိမ္႔မည္ဟု ေၾကာက္ရြံ႕ေနသည္မွာ ေကာင္းမြန္ေသာ အေၾကာင္းျပခ်က္ျဖစ္ေနသည္။ အနာဂတ္အစိုးရသည္ တိုင္းရင္းသား လူနည္းစုနယ္ေျမမ်ားမွ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးကို စဥ္းစားရာတြင္ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္မ်ားႏွင္႔ ခ်ိတ္ဆက္ေနေသာ စီးပြားေရး အက်ိဳးစီးပြားမ်ား သို႔မဟုတ္ တပ္၏ ေျမယာသိမ္းဆည္းမႈ မ်ားကဲ႔သို႔ေသာ ထိလြယ္ရွလြယ္သည္႔ ႏိုင္ငံေရးကိစၥရပ္မ်ားကို ထည္႔သြင္းစဥ္းရန္ လိုအပ္သည္။
တတိယအခ်က္မွာ ျမန္မာႏိုင္ငံမွ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလုပ္ငန္းစဥ္သည္ ႏိုင္ငံစံု ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္ရန္သာ ျဖစ္သင့္ျပီး ဦးတည္ရာမဲ႔ၿပိဳင္ဆိုင္သည္႔ ေနရာတခု မျဖစ္သင္႔ေပ။ တရုတ္သည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလုပ္ငန္းစဥ္အေပၚ အေနာက္ႏိုင္ငံမ်ားႏွင္႔ ဂ်ပန္တို႔ လိုအပ္သည္ထက္ပိုမို ၾသဇာလႊမ္းမိုးေနၿပီး ထိုလႊမ္းမိုးမႈသည္ တရုတ္-ျမန္မာ နယ္စပ္၏ အနာဂတ္အေပၚ အက်ိဳးဆက္မ်ားရိွသည္ဟု ရႈျမင္ေနရာ ထိုအခ်က္အေပၚ တိုး၍ စိုးရိမ္လာေနပါသည္။ ေျမျမွပ္မိုင္းမ်ား ရွင္းလင္းေရးမွသည္ အပစ္အခတ္ရပ္စဲမႈ ေစာင္႔ၾကည္႔ေရးအထိ လိုအပ္ခ်က္မ်ားမွာ ႀကီးမားလွပါသည္။ သို႔ေသာ္လုပ္ငန္းစဥ္မွာ ပြင္႔လင္းျမင္သာမႈ ရိွသင္႔ၿပီး ျဖစ္ႏိုင္လွ်င္ စနစ္အသစ္ျဖင္႔ ကုလသမဂၢႏွင္႔ ခ်ိတ္ဆက္ လုပ္ကိုင္ပါက တရုတ္လည္း ပါဝင္လာႏိုင္ပါသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံအေနျဖင္႔ ႏွစ္ႏိုင္ငံဆက္ဆံေရးကို အသစ္တဖန္ျပန္လည္စတင္ရန္ ေဘဂ်င္းအား စြဲေဆာင္ႏိုင္လိမ္႔မလား။ တရုတ္အေနျဖင္႔ ၎၏ စီးပြားေရးအက်ိဳးစီးပြားကို အားေပးလိုလိမ္႔မည္ျဖစ္ၿပီး နယ္စပ္ေဒသမ်ားတြင္ ၾသဇာလႊမ္းမိုးမႈအား ပါဝါသဖြယ္ အသံုးျပဳ၍ ဘယ္ေလာက္မ်ားမ်ား လုပ္ေဆာင္ႏိုင္မည္ဆိုသည္ကို ရႈျမင္လိမ္႔မည္ျဖစ္သည္။ ထို႔အျပင္ တရုတ္အေနျဖင္႔ ၎၏ အိမ္နီးခ်င္းက အေနာက္၏ ၾသဇာလႊမ္းမႈနွင္႔ ပတ္သက္ၿပီး ၎တို႔၏ ပူပန္မႈမ်ားကို ကိုင္တြယ္ ေျဖရွင္းေပးသည္ဟု ရႈျမင္ၿပီး ရပ္ဆိုင္းေနေသာ စီးပြားေရးစီမံကိန္းမ်ား အလ်င္အျမန္ တိုးတက္မႈရိွလာသည္ဟု ရႈျမင္လာသည္အထိ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလုပ္ငန္းစဥ္အတြက္ အေရးပါေသာ အကူအညီမ်ားေပးရန္ ျငင္းဆိုေနဖြယ္ရိွသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ႏိုင္ငံေရးနယ္ပယ္တလႊားမွ အားေကာင္းေသာ အမ်ိဳးသားေရးဝါဒီမ်ား၏ တုန္႔ျပန္မႈကို အားေပးျခင္းသည္ အမွားတခု ျဖစ္ေပလိမ္႔မည္။ တဖန္ျမန္မာအစိုးရသစ္အေနျဖင္႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလုပ္ငန္းစဥ္အတြက္ အကူအညီမ်ား ပိုမိုရလာရန္ ေမွ်ာ္လင္႔လွ်က္ တရုတ္တို႔၏ ေတာင္းဆိုမႈမ်ားကို သီးျခားစီခြဲလ်က္ စဥ္းစားျခင္းသည္လည္း အမွားတခုပင္ ျဖစ္ေပလိမ္႔မည္။ ထိုသို႔လုပ္ေဆာင္မည္႔အစား ႏွစ္ဖက္စလံုးသည္ ၎တို႔၏ ဆက္ဆံေရးအတြက္ အလုံးစံုပါဝင္ေသာ ေရွ႕ကို စဥ္းစားထားသည္႔ ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္အသစ္ကို ထုဆစ္ၾကရမည္ျဖစ္သည္။
တရုတ္ႏိုင္ငံအေနျဖင္႔ ျမန္မာႏိုင္ငံမွ ရလိုသည္႔အရာမ်ားရိွသည္မွာ အေသအခ်ာျဖစ္ရာ ျမန္မာႏိုင္ငံအေနျဖင္႔ ဤအခ်က္ကို အားသာခ်က္အျဖစ္ အသံုးျပဳႏိုင္ပါသည္။ တရုတ္ႏိုင္ငံ ယူနန္ျပည္နယ္၏ စီးပြားေရးဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္မႈသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံအေပၚတြင္ တည္ေနပါသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ အေရးပါေသာ စားသံုးသူ ေစ်းကြက္ႀကီးရိွေနၿပီး ဆယ္စုႏွစ္ႏွစ္ခုနီးပါး အေျခခံက်ေသာ ကုန္ပစၥည္းမ်ားကို အေရးပါစြာ ျဖည္႔သြင္းေပးေနပါသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ မၾကာမီကမွ ၿပီးစီးခဲ႔သည္႔ ေရနံႏွင္႔ သဘာဝဓါတ္ေငြ႕ပိုက္လိုင္းမ်ား၊ ေရအားလွ်ပ္စစ္စီမံကိန္းမ်ားသည္ ယူနန္ႏွင္႔ တရုတ္၏ က်ယ္ျပန္႔ေသာ အေနာက္ေတာင္ေဒသအတြက္ စြမ္းအင္လိုအပ္ခ်က္ကို ျဖည္႔ဆီးရာတြင္ မရိွမျဖစ္ လို ပ္လွပါသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ တည္ရိွေနပံုသည္ တရုတ္ႏွင္႔ အိႏၵိယႏိုင္ငံ၊ အိႏၵိယသမုဒၵရာသို႔ ဆက္သြယ္ေပးသည္႔ ေျမသားတံတားတစင္းသဖြယ္ ျဖစ္ေနျခင္းကလည္း အေရးပါလွပါသည္။ ရီွက်င္ဖ်င့္ ထုတ္ေဖၚခဲ႔သည္႔ ထူးျခားေသာ အိုင္ဒီယာ “One Belt One Road” (အာရွပတ္လမ္းတခုတည္း) လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရး စီမံကိန္းတြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ အေရးပါသည္႔ အစိတ္အပိုင္းတြင္ ရိွေနပါသည္။ တရုတ္သည္ ၎၏ ကုန္းတြင္းပိုင္းကို ဘဂၤလားပင္လယ္ေအာ္ ေရနက္ဆိပ္ကမ္းႏွင္႔ ဆက္သြယ္ရန္ ရထားလမ္းအသစ္ ရလိုသည္။ အိႏၵိယသို႔ အေဝးေျပးလမ္းမႀကီး ခ်ဲ႕လိုသည္။ အေနာက္သို႔ ဦးတည္မည္႔ တရုတ္ကုန္ပစၥည္းမ်ား သယ္ေဆာင္ရန္အတြက္ ေရေၾကာင္းအျဖစ္ ဧရာဝတီျမစ္ကို အသြင္ေျပာင္းလိုသည္။ အဆိုပါ စီမံကိန္းမ်ား အားလံုးသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈအေပၚ တည္ေနပါသည္။
ေနာက္ဆုံုးအားျဖင္႔ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ တရုတ္ႏွင္႔ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုၾကား ၿပိဳင္ဆိုင္ေနမႈ၌ အေရးပါေသာ ေနရာတြင္ ထိုင္ေနမိရက္သား ျဖစ္ေနပါသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ တံခါး ဖြင္႔လာမႈႏွင္႔ အေနာက္ႏွင္႔ ခ်ိတ္ဆက္လာမႈကို တရုတ္အေနျဖင္႔ ႏွစ္ႏိုင္ငံအၾကား မိုင္ ၁၃၀၀ ရွည္ေသာ နယ္စပ္တေလွ်ာက္ အေနာက္ႏိုင္ငံ စစ္တပ္တည္ရိွမႈ၏ အရိပ္ထိုးမႈဆီသို႔ ဦးတည္မသြားပါက ဝမ္းသာစြာ ရႈျမင္လိုေပလိမ္႔မည္။
ျမန္မာႏို္င္ငံတြင္ ေရရွည္အတြက္ အႀကီးဆံုးစိန္ေခၚမႈတခု ရိွေနပါသည္။ ၎မွာ လူဦးေရ ၁.၂ ဘီလီယံရိွ အာဏာရွင္စနစ္ က်င္႔သံုးေသာ တရုတ္ႏိုင္ငံ၏ ေဘးတြင္ ထိုင္လ်က္ တံခါးဖြင္႔ေပးလာျခင္း၊ ေျဖေလ်ာ႔မႈမ်ား လုပ္ေဆာင္လာရျခင္း၊ တိုင္းရင္းသား လူနည္းစု အသိုင္းအဝိုင္းမ်ားထံမွ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင္႔ ပိုမိုရရိွရန္ တရားဝင္ ေတာင္းဆိုလာမႈမ်ားအေပၚ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းေပးရျခင္းမ်ား ျဖစ္သည္။ စိုးရြံ႕ရသည္႔အခ်က္မွာ ျမန္မာႏိုင္ငံအေနျဖင္႔ ယခုလို အားနည္း၍ ဆင္းရဲေနေသးသည္႔ အခ်ိန္တြင္ တံခါးဖြင္႔လာျခင္းသည္ တရုတ္၏ ေနရာယူသြားျခင္းကို ခံရဖြယ္ရိွသည္႔ အခ်က္ျဖစ္ပါသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ႏိုင္ငံတကာမွ မိတ္ေဆြမ်ားကလည္း ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ေဘဂ်င္းႏွင္႔ သိမ္ေမြ႕ေသာ အေနအထားကို အသိအမွတ္ျပဳ၍ လိုအပ္ေသာ လုပ္သာကိုင္သာ အေနအထားကို ေပးၾကဖို႔လည္း အေရးႀကီးပါသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံအေနျဖင္႔ ႏိုင္ငံအားလံုးႏွင္႔ ျဖစ္ႏိုင္သမွ် အေကာင္းဆံုးဆက္ဆံေရး ရိွသင္႔ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ားကို အက်ိဳးအျမတ္ရိွေစမည္႔ နည္းလမ္းမ်ိဳးသာ ျဖစ္သင္႔သည္။ အက်ိဳးမ်ား၍ ေကာင္းမြန္သည္ဟုဆိုရမည္႔ တရုတ္-ျမန္မာ ဆက္ဆံေရးဆိုသည္ အေမရိကန္အပါအဝင္ လူတိုင္း၏ အက်ိဳးစီးပြား ပါဝင္ပါသည္။ ယခုအခ်ိန္သည္ ျမန္မာႏွင္႔ တရုတ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားအတြက္ ႏွစ္ႏိုင္ငံဆက္ဆံေရးကို အသစ္ေျပာင္း၍ စတင္က်င္႔သံုးၾကရန္ လိုအပ္ၿပီဟု အသိအမွတ္ျပဳရမည္႔ အခ်ိန္အခါျဖစ္ေပသည္။
(သန္႕ျမင့္ဦးသည္ ကုလသမဂၢ အတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္ေဟာင္း ဦးသန္႕၏ ေျမးျဖစ္ျပီး ရန္ကုန္ အေမြအႏွစ္ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ေရးအဖြဲ႕ကို ဦးစီးေနသည္)
Comments
Post a Comment