20.01.2016 20:17
ဦးေက်ာ္ဇံသာ
ဦးေက်ာ္ဇံသာ
ဒီတပတ္ ျမန္မာ့မ်က္ေမွာက္ေရးရာ ေဆြးေႏြးခန္းအစီအစဥ္မွာ
ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ဖယ္ဒရယ္ ျပည္ေထာင္စု ဖြဲ႔စည္းေရးဆိုတာကို ေျပာေနၾကေပမယ့္
ဘယ္လို ဖယ္ဒရယ္ပံုစံလဲဆိုတာ မသတ္မွတ္ႏိုင္ၾကျခင္းဟာ အဓိကျပသနာတရပ္
ျဖစ္တယ္လို႔ အေမရိကန္ပညာရွင္ ပါေမာကၡ David Steinberg က ဆိုပါတယ္။ ဒါ႔အျပင္
တိုင္းရင္းသားတခ်ဳိ ႔ လိုခ်င္ေနတဲ့ ဗမာအပါအ၀င္ (၈) ျပည္နယ္စနစ္ကိုလည္း
စစ္တပ္က လက္ခံဖို႔ သိပ္ခက္္ခဲလိမ့္မယ္လို႔ သံုးသပ္လိုက္ပါတယ္။ ပါေမာကၡ
Steinberg ကို ဦးေက်ာ္ဇံသာ က ဆက္သြယ္ေမးျမန္း
ေဆြးေႏြးသံုးသပ္တင္ျပထားပါတယ္။
ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ ပါေမာကၡ Steinberg ခင္မ်ား …
ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ျပည္သူေတြ ေရြးေကာက္တင္ေျမွာက္လိုက္တဲ့
အရပ္သားအစိုးရတရပ္ေတာ့ တက္လာေတာ့မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီ အရပ္သားအစိုးရဟာ
စစ္တပ္ကို ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ပါ့မလား။ စစ္တပ္ဟာ အရပ္သား ၾသဇာကို ခံယူမယ့္
အရိပ္အေရာင္ ေတြ႔ရပါသလား။
Prof. Steinberg ။ ။ ဒီအေနာက္ႏုိင္ငံေတြမွာေတာ့ စစ္တပ္ဟာ
အရပ္သား ထိန္းခ်ဳပ္မႈေအာက္မွာ ရွိရမယ္ဆိုတဲ့ ကိစၥဟာ သိပ္အေရးပါတဲ့
ႏိုင္ငံေရး အယူအဆပါ။ ဒါေပမဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာေတာ့ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္
ၾကာျမွင့္တဲ့အထိ ျဖစ္လာႏို္င္လိမ့္အံုးမယ္လို႔ မထင္ပါဘူး။ ဖြဲ႔စည္းပံု
အေျခခံဥပေဒမွာ ျပဌာန္းထားတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ မဟုတ္ပါဘူး။ ေရရွည္ျဖစ္လာတဲ့
အေၾကာင္းတရားရဲ ႔ အက်ဳိးဆက္ေတြပါ။ အာရွက တျခားစစ္တပ္အာဏာ တန္းခိုးထြားတဲ့
ႏိုင္ငံေတြရဲ ႔ အေျခအေနနဲ႔ မတူဘဲ၊ ျမန္မာႏို္င္ငံမွာ တႏိုင္ငံတည္းသာ
စစ္တပ္ဟာ လူမႈ႔ဘဝ တိုးတက္ေရးလမ္းေၾကာင္းအားလံုးကို ခ်ဳပ္ကိုင္ထားခဲ့တာပါ။
ပညာေရး၊ စီးပြားေရးသာမက ဘာသာေရးကိစၥအထိ သံဃာေတာ္ေတြ အေရးကိစၥအထိ စစ္တပ္က
ခ်ဳပ္ကိုင္ထားခဲ့တာပါ။ အခုေတာ့ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ လူမႈဘဝ တိုးတက္ေရးအတြက္
အမ်ားႀကီး လမ္းပြင့္သြားခဲ့ပါၿပီ။ ဒါေပမဲ့ ဒီအေျခအေန ရင့္ၾကတ္ဖို႔
အခ်ိန္ယူရပါမယ္။ ခ်က္ခ်င္းေတာ့ မျဖစ္ႏို္င္ေသးပါဘူး။ စစ္တပ္က
လံုးဝေနာက္ဆုတ္ၿပီးတဲ့အခါေတာ့ အရပ္သားေတြကပဲ ထိန္းခ်ဳပ္လာပါလိမ့္မယ္။
ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ အခုေတာ့ စစ္တပ္က တုိင္းရင္းသားျပည္နယ္ေတြကို
အာဏာပိုၿပီး ခြဲေဝေပးမယ့္ ကိစၥမ်ဳိးကို စစ္တပ္ကပဲ
တြန္႔ဆုတ္ထိန္းခ်ဳပ္ထားၿမဲဆဲလို႔ ထင္ပါတယ္။
Prof. Steinberg ။ ။ မွန္ပါတယ္။ စစ္တပ္က တြန္႔ဆုတ္ေနပါတယ္။
ဆယ္စုႏွစ္မ်ားစြာ စစ္တပ္ရဲ ႔ ရည္ရြယ္ခ်က္က အမ်ဳိးသားစည္းလံုး ညီညႊတ္ေရးပါ။
ဒါကို သူတုိ႔ အႀကိမ္ေပါင္း တစ္ေထာင္မက ေၾကြးေႀကာ္ခဲ့ပါတယ္။ သူတို႔
စိုးရိမ္စိတ္ ရွိပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ တခ်ဳိ ႔တိုင္းရင္းသားေတြက
လြတ္လပ္ေရး လုိခ်င္ၾကတယ္။ တခ်ဳိ ႔က ဗဟိုထိန္းခ်ဳပ္ထားမႈကေန
လံုးဝကင္းလြတ္ခ်င္ၾကတယ္။ အခုေတာ့ ေျပာင္းလဲသြားပါၿပီ။ သူတို႔ဟာ
ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး လိုခ်င္တယ္။ ဖယ္ဒရယ္ လိုခ်င္ၾကတယ္။
သမၼတဦးသိန္းစိန္ကလည္း ဖယ္ဒရယ္စနစ္ က်င့္သံုးမယ္လို႔ ေအာက္တုိဘာလ (၁၅) ရက္က
ေျပာခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဘယ္လို ဖယ္ဒရယ္စနစ္လဲဆိုတာ ဘယ္သူကမွ အတိအက်
မဖြင့္ဆိုၾကပါဘူး။ ဖယ္ဒရယ္ဆိုတာ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ဘယ္လို အဓိပၸါယ္နဲ႔
ေျပာေနၾကလဲ။ ဒီလို အတိအက် သတ္မွတ္ဖြင့္ဆိုခ်က္ မရွိတာ။ သေဘာတူညီမႈ
မရႏိုင္တဲ့ အဓိက အေၾကာင္းရင္း ျဖစ္ပါတယ္။
ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ တကယ္ေတာ့ တိုင္းရင္းသားအေရး ေျပလည္ဖို႔ကိစၥမွာ အဓိက အဟန္႔အတားက စစ္တပ္ရဲ ႔ သေဘာထား မဟုတ္ဘူးလား။
Prof. Steinberg ။ ။ မဟုတ္ပါဘူး။ တခ်ိန္တုန္းကေတာ့ စစ္တပ္က
အဓိက အဟန္႔အတားပါ။ အခု တိုင္းရင္းသားေတြဘက္မွာလဲ အဟန္႔အတားေတြ ရွိေနပါတယ္။
ဖယ္ဒရယ္စနစ္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ တဖြဲ႔နဲ႔တဖြဲ႔ သေဘာမတူညီၾကပါဘူး။ တဖြဲ႔က
တမ်ဳိး၊ ေနာက္တဖြဲ႔က တမ်ဳိး ကြဲလြဲေနၾကပါတယ္။ တခ်ဳိ ႔ဟာ ျဖစ္ႏုိင္ေျခ
ရွိပါတယ္။ တခ်ဳိ ႔က ခက္ခဲပါတယ္။ ဆိုေတာ့ ဘယ္ဒင္းက လက္ေတြ႔ျဖစ္ႏိုင္သလဲ၊
ညိွႏိႈင္းလို႔ ရႏိုင္မလဲ။ အဲဒါေတြက ျမန္မာလူထုက ဆံုးျဖတ္ၾကရမွာပါ။
ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ တကယ္ေတာ့ လြတ္လပ္ေရးရကတည္းက
ျမန္မာႏိုင္ငံကို ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏိုင္ငံဆိုၿပီး ေခၚခဲ့တာပါ။ ဆိုေတာ့
ဒီျပည္ေထာင္စုဆိုတဲ့ နာမည္က တကယ္ေတာ့ ဖယ္ဒရယ္ သေဘာပဲေပါ့။ ျပည္ေထာင္ဆိုတာ
States ေတြကို စုထားလုိက္တယ္။ Unite လုပ္ထားလိုက္တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ကတည္းက
Federation ဖြဲ႔ထားတဲ့ သေဘာမဟုတ္ဘူးလား။
Prof. Steinberg ။ ။ အဲဒါ မွန္ပါတယ္။ ေသခ်ာပါတယ္။ ဒါေပမဲ့
ျပႆနာက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း နဲ႔ ပင္လံုညီလာခံ က ဖယ္ဒရယ္စနစ္ကို
ခ်မွတ္ခဲ့တာပါ။ ဒါေပမဲ့ လြတ္လပ္ေရးရေတာ့ ဖယ္ဒရယ္ အစစ္အမွန္
မျဖစ္လာခဲ့ပါဘူး။ ေဒသႏၱရအစိုးရေတြ ထားရွိၿပီးေတာ့ ဗဟိုက ခ်ဳပ္ကိုင္တဲ့စနစ္
ျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။ ေဒသႏၱရအစိုးရကလည္း လူနည္းစုတခ်ဳိ ႔အတြက္ပဲ ရွိခဲ့ပါတယ္။
ဆိုေတာ့ ျပႆနာက ဒါ မေျပလည္ခဲ့ပါဘူး။ ဘယ္အရပ္သား အစိုးရကမွ
မေျဖရွင္းႏိုင္ခဲ့ပါဘူး။ စစ္အစိုးရေတြကလည္း ဒီျပႆနာကို ပိုဆိုးေအာင္
လုပ္ခဲ့ပါတယ္။ အခုေတာ့ ဦးသိန္းစိန္အစိုးရက ေျဖရွင္းဖို႔ အားထုတ္တယ္။
အျပည့္အဝ မေအာင္ျမင္ပါဘူး။ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရးေတာင္ အဖြဲ႔တခ်ဳိ ႔နဲ႔
လုပ္ႏိုင္တယ္။ ခရီးအေဝးႀကီး က်န္ပါေသးတယ္။ အပစ္ရပ္တယ္ဆိုတာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး
မဟုတ္ေသးပါဘူး။ တိုင္းရင္းသားေဒသေတြကို ႏိုင္ငံေရးအာဏာ ဘယ္ေလာက္ေပးမယ္။
စီးပြားေရး အက်ဳိးအျမတ္ေတြ ဘယ္လို ခြဲေဝေပးမယ္ဆိုတဲ့ ဖြဲ႔စည္းပံုဆုိင္ရာ
ျပႆနာဟာ အလြန္အင္မတန္ကို ခက္ခဲတဲ့ ျပႆနာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ ဒါေပမဲ့ အခုလက္ရွိမွာ အပစ္ရပ္စဲေရး
က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ ျဖစ္မလာတာလဲ စစ္တပ္ေၾကာင့္ မဟုတ္ဘူးလား။ စစ္တပ္ကပဲ
ထုိးစစ္ေတြ ဆင္ေနတာပါ။ အခုေလာေလာဆယ္ တုိက္ပြဲေတြ ျဖစ္ေနတဲ့ကိစၥက။
Prof. Steinberg ။ ။ မွန္ပါတယ္။ စစ္တပ္က တိုင္းရင္းသားေတြကို
မယံုၾကည္ပါဘူး။ တိုင္းရင္းသားေတြကလဲ စစ္တပ္ကို ယံုၾကည္တာ မဟုတ္ပါဘူး။
ၿပီးေတာ့ တုိင္းရင္းသားတခ်ဳိ ႔ဟာ စစ္တပ္က ေပးခ်င္တဲ့
ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး အတိုင္းအတာထက္ ပိုၿပီးေတာ့ လိုခ်င္ၾကတာပါ။ ဒါကို
သူတုိ႔ အေပးအယူ ညိွႏိႈင္းရပါလိမ့္မယ္။
ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ စစ္တပ္က ေပးခ်င္တဲ့ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး အတိုင္းအတာကို ေျပာပါအံုး။ သူတို႔က ဘယ္ေလာက္အထိ ေပးခ်င္လဲ။
Prof. Steinberg ။ ။ အဲဒါကေတာ့ ေမးခြန္းေကာင္းပါ။
ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ Autonomy ဆိုတာ အင္မတန္ ရႈပ္ေထြးေပြလီတဲ့ကိစၥ
ျဖစ္ပါတယ္။ ျပည္နယ္တခုမွာ လႊတ္ေတာ္တခုဆီ ထားရွိႏိုင္ရံုေလာက္ မဟုတ္ပါဘူး။
ျပည္ထဲေရးဌာနရဲ ႔ ၾသဇာအာဏာေတြကို ျဖန္႔ခြဲေဝငွေပးဖုိ႔ ကိစၥ ျဖစ္ပါတယ္။
သက္ဆို္င္ရာျပည္နယ္မွာရွိတဲ့ အစိုးရအုပ္ခ်ဳပ္ေရး ယႏၱရားတရပ္လံုးကို
ထိန္းခ်ဳပ္ခြင့္ ေပးရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အခုေတာ့ ဒါေတြအားလံုး စစ္တပ္က
ထိန္းခ်ဳပ္ထားဆဲပါ။ ဒါကို ကိုင္တြယ္ဖို႔ သိပ္ကိုခက္ခဲပါတယ္။ အခ်ိန္ယူ
ေျဖရွင္းရမယ့္ကိစၥပါ။ အာရွေဒသအတြင္းမွာ တျခားႏိုင္ငံေတြမွာလဲ ဒီျပႆနာကို
ေျဖရွင္းခဲ့ၾကပါတယ္။ တခ်ဳိ ႔ကလဲ သိပ္အခက္ႀကံဳၾကရပါတယ္။ အဓိကေတာ့
ဗဟိုအုပ္ခ်ဳပ္ေရး ယႏၱရားနဲ႔ ေဒသႏၱရအုပ္ခ်ဳပ္ေရး ယႏၱရားကို သီးျခားဆီ
ခြဲျပစ္လိုက္တဲ့ ကိစၥ ျဖစ္ပါတယ္။
ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ ဒါကေတာ့ စစ္တပ္က အလြန္အကၽြံ အကဲစမ္းေနတဲ့
ကိစၥလုိ႔ ထင္ပါတယ္။ အရပ္သားေတြအေပၚမွာလဲ သူတုိ႔ အယံုအၾကည္ မရွိဘူးဆိုတာ
ျပတာပါပဲ။ ဒါျဖင့္ ယံုၾကည္မႈကို ဘယ္လို တည္ေဆာက္ရမလဲဆိုတာကို ေျပာပါအံုး။
Prof. Steinberg ။ ။ ဒါက အဆင့္ဆင့္ တည္ေဆာက္သြားရမယ့္ ကိစၥ
ျဖစ္ပါတယ္။ ရွင္းရမယ့္ ကိစၥတရပ္ကေတာ့ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္
တပ္ဖြဲ႔ေတြအေပၚ ဗဟိုအစိုးရက ဘယ္လို အတိုင္းအတာအထိ ထိန္းခ်ဳပ္မႈ
ရွိမလဲဆိုတဲ့ ကိစၥပါ။ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္ေတြကို ဖ်က္သိမ္းလိုက္ဖို႔။
ဒါမွမဟုတ္ စစ္တပ္ထဲမွာ တနည္းနည္းနဲ႔ သြတ္သြင္းလိုက္ဖို႔ဆိုတာ ယံုၾကည္မႈ
အေတာ္အသင့္ရွိၾကမွ ျဖစ္ႏိုင္မွာပါ။ တိုင္းရင္းသားေဒသမွာ စစ္တပ္က မေတာ္မတရား
ႀကီးစိုးခ်ယ္လွယ္ေနလို႔လဲ မရပါဘူး။ ဒါဟာ ျမန္မာလူထု ဆံုးျဖတ္ရမွာပါ။
က်ေနာ္တုိ႔ ျပည္ပက လုပ္လို႔မရပါဘူး။ ဘယ္ႏိုင္ငံမွာ ဘယ္လို
လုပ္ခဲ့ၾကတယ္ဆိုတာေလာက္ပဲ ရွင္းျပႏုိင္မွာပါ။ ျမန္မာေတြကိုယ္တိုင္
ဆံုးျဖတ္ၾကရမယ့္ကိစၥပါ။ လြယ္လင့္တကူ ေျဖရွင္းလို႔ မရတာက စိတ္ပ်က္စရာေတာ့
ေကာင္းပါတယ္။
ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ ၿပီးခဲ့တဲ့ ရက္ေတြအတြင္းက
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးညီလာခံမွာ ထင္ပါတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဳးႀကီးမင္းေအာင္လိႈင္ က
တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္ေတြကို သူ႔စစ္တပ္ထဲမွာ လာဖို႔ လမ္းဖြင့္ထားတယ္။
ကမ္းလွမ္းတယ္လို႔လည္း ၾကားမိပါတယ္။
Prof. Steinberg ။ ။ ဘယ္လို သတ္မွတ္ခ်က္မ်ဳိးနဲ႔လဲဆိုတာကို
ျပန္ၿပီးေတာ့ ေမးရပါမယ္။ အရင္အစိုးရက ဒါမ်ဳိး ႀကိဳးပမ္းခဲ့ဖူးပါတယ္။
တိုင္းရင္းသားေတြ လက္မခံခဲ့ၾကပါဘူး။ ဒီလို စစ္တပ္ထဲဝင္ခိုင္းခဲ့တာဟာ ေဒသခံ
တပ္ဖြဲ႔ေတြကို ဖ်က္သိမ္းျပစ္မယ္ဆိုတဲ့ သေဘာသာ ျဖစ္ပါတယ္။ အခုလဲ
လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား လက္ခံႏိုင္မွာ မဟုတ္တဲ့ကိစၥလို႔ ထင္ပါတယ္။
ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ ေနာက္တခုက ဖယ္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စု
ဖြဲ႔စည္းတဲ့အခါမွာ တုိင္းရင္းသားတခ်ဳိ ႔က ဗမာကိုလည္း ျပည္နယ္တခုပဲ
သတ္မွတ္မယ္ဆိုေတာ့ တိုင္းရင္သားေတြအားလံုး ပါဝင္မယ့္ ျပည္နယ္ (၈) ျပည္နယ္
ျဖစ္သြားမယ္။ အဲဒါက ဗမာ ျပည္မက ပါတီတခ်ဳိ ႔က လက္မခံၾကဘူး။
Prof. Steinberg ။ ။ ႏိုင္ငံရဲ ႔ လူဦးေရ (၃) ပံု (၂) ပံု
ရွိတဲ့ ဗမာေတြအတြက္လည္း ျပည္နယ္တခု ျဖစ္ရမယ္ဆိုတာက လက္ေတြ႔မက်ဘူးလို႔
က်ေနာ္ ထင္ပါတယ္။ စစ္တပ္က လက္ခံလိမ့္မယ္ မဟုတ္တဲ့ ေတာင္းဆိုခ်က္လို႔
ထင္ပါတယ္။ ဘ႑ာေရး၊ ႏိုင္ငံေရးအရ အတို္င္းအတာတခုအထိ တိုင္းရင္းသားေဒသေတြကို
ခြဲေဝေပးဖို႔ကေတာ့ အေရးႀကီးတယ္လို႔ ထင္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ရွစ္ျပည္နယ္
ပံုစံကိုေတာ့ လက္ေတြ႔ျဖစ္ႏိုင္မယ္လို႔ က်ေနာ္ မထင္ပါဘူး။
ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ ဒါေပမဲ့ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုမွာၾကည့္ပါ။
လူဦးေရ နည္းနည္းေလးရွိတဲ့ Rhode Island, Delaware တို႔ ျပည္နယ္ေတြ
ရွိသလို၊ ဧရာမ Texas, California တုိ႔ ျပည္နယ္ႀကီးေတြလည္း ရွိၾကတာပဲ။
လူဦးေရ အခ်ဳိးအစားနဲ႔ တန္တူျပည္နယ္ ဟုတ္မဟုတ္ဆိုတာ မဆိုင္ဘူးလို႔
ထင္ပါတယ္။ ဒီမွာ ျဖစ္ေနတာပဲ။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ဘာေၾကာင့္ မျဖစ္ႏုိင္ဘူးလဲ။
Prof. Steinberg ။ ။ ဒါဟာ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုရဲ ႔ သမိုင္းမွာ
အင္မတန္ ထူးျခားတဲ့ အေျခအေနေၾကာင့္ ျဖစ္ပါတယ္။ ျပည္ေထာင္စုကို ဘယ္လို
ဖြဲ႔စည္းၾကမလဲ။ ျပည္နယ္ေတြကို တန္းတူအခြင့္အေရး ေပးမယ္ဆိုတာေတြ
သေဘာတူညီခဲ့ၾကတာပါ။ ျပည္နယ္တိုင္း ႀကီးငယ္မဟုတ္ဘူး ဆီနိတ္လႊတ္ေတာ္အမတ္ (၂)
ေယာက္၊ ေအာက္လႊတ္ေတာ္အမတ္ အေရအတြက္ကိုေတာ့ လူဦးေရအခ်ဳိးအတိုင္း ေရြးဖုိ႔
အေပးအယူလုပ္ၿပီးေတာ့ ညိွႏိႈင္းခဲ့ၾကတာပါ။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာလဲ ဘယ္လို
ပံုစံမ်ဳိး လုပ္မယ္ဆိုတာ အေပးအယူ လုပ္ႏုိင္ၾကဖို႔အတြက္
ညိွႏိႈင္းၾကရပါလိမ့္မယ္။ ဘယ္လို သေဘာတူညီမႈမ်ဳိး ရမလဲဆိုတာကေတာ့
မေျပာႏိုင္ပါဘူး။
ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ ဒီလုိ လႊတ္ေတာ္ႏွစ္ရပ္ထားၿပီးေတာ့
အထက္လႊတ္ေတာ္ၾကေတာ့ ျပည္နယ္တိုင္း တန္းတူ၊ ေအာက္လႊတ္ေတာ္ၾကေတာ့
လူဦးေရအလိုက္ အခြင့္အေရး ယူေရြးဆိုၿပီး လုပ္ခဲ့တာ ဖယ္ဒရယ္စနစ္ရဲ ႔ စံ
မဟုတ္ဘူးလား။
Prof. Steinberg ။ ။ လႊတ္ေတာ္ႏွစ္ရပ္စနစ္ ရွိတယ္ဆိုရင္ေတာ့
ဟုတ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ လႊတ္ေတာ္တရပ္ထဲလည္း ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ တခါ
အေျခအေနအမ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႔လဲ သတ္မွတ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒီမုိကေရစီႏုိင္ငံ
ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ မဲေပးပိုင္ခြင့္ကို ေျမပိုင္ဆိုင္မႈ၊
ေငြေၾကးပိုင္ဆိုင္မႈနဲ႔ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ၾကတဲ့ ကာလလည္း ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာ
ရွိခဲ့ပါတယ္။ အမ်ဳိးသမီးေတြလည္း မဲေပးခြင့္ဟာ ထို႔အတူပါ။
အားလံုးတျဖည္းျဖည္း ေျပာင္းလဲလာခဲ့ၾကတာပါ။ ယဥ္ေက်းမႈအလိုက္ ကြဲျပားပါတယ္။
တခ်ိန္ခ်ိန္မွာေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံလည္း ဒီလို ျပႆနာေတြကို အနည္းနဲ႔အမ်ား
ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္း လာႏိုင္ပါလိမ့္မယ္။ ဒါေပမဲ့ အဓိက အက်ဆံုးကေတာ့
Willingness to compromise အေပးအယူ ညိွႏိႈင္းလိုတဲ့ ဆႏၵပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒါက
အေရးအႀကီးဆံုးပါပဲ။ NLD ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ တိုင္းရင္းသားေတြပဲျဖစ္ျဖစ္၊
စစ္တပ္ပဲျဖစ္ျဖစ္ ညိွႏိႈင္းေျဖရွင္းလိုတဲ့ ဆႏၵ ရွိရပါလိမ့္မယ္။
စိတ္ေကာင္းေစတနာနဲ႔ တျဖည္းျဖည္း ယံုၾကည္မႈ ရွိလာၾကၿပီဆိုရင္ေတာ့ စစ္တပ္ရဲ
႔သေဘာထား အတင္းမာဆံုး အစိတ္အပိုင္းသည္ပင္ တုိင္းျပည္ရဲ ႔ ျပႆနာကို
ညိွႏိႈင္းအေျဖရွာရလိမ့္မယ္ဆိုတာကို သေဘာေပါက္လာပါလိမ့္မယ္။
VOA
Comments
Post a Comment