လက္ရွိစစ္တပုိင္းအုပ္စိုးသူမ်ားသည္
ဘယ္ပုဂၢိဳလ္၊ ဘယ္အဖြဲ႔အစည္း၊ ဘယ္ျဖစ္ရပ္ကိုမဆုိ သူတု႔ိအက်ိဳးစီးပြားအတြက္
အမိ အရ အသံုးခ်ေလ့ရွိပါတယ္။ သူတုိ႔ အက်ိဳးစီးပြားဆုိတာက လက္ရွိ
ခ်ဳပ္ကိုင္ လြမ္းမိုးအုပ္စုိုးထားႏုိင္တဲ့ အာဏာနဲ႔ ဘ႑ာ အရင္းအျမစ္
အားလံုးကိုဆိုလုိတာပါ။ အသံုးခ်တယ္ဆုိတာမွာ ဘက္ႏွစ္ဖက္ရွိၿပီး၊ တဖက္က
သူတုိ႔လက္ရွိ အက်ိဳးစီးပြားတည္ၿမဲတုိးပြားေရးအတြက္
မိႈင္းတုိက္ လွည့္စား ကာကြယ္ေရးျဖစ္ၿပီး၊ အျခားတစ္ဖက္ကေတာ့ သူတုိ႔ရဲ႕
အၾကမ္းဖက္ ဖိႏွိပ္မွန္ သမွ်ကို လိမ္ညာ ဖံုးကြယ္ဖာေထးဖုိ႔ဆုိတာ ပဲျဖစ္ပါတယ္။
ဒီဘက္ႏွစ္ဖက္ကို ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ ျဖစ္ရပ္၊ အေျခအေနနဲ႔အညီ ကြက္ျပည့္နင္းၿပီးအသံုးခ်ေနၾကတာလည္းျဖစ္ပါတယ္။ဒီလိုကြက္ျပည့္အသံုးခ်ေနႏုိင္ျခင္းမွာလည္းအေၾကာင္း
အခ်က္ ႏွစ္ရပ္ရိွေနပါတယ္။
ပထမအခ်က္က အာဏာဆုိတဲ့အရာကို သူတို႔လက္ထဲမွာ ၿမဲၿမဲဆုပ္ကုိင္ထားႏုိင္ေသးတယ္ဆုိတဲ့ အေၾကာင္းအခ်က္ျဖစ္ပါ တယ္၊ ဒီအခ်က္က အဓိကအေၾကာင္းအခ်က္ျဖစ္ၿပီး၊ ဒုတိယျဖစ္တဲ့ လက္ေအာက္ခံ အေၾကာင္းအခ်က္ကေတာ့ က်ေနာ္တို႔ ဒီမုိကေရစီ အတုိက္အခံမ်ားရဲ႕ ကိုယ္ခံအားနည္းပါး မႈနဲ႔ေက်ာရိုးမဲ့မႈေတြေၾကာင့္ျဖစ္ပါတယ္။
အသံုးခ်မႈကိုကြက္ျပည့္နင္းႏုိင္တယ္ဆုိရာမွာ အစုိးရ၊ လႊတ္ေတာ္၊ စစ္တပ္၊ ေရြးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္ စတဲ့ အာဏာပုိင္၊ အာဏာကုိင္၊ အာဏာဆိုင္အဝန္းအဝုိင္းေတြဟာ တစ္ခုခ်င္းေသာ္လည္းေကာင္း သုိ႔တည္းမဟုတ္ အစုိးရနဲ႔လႊတ္ေတာ္၊ အစိုးရနဲ႔စစ္တပ္၊ လႊတ္ေတာ္နဲ႔ေရြးေကာက္ပြဲရွင္စသျဖင့္ တစ္ခုႏွင့္တစ္ခု အျပန္အလွန္အေပးအယူလုပ္ၿပီး လုိအပ္ရင္ လုိအပ္သလို တြဲဖက္ကစား ၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလိုကစားႏုိင္ဖုိ႔ “၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ”က မ်ားျပားလွတဲ့ ကစားကြက္ေတြ၊ ကစားကြင္းေတြကို ဖန္တီးႏုိင္တဲ့ အခြင့္အေရး ေတြေပးထားပါတယ္။
ဥပမာျပရရင္ အစိုးရနဲ႔ လႊတ္ေတာ္တြဲၿပီး ၆ ပြင့္၊ ၁၂ ပြင့္၊ ၄၈ ပြင့္ စတဲ့ အပြင့္ကစားကြက္ေတြေဖာ္ထုတ္ၿပီး အတိုက္အခံဘက္ ကေတာင္းဆုိထားတဲ့ “၄ ပြင့္ဆုိင္ေတြ႔ဆံုေရး” ေတာင္းဆိုခ်က္ကို ေရစုန္ေမ်ာသြားေအာင္ လုပ္လုိက္တယ္။ အပြင့္ေတြ၊ ကိုယ္စားျပဳမႈ ေတြ ရႈပ္ေထြးသြားေအာင္ ႀကဲကြဲသြားကုန္ေအာင္၊ စုစည္းလုိ႔မရေအာင္လုပ္ပစ္လိုက္တယ္။
လႊတ္ေတာ္ဘက္ကေနလည္း အစုိးရႀကိဳက္ ဥပေဒနည္းဥပေဒဆိုတာေတြကို စိတ္ႀကိဳက္ျပ႒ာန္းအတည္ျပဳေစတယ္။ အတိုက္ အခံဘက္က ျပ႒ာန္းေစလိုတဲ့ သုိ႔တည္းမဟုတ္ ဖ်က္သိမ္းေစလိုတဲ့ ဥပေဒေတြကုိေတာ့ အခ်ိန္ဆြဲထားျခင္း သုိ႔မဟုတ္ ပယ္ခ်ျခင္းျပဳေလ့ ရွိပါတယ္။ သူတုိ႔အတြက္ အက်ိဳးမရွိေသးရင္တင္ျပထားၿပီးတဲ့ ဥပေဒကိုပင္ျပန္လည္ရုပ္သိမ္းတတ္ပါတယ္။
ေရြးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္ကေတာ့ “ႏုိင္ငံေရးပါတီမ်ားကိုခ်ဳပ္ကိုင္ေရးနဲ႔ ေရြးေကာက္ပြဲ” ဆုိတဲ့ ကစားကြက္ႀကီးကို အပုိင္စားရ ထားတာပါ။ ေရြးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္ဟာ ႏုိင္ငံေရးပါတီေတြရဲ႕ႏုိင္ငံေရး၊ စည္းရံုးေရး၊ ဘ႑ာေငြ ရွာေဖြေရး စတဲ့ လႈပ္ရွားမႈမွန္သမွ် ကို ပုလိပ္မ်က္ေစ့နဲ႔ စံုစမ္းေထာက္လွမ္းအကြက္ေခ်ာင္းၿပီး အခ်က္အလက္ေတြစုေဆာင္းေနေလ့ရွိပါတယ္။ အျခားတစ္ဖက္ ကလည္း“ေရြး ေကာက္ပြဲ”ဆုိတဲ့သူ႔ရဲ႕အဓိကကစားကြက္ႀကီးကိုစိတ္ႀကိဳက္စီမံဖန္တီးႏုိင္ေအာင္ျပင္ဆင္မႈေတြလုပ္ေနပါတယ္။ အခုဆုိရင္ ျပည္ေထာင္စု ေရြးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္ကို တိုးခ်ဲ႕ဖြဲ႔စည္းခဲ့ၿပီျဖစ္ပါတယ္။
စစ္တပ္ကေတာ့ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒကို ထိန္းသိမ္းကာကြယ္ရန္ အဓိကတာဝန္ရွိတယ္ဆိုိတဲ့ျပ႒ာန္းခ်က္ကို ဂါထာရြတ္ သလိုရြတ္ၿပီး လႊတ္ေတာ္အသီးသီးမွာရွိတဲ့ ၂၅% ၊ အစိုးရအဖြဲ႔အဆင့္ဆင့္မွာရွိတဲ့ ကာကြယ္ေရး၊ ျပည္ထဲေရး၊ နယ္စပ္ေရးစတဲ့ ဝန္ႀကီး ဌာနမ်ားကို ခ်ဳပ္ကိုင္ကစားေစႏုိင္ပါတယ္။ စိတ္ႀကိဳက္အေၾကာင္းျပၿပီး၊ အခ်ိန္မေရြး အာဏာသိမ္းပုိင္ခြင့္လည္းရရွိထားပါတယ္။
သူတို႔အားလံုးရဲ႕ ပံုမွန္ဆံုရပ္နဲ႔ အဓိကအာဏာဗဟုိခ်က္မကေတာ့ (ကာလံု) ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီကာလံုမွာသူတုိ႔အားလံုး စုဆံုၾကၿပီး ကိုယ္စီ ကစားၾကရမယ့္ အကြက္ေတြကို ဖန္တီးခြဲေဝေလ့ရွိပါတယ္။ ဒီအဆက္အစပ္ ကို မၾကည့္ျမင္ႏုိင္ၾကတဲ့အခါ အစုိးရနဲ႔လႊတ္ေတာ္ အၾကား “ပြတ္တိုက္မႈ” ေတြျဖစ္ေနတယ္၊ စစ္တပ္က အစိုးရ ရဲ႕ အမိန္႔ကိုမခံဘူး စသျဖင့္ ထင္ေရာင္ထင္မွားေျပာဆုိေနၾကျခင္းသာျဖစ္ပါတယ္။
ပြတ္တုိက္မႈေတြျဖစ္တယ္ဆုိရင္လည္း အေပၚယံလုပ္နည္းကုိင္နည္းဆုိင္ရာ ပြတ္တုိက္မႈေတြပဲျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ အာဏာနဲ႔ဆုိင္တဲ့ ပြတ္တုိက္မႈမ်ိဳးေတာ့ သူတုိ႔ခ်င္း မျဖစ္ပါဘူး၊ အျဖစ္လည္း မခံပါဘူး။ အာဏာဆုိတာ အထိအပြတ္မခံတဲ့ အရာျဖစ္ပါ တယ္။ အကဲစမ္းမခံတဲ့ အရာလည္းျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒူးေထာက္မယ္၊ ရုိေသေလးစားေစာင့္ေရွာက္ပါမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ တမ်ိဳးေပါ့။
ဒါေၾကာင့္ အာဏာဆုိင္ရာ ပြတ္တိုက္မႈျဖစ္လာခဲ့ရင္လည္း ျဖစ္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္၊ ျဖစ္တဲ့ အဖြဲ႔အစည္းကို အညွာအတာကင္းကင္း သူတို႔ျဖတ္ေတာက္ထုတ္ျပစ္ေလ့ရွိပါတယ္။ ဦးသိန္းစုိး ဦးစီးတဲ့ ဖြဲ႔စည္းပံုဆုိင္ရာခံုရံုးတဖြဲ႔လံုး ထုတ္ပယ္ခံရတာဟာ အာဏာနဲ႔ဆုိင္တဲ့ပြတ္ တုိက္မႈတမ်ိဳးေၾကာင့္ျဖစ္ပါတယ္။သာသနာေရးဝန္ႀကီးဦးဆန္းဆင့္ကို ထုတ္ပယ္ေထာင္ခ်ပစ္တာဟာ အမိန္႔မနာခံမႈဆုိတဲ့အာဏာဆုိင္ရာ ကိစၥျဖစ္ေနလို႔ပါပဲ။
(NLD) ပါတီကေျပာေနတဲ့ “၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ” ျပင္ဆင္ေရးဆုိတာ အာဏာနဲ႔သက္ဆုိင္တဲ့ကိစၥေတြျဖစ္ပါတယ္။
ထုိ႔အတူပါပဲ တုိင္းရင္းသားလက္နက္ကုိင္အဖြဲ႔အစည္းေတြေျပာေနတဲ့ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုတည္ေဆာက္ေရးဆုိတာက လည္းအာဏာဆုိင္ရာကိစၥျဖစ္ေနပါတယ္။ လက္ပံေတာင္းေဒသမွာျဖစ္ေနတဲ့ ေဒသခံျပည္သူမ်ားရဲ႕ေတာင္းဆိုမႈေတြကလည္း အာဏာနဲ႔ ဆိုင္တဲ့ကိစၥျဖစ္ေနပါတယ္၊ ေက်ာင္းသားေတြေတာင္းဆုိတဲ့ပညာေရးကိစၥကလည္းအာဏာနဲ႔သက္ဆုိင္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ စစ္တပုိင္းအစုိးရ က လက္မခံႏုိင္ပါဘူး။
ဒါေၾကာင့္ စစ္တပုိင္းအစိုးရအေနနဲ႔ အာဏာနဲ႔ပတ္သက္လာရင္ ဘယ္သူ႔ကိုမဆုိ ဘယ္အဖြဲ႔အစည္းကိုမဆို အသံုးခ်ဖို႔၊ ေခ်မႈန္း ပစ္ဖုိ႔ ဝန္ေလးပါဘူး။
ယေန႔ စစ္တပုိင္းအုပ္စိုးသူမ်ား အႀကိဳက္ေတြ႔ၿပီး ပီပီျပင္ျပင္ အသံုးခ်ေနတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ ႏွစ္ ဦးရွိပါတယ္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းနဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔ပဲျဖစ္ပါတယ္။ ထိုပုဂၢိဳလ္ ႏွစ္ဦးအားအသံုးခ်ေနခဲ့သည္မွာ ယခုမွ မဟုတ္ (နဝတ-နအဖ) စစ္အစုိးရအုပ္စုိးေနသည့္ကာလ ကတည္းကျဖစ္ပါတယ္။ ထုိစဥ္က အသံုးခ်မႈမွာ ပိတ္ပင္ကန္႔သတ္ျခင္းျဖင့္ အသံုးခ်ခဲ့ၾက ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။
(နဝတ-နအဖ) စစ္အစုိးရအုပ္စုိးေနေသာကလ၌ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဓါတ္ပံု၊ ဗုိလ္ခ်ဳပ္သမုိင္း၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မိန္႔ခြန္းမ်ားကို ပိတ္ပင္ကန္႔သတ္ ျခင္း၊မွိန္ေဖ်ာ့ထားျခင္းျဖင့္ စစ္အုပ္စုက အသံုးခ်ခဲ့ၾကပါတယ္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္သမီးကုိလည္း ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္ျဖင့္ ဖမ္းဆီးထားၿပီး ျပည္တြင္း ျပည္ပဖိအားမ်ား တစံုတရာ ျမင့္တက္လာသည့္ အခါမ်ားတြင္ မိသားစုဝင္မ်ား လာေရာက္ခြင့္၊ေဆးကုသစစ္ေဆးခြင့္၊ ကုလသမဂၢ တာဝန္ ရွိသူမ်ား၊ အေမရိကန္၊ အဂၤလန္ အစရွိေသာ ႏုိင္ငံႀကီးမ်ားမွ သံတမန္မ်ား၊ တာဝန္ရွိသူမ်ား၊ ျပည္ပမီဒီယာမ်ားမွ သတင္းေထာက္အခ်ိဳ႕အား ေတြ႔ဆံုခြင့္၊ ဝင္ခြင့္ျပဳျခင္းျဖင့္ လည္း ေကာင္း၊ (နဝတ-နအဖ)ထိပ္သီးမ်ားႏွင့္အတူ ထမင္းစား၊စကားေျပာၾကသည့္ ဓါတ္ပံုမ်ား ထုတ္ျပန္၍ လည္းေကာင္း ျပည္တြင္း / ျပည္ပ ဖိအားေလွ်ာ့ခ်ေရး ကရိယာသဖြယ္ အသံုးခ်ခဲ့ၾကပါတယ္။
“စည္းကမ္းျပည့္ဝေသာ ဒီမုိကေရစီေခတ္” ၌ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔ကို မတူကြဲျပားသည့္ပံုစံျဖင့္ ဆက္လက္ အသုံးခ်ေနဆဲျဖစ္ပါတယ္။ ယေန႔ကာလ၌ အသံုးခ်ေနရသည္မွာ ပို၍ပင္တြက္ေျခ ကုိက္လွပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲ ဆုိေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္နဲ႔ ေဒၚေအာင္ ဆန္းစုၾကည္တုိ႔ကို အသံုးခ်ျခင္းျဖင့္ ျပည္သူမ်ားကို ပိုၿပီး လွည့္စား၊ မိႈင္းတုိက္ႏုိင္လုိ႔ျဖစ္ပါတယ္။
ဦးသိန္းစိန္ႏွင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တုိ႔ စတင္ေတြ႔ဆံုၾကသည့္ ပံုကိုေဖာ္ျပရာ၌ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ဓါတ္ပံုကို ေနာက္ခံ ကား ထားခဲ့သည္မဟုတ္ပါလား။ ထိုဓါတ္ပံုသည္ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒႏွင့္ ေျခခ်လာသည့္ စစ္တပုိင္းအစုိးရအတြက္ မ်က္ႏွာပန္းလွေစ ခဲ့ပါတယ္။
အထူးသျဖင့္ ထိုဓါတ္ပံုသည္ ေက်ာရိုးမဲ့လွေသာ ဒီမုိကေရစီအတုိက္အခံဟုဆုိသူမ်ား၏ႏုနယ္ေသာႏွလံုးသားကို တိုက္ရုိက္ထိ မွန္သြားခဲ့ပါတယ္။ ထုိဓါတ္ပံုက သူတုိ႔၏ ခ်ိနဲ႔မႈကို ပုိ၍ယိမ္းယုိင္သြားေစခဲ့ပါတယ္။ ျပည္သူမ်ားကိုလည္း မိႈင္းတုိက္ေစႏုိင္ခဲ့ပါတယ္။ ထုိသုိ႔ မိႈင္းတုိက္ေရးတြင္ ဒီမိုကေရစီအတိုက္အခံဆုိသူမ်ားက အားတက္သေရာပါဝင္ခဲ့ၾကပါတယ္။
အေျခခံဥပေဒမရွိတာထက္ ရွိတာပိုေကာင္းတယ္ ဟုဆုိခဲ့ၾကေသာ၊ ဖန္ခြက္ထဲ ေရ လံုးဝ မရွိတာထက္စာလွ်င္ တဝက္ရွိေန ေကာင္းတယ္လုိ႔ ဆုိခဲ့ၾကသူမ်ားသည္၊ ရွိေနသည္ဟု သူတုိ႔ ထင္ေသာ ထုိခြက္တစ္ဝက္ဆုိသည္မွာ သူတုိ႔၏ အျမင္ေမွာက္မွားမႈသာျဖစ္ ေၾကာင္း၊ လက္ေတြ႔တြင္ တကယ္မရွိေၾကာင္း သူတုိ႔ သိရွိလာခဲ့ၾကရပါၿပီ။
ယခုအခါ ထုိဓါတ္ပံုသည္ ဓါတ္ပံုသက္သက္မွ် သာျဖစ္ၿပီး ျပည္သူေတြလိုလားသည့္ မည္သည့္ရလဒ္မွ ထြက္ေပၚျခင္းမရွိတဲ့ အေပၚယံ ဟန္ျပသက္သက္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ မိႈင္းတုိက္လွည့္စားမႈ သက္သက္မွ်သာျဖစ္ေၾကာင္း တျပည္လံုးက နားလည္ သေဘာေပါက္ခဲ့ ၾကၿပီျဖစ္ပါတယ္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္မိန္႔ခြန္းမ်ားကို သတင္းစာမ်ားတြင္ လိုသလိုျဖတ္ညွပ္ကပ္၍ အသံုးခ်ေနသလို၊ သမၼတ၊ လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒၊ ကာခ်ဳပ္ စသူတို႔ကလည္း မိန္႔ခြန္းေျပာရာ၌ လိုရာဆြဲကုိးကားေနၾကပါတယ္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ သမုိင္းအေမြအႏွစ္ကို အသံုးခ်မႈႏွင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သမီးကို အသံုးခ်ပံုမွာ မတူညီပါ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏ သမုိင္း အေမြအႏွစ္ကို အသံုးခ်ရသည္မွာ ပို၍ လြယ္ကူပါတယ္။ သမုိင္းစာအုပ္မ်ား၊မိန္႔ခြန္းစာအုပ္မ်ားမွ လိုခ်င္သည့္ စကားပုိဒ္ကို လိုသလို ျဖတ္ ညွပ္ကပ္လုပ္ႏုိင္ပါတယ္။ လိုရာဆြဲကိုးကားေျပာဆိုႏုိင္ပါတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ မိန္႔ခြန္းမ်ားကိုအသံုးခ်၍ ျပည္တြင္းလူထုကိုမိႈင္း တုိက္ရာ၌အစြမ္းၿပီး၊ ျပည္ပႏုိင္ငံမ်ားကို ေသြးေဆာင္ရာ၌မူ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ ဖခင္ဗုိလ္ခ်ဳပ္ထက္ မ်က္ႏွာပန္းပုိလွသျဖင့္ စစ္ တပိုင္း အစိုးရအတြက္ ပုိ၍ တြက္ေခ်ကိုက္ပါတယ္။ ကမၻာသိ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ႏုိဘယ္ဆုရွင္တဦးလည္းျဖစ္ပါတယ္။
ထုိ႔အျပင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ ေျပာစကားမ်ားကိုမူ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းဓါတ္ပံု၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ ဆန္းမိန္႔ခြန္းမ်ားကို ျဖတ္ညွပ္ကပ္သကဲ့သုိ႔ လိုသလိုကိုးကား၍ မရႏုိင္ပါ၊ ထုိသုိ႔လုပ္ရန္ မလြယ္ကူလွပါ။
သုိ႔ပါ၍ လႊတ္ေတာ္စင္ျမင့္ထက္၌လည္းေကာင္း၊ လႊတ္ေတာ္တရား/တည္ၿငိမ္ေကာ္မတီဥကၠ႒အျဖစ္လည္းေကာင္း၊ ေကာ္မရွင္ မ်ားဖြဲ႔စည္းရာ၌ လည္းေကာင္း၊ ေက်ာင္းသားလူငယ္ထုကို ၿဖိဳခြဲရာ၌လည္းေကာင္း အသံုးခ်ေနပါတယ္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ NLDပါတီမွတ္ပံုတင္ျခင္း၊ ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲဝင္ျခင္း၊ လႊတ္ေတာ္ထဲဝင္သြားျခင္းမ်ား၏ အက်ိဳး အျမတ္ကိုဘယ္သူေတြဘက္က ပိုရသလဲဆုိတာကို တြက္ခ်က္စစ္တမ္းထုတ္ၾကည့္မည္ဆုိလွ်င္အဓိကအက်ိဳးအျမတ္ကို စစ္တပုိင္းအုပ္စုိး သူ မ်ားဘက္က ပို၍ရရွိသြားတာထင္ရွားပါတယ္။
အတုိင္အခံမ်ားႏွင့္ အတုိက္အခံလႈပ္ရွားမႈကို စစ္တပုိင္းအစိုးရက ေဒၚေအာင္္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ (NLD)ပါတီအားထပ္မံမွတ္ပံုတင္ ေစျခင္း၊ ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲဝင္ေစျခင္း၊ လႊတ္ေတာ္ထဲဝင္ေရာက္ေစျခင္း စသျဖင့္ တဆင့္ၿပီးတဆင့္၊ တလွမ္းၿပီးတလွမ္း ထိန္းခ်ဳပ္ ကုိင္တြယ္ခဲ့ပါတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို လႊတ္ေတာ္တြင္းသြင္း၍ ထိန္းခ်ဳပ္ျခင္းျဖင့္ (NLD) ပါတီ၊ အတိုက္အခံအင္အားစုမ်ားႏွင့္ ျပည္သူလူထုကို ထိန္းခ်ဳပ္ခဲ့ပါတယ္။
ထုိေျခလွမ္းမ်ား ( ထပ္မံမွတ္ပံုတင္ျခင္း၊ ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲဝင္ျခင္း၊ လႊတ္ေတာ္ထဲဝင္ျခင္း) ကား ဒီမုိကေရစီအတိုက္ မ်ားအၾကား မဆံုးႏုိင္ေသာျငင္းခုန္မႈမ်ား၊ ေသြးကြဲအစည္းေျပမႈမ်ား၊ စိတ္ပ်က္မႈမ်ား၊ ရႈပ္ေထြးမႈမ်ား၊ အားမလိုအားမရမႈမ်ား ျဖစ္က်န္ရစ္ခဲ့ သည္မွာ ယေန႔အထိပင္ျဖစ္ပါတယ္။
ထို႔အျပင္ ဒီျဖစ္ရပ္ဒီေျခလွမ္းေတြရဲ႕အက်ိဳးဆက္က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ကိုယ္၌မွာလည္း သူ လက္ေတြ႔ႀကံဳေနရတာေတြ ကို မေထြးႏုိင္/မမ်ိဳႏုိင္ျဖစ္ေနရပါတယ္။ လုပ္ေဖာ္ကုိင္ဖက္ရဲေဘာ္ရဲဖက္မ်ားကို ထုတ္ပယ္ပစ္ရတဲ့ကိစၥေတြအထိ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ရပါတယ္။ ေျပာသင့္၊ ရပ္တည္သင့္တဲ့ႏုိင္ငံေရးကိစၥေတြမွာလည္း ထိထိေရာက္မေျပာႏုိင္/မရပ္တည္ႏုိင္ဘဲ ေရငံုေနရတာေတြရွိလာခဲ့ပါတယ္။ ဒါေတြ က အတိုင္အခံအင္အားစုအၾကားနက္ရိႈင္းတဲ့ ကြဲၿပဲမႈမ်ားကိုဦးတည္ေစၿပီး၊ စစ္တပုိင္းအုပ္စုိးသူမ်ားအတြက္ ေအာင္ပြဲခံစရာေတြျဖစ္ေနခဲ့ ရပါတယ္။
ထုိ႔အျပင္အျခားတဖက္မွလည္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္“၂၀၀၈အေျခခံဥပေဒ”ႏွင့္အတူယွဥ္တြဲ၍ပြဲထုတ္စရာ လႊတ္ေတာ္ မွန္ခန္းေဆာင္ထဲမွာ ယမင္းရုပ္ကေလးတရုပ္သဖြယ္ျဖစ္လာသျဖင့္ ျပည္ပႏုိင္ငံမ်ားႏွင့္ဆက္ဆံရာတြင္ စစ္တပုိင္းအစုိးရအဖို႔ မ်က္ႏွာပန္း လွေစပါတယ္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္အတိုက္အခံပါတီအမတ္မ်ား၏ လႊတ္ေတာ္တြင္း ေဆြးေႏြးေဝဖန္၊ ကန္႔ကြက္သည့္ ေျပာဆုိခ်က္ မ်ားကလည္း “စည္းကမ္း ျပည့္ဝေသာ ဒီမုိကေရစီ”ကို ပုိ၍ အေရာင္ထြက္ေစပါတယ္။ အေရာင္လက္ေစပါတယ္။ အေရာင္တက္ေစပါတယ္။
ႀက့ံဖြံ႔အမတ္မ်ားႏွင့္စစ္သားအမတ္ ၂၅ တို႔ ပူးေပါင္းထားသည့္ မည္သည့္ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကိုမဆုိ အတိုက္အခံပါတီသည္ မည္သုိ႔ မွ် ကန္႔ကြက္တားဆီးႏုိင္မည္မဟုတ္ေခ်။ သုိ႔ျဖင့္ ႀကံ့ဖြံ႔အမတ္အမ်ားစုႏွင့္စစ္တပ္၂၅%ခ်ဳပ္ကိုင္ထားသည့္လႊတ္ေတာ္သည္ အတိုက္အခံ ပါတီအမတ္မ်ား၏မတူကြဲျပားေသာ သေဘာထားအျမင္ကို လႊတ္ေတာ္ထဲ၌ေျပာၾကားခြင့္ေပးျခင္းျဖင့္ “စည္းကမ္းျပည့္ဝေသာဒီမုိကေရစီ” ကို လွည့္စားဖံုးကြယ္ႏုိင္ေစခဲ့ပါေတာ့တယ္။
ဤနည္းျဖင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အပါအဝင္ အတိုက္အခံအမတ္မ်ားကို စစ္တပုိင္းအစိုးရက လႊတ္ေတာ္တြင္းမွာ ပုိင္ပုိင္ ႏုိင္ႏုိင္ ထိန္းခ်ဳပ္အသံုးခ်ခဲ့ပါတယ္။
“ေျပာခြင့္မရတာထက္ အခုေျပာခြင့္ရလာလုိ႔ အရင္ကထက္စာရင္ တုိးတက္လာတယ္”ဆုိတဲ့ မိႈင္းတိုက္လွည့္စားမႈကို အတုိက္ အခံမ်ားပါးစပ္မွ ေက်ေက်နပ္နပ္ႀကီးေျပာထြက္ေစခဲ့ပါတယ္။ တကယ့္ျဖစ္ရပ္မွန္မွာ ပါးစပ္ကသာ ေျပာခြင့္သာရၿပီး အႏွစ္သာရအရ ဘာမွ မယ္မယ္ရရမျဖစ္ေျမာက္ဘူးဆုိတဲ့အခ်က္နဲ႔ စစ္တပုုိင္းအစိုးရလုပ္သမွ်၊ စိတ္ႀကိဳက္ဆံုးျဖတ္သမွ်ကို ၿငိမ္ခံေနရတဲ့အခ်က္ကို ဒီမုိကေရစီ အတိုက္အခံမ်ားက ကူညီဖံုးကြယ္ေပးခဲ့ရျခင္းသာ ျဖစ္ေနပါတယ္။
ယေန႔ဤဘဝမွရုန္းထြက္လြတ္ေျမာက္ၾကဖုိ႔လိုပါၿပီ။
ဤသုိ႔ရုန္းထြက္ႏုိင္ေရးအတြက္ ပထမဆံုးလွမ္းရမည့္ေျခလွမ္းမွာ “ဆင္သြား တုိင္းလမ္းျဖစ္မယ္” ဆိုတဲ့ အထင္ျဖင့္ဇြတ္တိုးဝင္ သြားခဲ့သည့္ လႊတ္ေတာ္က်ံဳးထဲကေန ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ျပန္လည္ရုန္း ထြက္လာေရးသာျဖစ္ပါတယ္။
ထုိ႔အျပင္ ျပည္သူမ်ားဘက္မွ ျပတ္ျပတ္သားသားရပ္တည္ၿပီး၊ အျခားေသာဘဝတူ အတုိက္အခံမ်ားႏွင့္အတူ တစုတစည္းထဲ အေရးဆိုသင့္ပါတယ္။ သုိ႔မွသာ လူ႔စည္း/ဘီလူးစည္းျခားနားသြားကာ တဖက္သတ္ အသံုးခ်ခံဘဝမွ လြတ္ေျမာက္ေစႏုိင္ပါ လိမ့္မယ္။
ျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးလုိ႔ဆုိဆုိ၊ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးေရးလုိ႔ေျပာေျပာ ျပည္သူ႔အင္အားနဲ႔စြမ္းပကားကို အထင္အရွားျပသႏုိင္ မွသာ အေပးအယူအေလွ်ာ့အတင္းကို ျပဳလုပ္ႏုိင္ပါလိမ့္မယ္။ တဖက္က “ေဆြးေႏြးဖက္ဆိုသူမ်ား” က ေလးစားယဥ္ေက်းလာပါလိမ့္မယ္။
မုိးမခ
ပထမအခ်က္က အာဏာဆုိတဲ့အရာကို သူတို႔လက္ထဲမွာ ၿမဲၿမဲဆုပ္ကုိင္ထားႏုိင္ေသးတယ္ဆုိတဲ့ အေၾကာင္းအခ်က္ျဖစ္ပါ တယ္၊ ဒီအခ်က္က အဓိကအေၾကာင္းအခ်က္ျဖစ္ၿပီး၊ ဒုတိယျဖစ္တဲ့ လက္ေအာက္ခံ အေၾကာင္းအခ်က္ကေတာ့ က်ေနာ္တို႔ ဒီမုိကေရစီ အတုိက္အခံမ်ားရဲ႕ ကိုယ္ခံအားနည္းပါး မႈနဲ႔ေက်ာရိုးမဲ့မႈေတြေၾကာင့္ျဖစ္ပါတယ္။
အသံုးခ်မႈကိုကြက္ျပည့္နင္းႏုိင္တယ္ဆုိရာမွာ အစုိးရ၊ လႊတ္ေတာ္၊ စစ္တပ္၊ ေရြးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္ စတဲ့ အာဏာပုိင္၊ အာဏာကုိင္၊ အာဏာဆိုင္အဝန္းအဝုိင္းေတြဟာ တစ္ခုခ်င္းေသာ္လည္းေကာင္း သုိ႔တည္းမဟုတ္ အစုိးရနဲ႔လႊတ္ေတာ္၊ အစိုးရနဲ႔စစ္တပ္၊ လႊတ္ေတာ္နဲ႔ေရြးေကာက္ပြဲရွင္စသျဖင့္ တစ္ခုႏွင့္တစ္ခု အျပန္အလွန္အေပးအယူလုပ္ၿပီး လုိအပ္ရင္ လုိအပ္သလို တြဲဖက္ကစား ၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလိုကစားႏုိင္ဖုိ႔ “၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ”က မ်ားျပားလွတဲ့ ကစားကြက္ေတြ၊ ကစားကြင္းေတြကို ဖန္တီးႏုိင္တဲ့ အခြင့္အေရး ေတြေပးထားပါတယ္။
ဥပမာျပရရင္ အစိုးရနဲ႔ လႊတ္ေတာ္တြဲၿပီး ၆ ပြင့္၊ ၁၂ ပြင့္၊ ၄၈ ပြင့္ စတဲ့ အပြင့္ကစားကြက္ေတြေဖာ္ထုတ္ၿပီး အတိုက္အခံဘက္ ကေတာင္းဆုိထားတဲ့ “၄ ပြင့္ဆုိင္ေတြ႔ဆံုေရး” ေတာင္းဆိုခ်က္ကို ေရစုန္ေမ်ာသြားေအာင္ လုပ္လုိက္တယ္။ အပြင့္ေတြ၊ ကိုယ္စားျပဳမႈ ေတြ ရႈပ္ေထြးသြားေအာင္ ႀကဲကြဲသြားကုန္ေအာင္၊ စုစည္းလုိ႔မရေအာင္လုပ္ပစ္လိုက္တယ္။
လႊတ္ေတာ္ဘက္ကေနလည္း အစုိးရႀကိဳက္ ဥပေဒနည္းဥပေဒဆိုတာေတြကို စိတ္ႀကိဳက္ျပ႒ာန္းအတည္ျပဳေစတယ္။ အတိုက္ အခံဘက္က ျပ႒ာန္းေစလိုတဲ့ သုိ႔တည္းမဟုတ္ ဖ်က္သိမ္းေစလိုတဲ့ ဥပေဒေတြကုိေတာ့ အခ်ိန္ဆြဲထားျခင္း သုိ႔မဟုတ္ ပယ္ခ်ျခင္းျပဳေလ့ ရွိပါတယ္။ သူတုိ႔အတြက္ အက်ိဳးမရွိေသးရင္တင္ျပထားၿပီးတဲ့ ဥပေဒကိုပင္ျပန္လည္ရုပ္သိမ္းတတ္ပါတယ္။
ေရြးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္ကေတာ့ “ႏုိင္ငံေရးပါတီမ်ားကိုခ်ဳပ္ကိုင္ေရးနဲ႔ ေရြးေကာက္ပြဲ” ဆုိတဲ့ ကစားကြက္ႀကီးကို အပုိင္စားရ ထားတာပါ။ ေရြးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္ဟာ ႏုိင္ငံေရးပါတီေတြရဲ႕ႏုိင္ငံေရး၊ စည္းရံုးေရး၊ ဘ႑ာေငြ ရွာေဖြေရး စတဲ့ လႈပ္ရွားမႈမွန္သမွ် ကို ပုလိပ္မ်က္ေစ့နဲ႔ စံုစမ္းေထာက္လွမ္းအကြက္ေခ်ာင္းၿပီး အခ်က္အလက္ေတြစုေဆာင္းေနေလ့ရွိပါတယ္။ အျခားတစ္ဖက္ ကလည္း“ေရြး ေကာက္ပြဲ”ဆုိတဲ့သူ႔ရဲ႕အဓိကကစားကြက္ႀကီးကိုစိတ္ႀကိဳက္စီမံဖန္တီးႏုိင္ေအာင္ျပင္ဆင္မႈေတြလုပ္ေနပါတယ္။ အခုဆုိရင္ ျပည္ေထာင္စု ေရြးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္ကို တိုးခ်ဲ႕ဖြဲ႔စည္းခဲ့ၿပီျဖစ္ပါတယ္။
စစ္တပ္ကေတာ့ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒကို ထိန္းသိမ္းကာကြယ္ရန္ အဓိကတာဝန္ရွိတယ္ဆိုိတဲ့ျပ႒ာန္းခ်က္ကို ဂါထာရြတ္ သလိုရြတ္ၿပီး လႊတ္ေတာ္အသီးသီးမွာရွိတဲ့ ၂၅% ၊ အစိုးရအဖြဲ႔အဆင့္ဆင့္မွာရွိတဲ့ ကာကြယ္ေရး၊ ျပည္ထဲေရး၊ နယ္စပ္ေရးစတဲ့ ဝန္ႀကီး ဌာနမ်ားကို ခ်ဳပ္ကိုင္ကစားေစႏုိင္ပါတယ္။ စိတ္ႀကိဳက္အေၾကာင္းျပၿပီး၊ အခ်ိန္မေရြး အာဏာသိမ္းပုိင္ခြင့္လည္းရရွိထားပါတယ္။
သူတို႔အားလံုးရဲ႕ ပံုမွန္ဆံုရပ္နဲ႔ အဓိကအာဏာဗဟုိခ်က္မကေတာ့ (ကာလံု) ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီကာလံုမွာသူတုိ႔အားလံုး စုဆံုၾကၿပီး ကိုယ္စီ ကစားၾကရမယ့္ အကြက္ေတြကို ဖန္တီးခြဲေဝေလ့ရွိပါတယ္။ ဒီအဆက္အစပ္ ကို မၾကည့္ျမင္ႏုိင္ၾကတဲ့အခါ အစုိးရနဲ႔လႊတ္ေတာ္ အၾကား “ပြတ္တိုက္မႈ” ေတြျဖစ္ေနတယ္၊ စစ္တပ္က အစိုးရ ရဲ႕ အမိန္႔ကိုမခံဘူး စသျဖင့္ ထင္ေရာင္ထင္မွားေျပာဆုိေနၾကျခင္းသာျဖစ္ပါတယ္။
ပြတ္တုိက္မႈေတြျဖစ္တယ္ဆုိရင္လည္း အေပၚယံလုပ္နည္းကုိင္နည္းဆုိင္ရာ ပြတ္တုိက္မႈေတြပဲျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ အာဏာနဲ႔ဆုိင္တဲ့ ပြတ္တုိက္မႈမ်ိဳးေတာ့ သူတုိ႔ခ်င္း မျဖစ္ပါဘူး၊ အျဖစ္လည္း မခံပါဘူး။ အာဏာဆုိတာ အထိအပြတ္မခံတဲ့ အရာျဖစ္ပါ တယ္။ အကဲစမ္းမခံတဲ့ အရာလည္းျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒူးေထာက္မယ္၊ ရုိေသေလးစားေစာင့္ေရွာက္ပါမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ တမ်ိဳးေပါ့။
ဒါေၾကာင့္ အာဏာဆုိင္ရာ ပြတ္တိုက္မႈျဖစ္လာခဲ့ရင္လည္း ျဖစ္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္၊ ျဖစ္တဲ့ အဖြဲ႔အစည္းကို အညွာအတာကင္းကင္း သူတို႔ျဖတ္ေတာက္ထုတ္ျပစ္ေလ့ရွိပါတယ္။ ဦးသိန္းစုိး ဦးစီးတဲ့ ဖြဲ႔စည္းပံုဆုိင္ရာခံုရံုးတဖြဲ႔လံုး ထုတ္ပယ္ခံရတာဟာ အာဏာနဲ႔ဆုိင္တဲ့ပြတ္ တုိက္မႈတမ်ိဳးေၾကာင့္ျဖစ္ပါတယ္။သာသနာေရးဝန္ႀကီးဦးဆန္းဆင့္ကို ထုတ္ပယ္ေထာင္ခ်ပစ္တာဟာ အမိန္႔မနာခံမႈဆုိတဲ့အာဏာဆုိင္ရာ ကိစၥျဖစ္ေနလို႔ပါပဲ။
(NLD) ပါတီကေျပာေနတဲ့ “၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ” ျပင္ဆင္ေရးဆုိတာ အာဏာနဲ႔သက္ဆုိင္တဲ့ကိစၥေတြျဖစ္ပါတယ္။
ထုိ႔အတူပါပဲ တုိင္းရင္းသားလက္နက္ကုိင္အဖြဲ႔အစည္းေတြေျပာေနတဲ့ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုတည္ေဆာက္ေရးဆုိတာက လည္းအာဏာဆုိင္ရာကိစၥျဖစ္ေနပါတယ္။ လက္ပံေတာင္းေဒသမွာျဖစ္ေနတဲ့ ေဒသခံျပည္သူမ်ားရဲ႕ေတာင္းဆိုမႈေတြကလည္း အာဏာနဲ႔ ဆိုင္တဲ့ကိစၥျဖစ္ေနပါတယ္၊ ေက်ာင္းသားေတြေတာင္းဆုိတဲ့ပညာေရးကိစၥကလည္းအာဏာနဲ႔သက္ဆုိင္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ စစ္တပုိင္းအစုိးရ က လက္မခံႏုိင္ပါဘူး။
ဒါေၾကာင့္ စစ္တပုိင္းအစိုးရအေနနဲ႔ အာဏာနဲ႔ပတ္သက္လာရင္ ဘယ္သူ႔ကိုမဆုိ ဘယ္အဖြဲ႔အစည္းကိုမဆို အသံုးခ်ဖို႔၊ ေခ်မႈန္း ပစ္ဖုိ႔ ဝန္ေလးပါဘူး။
ယေန႔ စစ္တပုိင္းအုပ္စိုးသူမ်ား အႀကိဳက္ေတြ႔ၿပီး ပီပီျပင္ျပင္ အသံုးခ်ေနတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ ႏွစ္ ဦးရွိပါတယ္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းနဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔ပဲျဖစ္ပါတယ္။ ထိုပုဂၢိဳလ္ ႏွစ္ဦးအားအသံုးခ်ေနခဲ့သည္မွာ ယခုမွ မဟုတ္ (နဝတ-နအဖ) စစ္အစုိးရအုပ္စုိးေနသည့္ကာလ ကတည္းကျဖစ္ပါတယ္။ ထုိစဥ္က အသံုးခ်မႈမွာ ပိတ္ပင္ကန္႔သတ္ျခင္းျဖင့္ အသံုးခ်ခဲ့ၾက ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။
(နဝတ-နအဖ) စစ္အစုိးရအုပ္စုိးေနေသာကလ၌ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဓါတ္ပံု၊ ဗုိလ္ခ်ဳပ္သမုိင္း၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မိန္႔ခြန္းမ်ားကို ပိတ္ပင္ကန္႔သတ္ ျခင္း၊မွိန္ေဖ်ာ့ထားျခင္းျဖင့္ စစ္အုပ္စုက အသံုးခ်ခဲ့ၾကပါတယ္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္သမီးကုိလည္း ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္ျဖင့္ ဖမ္းဆီးထားၿပီး ျပည္တြင္း ျပည္ပဖိအားမ်ား တစံုတရာ ျမင့္တက္လာသည့္ အခါမ်ားတြင္ မိသားစုဝင္မ်ား လာေရာက္ခြင့္၊ေဆးကုသစစ္ေဆးခြင့္၊ ကုလသမဂၢ တာဝန္ ရွိသူမ်ား၊ အေမရိကန္၊ အဂၤလန္ အစရွိေသာ ႏုိင္ငံႀကီးမ်ားမွ သံတမန္မ်ား၊ တာဝန္ရွိသူမ်ား၊ ျပည္ပမီဒီယာမ်ားမွ သတင္းေထာက္အခ်ိဳ႕အား ေတြ႔ဆံုခြင့္၊ ဝင္ခြင့္ျပဳျခင္းျဖင့္ လည္း ေကာင္း၊ (နဝတ-နအဖ)ထိပ္သီးမ်ားႏွင့္အတူ ထမင္းစား၊စကားေျပာၾကသည့္ ဓါတ္ပံုမ်ား ထုတ္ျပန္၍ လည္းေကာင္း ျပည္တြင္း / ျပည္ပ ဖိအားေလွ်ာ့ခ်ေရး ကရိယာသဖြယ္ အသံုးခ်ခဲ့ၾကပါတယ္။
“စည္းကမ္းျပည့္ဝေသာ ဒီမုိကေရစီေခတ္” ၌ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔ကို မတူကြဲျပားသည့္ပံုစံျဖင့္ ဆက္လက္ အသုံးခ်ေနဆဲျဖစ္ပါတယ္။ ယေန႔ကာလ၌ အသံုးခ်ေနရသည္မွာ ပို၍ပင္တြက္ေျခ ကုိက္လွပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲ ဆုိေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္နဲ႔ ေဒၚေအာင္ ဆန္းစုၾကည္တုိ႔ကို အသံုးခ်ျခင္းျဖင့္ ျပည္သူမ်ားကို ပိုၿပီး လွည့္စား၊ မိႈင္းတုိက္ႏုိင္လုိ႔ျဖစ္ပါတယ္။
ဦးသိန္းစိန္ႏွင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တုိ႔ စတင္ေတြ႔ဆံုၾကသည့္ ပံုကိုေဖာ္ျပရာ၌ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ဓါတ္ပံုကို ေနာက္ခံ ကား ထားခဲ့သည္မဟုတ္ပါလား။ ထိုဓါတ္ပံုသည္ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒႏွင့္ ေျခခ်လာသည့္ စစ္တပုိင္းအစုိးရအတြက္ မ်က္ႏွာပန္းလွေစ ခဲ့ပါတယ္။
အထူးသျဖင့္ ထိုဓါတ္ပံုသည္ ေက်ာရိုးမဲ့လွေသာ ဒီမုိကေရစီအတုိက္အခံဟုဆုိသူမ်ား၏ႏုနယ္ေသာႏွလံုးသားကို တိုက္ရုိက္ထိ မွန္သြားခဲ့ပါတယ္။ ထုိဓါတ္ပံုက သူတုိ႔၏ ခ်ိနဲ႔မႈကို ပုိ၍ယိမ္းယုိင္သြားေစခဲ့ပါတယ္။ ျပည္သူမ်ားကိုလည္း မိႈင္းတုိက္ေစႏုိင္ခဲ့ပါတယ္။ ထုိသုိ႔ မိႈင္းတုိက္ေရးတြင္ ဒီမိုကေရစီအတိုက္အခံဆုိသူမ်ားက အားတက္သေရာပါဝင္ခဲ့ၾကပါတယ္။
အေျခခံဥပေဒမရွိတာထက္ ရွိတာပိုေကာင္းတယ္ ဟုဆုိခဲ့ၾကေသာ၊ ဖန္ခြက္ထဲ ေရ လံုးဝ မရွိတာထက္စာလွ်င္ တဝက္ရွိေန ေကာင္းတယ္လုိ႔ ဆုိခဲ့ၾကသူမ်ားသည္၊ ရွိေနသည္ဟု သူတုိ႔ ထင္ေသာ ထုိခြက္တစ္ဝက္ဆုိသည္မွာ သူတုိ႔၏ အျမင္ေမွာက္မွားမႈသာျဖစ္ ေၾကာင္း၊ လက္ေတြ႔တြင္ တကယ္မရွိေၾကာင္း သူတုိ႔ သိရွိလာခဲ့ၾကရပါၿပီ။
ယခုအခါ ထုိဓါတ္ပံုသည္ ဓါတ္ပံုသက္သက္မွ် သာျဖစ္ၿပီး ျပည္သူေတြလိုလားသည့္ မည္သည့္ရလဒ္မွ ထြက္ေပၚျခင္းမရွိတဲ့ အေပၚယံ ဟန္ျပသက္သက္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ မိႈင္းတုိက္လွည့္စားမႈ သက္သက္မွ်သာျဖစ္ေၾကာင္း တျပည္လံုးက နားလည္ သေဘာေပါက္ခဲ့ ၾကၿပီျဖစ္ပါတယ္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္မိန္႔ခြန္းမ်ားကို သတင္းစာမ်ားတြင္ လိုသလိုျဖတ္ညွပ္ကပ္၍ အသံုးခ်ေနသလို၊ သမၼတ၊ လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒၊ ကာခ်ဳပ္ စသူတို႔ကလည္း မိန္႔ခြန္းေျပာရာ၌ လိုရာဆြဲကုိးကားေနၾကပါတယ္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ သမုိင္းအေမြအႏွစ္ကို အသံုးခ်မႈႏွင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သမီးကို အသံုးခ်ပံုမွာ မတူညီပါ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏ သမုိင္း အေမြအႏွစ္ကို အသံုးခ်ရသည္မွာ ပို၍ လြယ္ကူပါတယ္။ သမုိင္းစာအုပ္မ်ား၊မိန္႔ခြန္းစာအုပ္မ်ားမွ လိုခ်င္သည့္ စကားပုိဒ္ကို လိုသလို ျဖတ္ ညွပ္ကပ္လုပ္ႏုိင္ပါတယ္။ လိုရာဆြဲကိုးကားေျပာဆိုႏုိင္ပါတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ မိန္႔ခြန္းမ်ားကိုအသံုးခ်၍ ျပည္တြင္းလူထုကိုမိႈင္း တုိက္ရာ၌အစြမ္းၿပီး၊ ျပည္ပႏုိင္ငံမ်ားကို ေသြးေဆာင္ရာ၌မူ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ ဖခင္ဗုိလ္ခ်ဳပ္ထက္ မ်က္ႏွာပန္းပုိလွသျဖင့္ စစ္ တပိုင္း အစိုးရအတြက္ ပုိ၍ တြက္ေခ်ကိုက္ပါတယ္။ ကမၻာသိ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ႏုိဘယ္ဆုရွင္တဦးလည္းျဖစ္ပါတယ္။
ထုိ႔အျပင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ ေျပာစကားမ်ားကိုမူ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းဓါတ္ပံု၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ ဆန္းမိန္႔ခြန္းမ်ားကို ျဖတ္ညွပ္ကပ္သကဲ့သုိ႔ လိုသလိုကိုးကား၍ မရႏုိင္ပါ၊ ထုိသုိ႔လုပ္ရန္ မလြယ္ကူလွပါ။
သုိ႔ပါ၍ လႊတ္ေတာ္စင္ျမင့္ထက္၌လည္းေကာင္း၊ လႊတ္ေတာ္တရား/တည္ၿငိမ္ေကာ္မတီဥကၠ႒အျဖစ္လည္းေကာင္း၊ ေကာ္မရွင္ မ်ားဖြဲ႔စည္းရာ၌ လည္းေကာင္း၊ ေက်ာင္းသားလူငယ္ထုကို ၿဖိဳခြဲရာ၌လည္းေကာင္း အသံုးခ်ေနပါတယ္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ NLDပါတီမွတ္ပံုတင္ျခင္း၊ ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲဝင္ျခင္း၊ လႊတ္ေတာ္ထဲဝင္သြားျခင္းမ်ား၏ အက်ိဳး အျမတ္ကိုဘယ္သူေတြဘက္က ပိုရသလဲဆုိတာကို တြက္ခ်က္စစ္တမ္းထုတ္ၾကည့္မည္ဆုိလွ်င္အဓိကအက်ိဳးအျမတ္ကို စစ္တပုိင္းအုပ္စုိး သူ မ်ားဘက္က ပို၍ရရွိသြားတာထင္ရွားပါတယ္။
အတုိင္အခံမ်ားႏွင့္ အတုိက္အခံလႈပ္ရွားမႈကို စစ္တပုိင္းအစိုးရက ေဒၚေအာင္္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ (NLD)ပါတီအားထပ္မံမွတ္ပံုတင္ ေစျခင္း၊ ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲဝင္ေစျခင္း၊ လႊတ္ေတာ္ထဲဝင္ေရာက္ေစျခင္း စသျဖင့္ တဆင့္ၿပီးတဆင့္၊ တလွမ္းၿပီးတလွမ္း ထိန္းခ်ဳပ္ ကုိင္တြယ္ခဲ့ပါတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို လႊတ္ေတာ္တြင္းသြင္း၍ ထိန္းခ်ဳပ္ျခင္းျဖင့္ (NLD) ပါတီ၊ အတိုက္အခံအင္အားစုမ်ားႏွင့္ ျပည္သူလူထုကို ထိန္းခ်ဳပ္ခဲ့ပါတယ္။
ထုိေျခလွမ္းမ်ား ( ထပ္မံမွတ္ပံုတင္ျခင္း၊ ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲဝင္ျခင္း၊ လႊတ္ေတာ္ထဲဝင္ျခင္း) ကား ဒီမုိကေရစီအတိုက္ မ်ားအၾကား မဆံုးႏုိင္ေသာျငင္းခုန္မႈမ်ား၊ ေသြးကြဲအစည္းေျပမႈမ်ား၊ စိတ္ပ်က္မႈမ်ား၊ ရႈပ္ေထြးမႈမ်ား၊ အားမလိုအားမရမႈမ်ား ျဖစ္က်န္ရစ္ခဲ့ သည္မွာ ယေန႔အထိပင္ျဖစ္ပါတယ္။
ထို႔အျပင္ ဒီျဖစ္ရပ္ဒီေျခလွမ္းေတြရဲ႕အက်ိဳးဆက္က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ကိုယ္၌မွာလည္း သူ လက္ေတြ႔ႀကံဳေနရတာေတြ ကို မေထြးႏုိင္/မမ်ိဳႏုိင္ျဖစ္ေနရပါတယ္။ လုပ္ေဖာ္ကုိင္ဖက္ရဲေဘာ္ရဲဖက္မ်ားကို ထုတ္ပယ္ပစ္ရတဲ့ကိစၥေတြအထိ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ရပါတယ္။ ေျပာသင့္၊ ရပ္တည္သင့္တဲ့ႏုိင္ငံေရးကိစၥေတြမွာလည္း ထိထိေရာက္မေျပာႏုိင္/မရပ္တည္ႏုိင္ဘဲ ေရငံုေနရတာေတြရွိလာခဲ့ပါတယ္။ ဒါေတြ က အတိုင္အခံအင္အားစုအၾကားနက္ရိႈင္းတဲ့ ကြဲၿပဲမႈမ်ားကိုဦးတည္ေစၿပီး၊ စစ္တပုိင္းအုပ္စုိးသူမ်ားအတြက္ ေအာင္ပြဲခံစရာေတြျဖစ္ေနခဲ့ ရပါတယ္။
ထုိ႔အျပင္အျခားတဖက္မွလည္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္“၂၀၀၈အေျခခံဥပေဒ”ႏွင့္အတူယွဥ္တြဲ၍ပြဲထုတ္စရာ လႊတ္ေတာ္ မွန္ခန္းေဆာင္ထဲမွာ ယမင္းရုပ္ကေလးတရုပ္သဖြယ္ျဖစ္လာသျဖင့္ ျပည္ပႏုိင္ငံမ်ားႏွင့္ဆက္ဆံရာတြင္ စစ္တပုိင္းအစုိးရအဖို႔ မ်က္ႏွာပန္း လွေစပါတယ္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္အတိုက္အခံပါတီအမတ္မ်ား၏ လႊတ္ေတာ္တြင္း ေဆြးေႏြးေဝဖန္၊ ကန္႔ကြက္သည့္ ေျပာဆုိခ်က္ မ်ားကလည္း “စည္းကမ္း ျပည့္ဝေသာ ဒီမုိကေရစီ”ကို ပုိ၍ အေရာင္ထြက္ေစပါတယ္။ အေရာင္လက္ေစပါတယ္။ အေရာင္တက္ေစပါတယ္။
ႀက့ံဖြံ႔အမတ္မ်ားႏွင့္စစ္သားအမတ္ ၂၅ တို႔ ပူးေပါင္းထားသည့္ မည္သည့္ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကိုမဆုိ အတိုက္အခံပါတီသည္ မည္သုိ႔ မွ် ကန္႔ကြက္တားဆီးႏုိင္မည္မဟုတ္ေခ်။ သုိ႔ျဖင့္ ႀကံ့ဖြံ႔အမတ္အမ်ားစုႏွင့္စစ္တပ္၂၅%ခ်ဳပ္ကိုင္ထားသည့္လႊတ္ေတာ္သည္ အတိုက္အခံ ပါတီအမတ္မ်ား၏မတူကြဲျပားေသာ သေဘာထားအျမင္ကို လႊတ္ေတာ္ထဲ၌ေျပာၾကားခြင့္ေပးျခင္းျဖင့္ “စည္းကမ္းျပည့္ဝေသာဒီမုိကေရစီ” ကို လွည့္စားဖံုးကြယ္ႏုိင္ေစခဲ့ပါေတာ့တယ္။
ဤနည္းျဖင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အပါအဝင္ အတိုက္အခံအမတ္မ်ားကို စစ္တပုိင္းအစိုးရက လႊတ္ေတာ္တြင္းမွာ ပုိင္ပုိင္ ႏုိင္ႏုိင္ ထိန္းခ်ဳပ္အသံုးခ်ခဲ့ပါတယ္။
“ေျပာခြင့္မရတာထက္ အခုေျပာခြင့္ရလာလုိ႔ အရင္ကထက္စာရင္ တုိးတက္လာတယ္”ဆုိတဲ့ မိႈင္းတိုက္လွည့္စားမႈကို အတုိက္ အခံမ်ားပါးစပ္မွ ေက်ေက်နပ္နပ္ႀကီးေျပာထြက္ေစခဲ့ပါတယ္။ တကယ့္ျဖစ္ရပ္မွန္မွာ ပါးစပ္ကသာ ေျပာခြင့္သာရၿပီး အႏွစ္သာရအရ ဘာမွ မယ္မယ္ရရမျဖစ္ေျမာက္ဘူးဆုိတဲ့အခ်က္နဲ႔ စစ္တပုုိင္းအစိုးရလုပ္သမွ်၊ စိတ္ႀကိဳက္ဆံုးျဖတ္သမွ်ကို ၿငိမ္ခံေနရတဲ့အခ်က္ကို ဒီမုိကေရစီ အတိုက္အခံမ်ားက ကူညီဖံုးကြယ္ေပးခဲ့ရျခင္းသာ ျဖစ္ေနပါတယ္။
ယေန႔ဤဘဝမွရုန္းထြက္လြတ္ေျမာက္ၾကဖုိ႔လိုပါၿပီ။
ဤသုိ႔ရုန္းထြက္ႏုိင္ေရးအတြက္ ပထမဆံုးလွမ္းရမည့္ေျခလွမ္းမွာ “ဆင္သြား တုိင္းလမ္းျဖစ္မယ္” ဆိုတဲ့ အထင္ျဖင့္ဇြတ္တိုးဝင္ သြားခဲ့သည့္ လႊတ္ေတာ္က်ံဳးထဲကေန ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ျပန္လည္ရုန္း ထြက္လာေရးသာျဖစ္ပါတယ္။
ထုိ႔အျပင္ ျပည္သူမ်ားဘက္မွ ျပတ္ျပတ္သားသားရပ္တည္ၿပီး၊ အျခားေသာဘဝတူ အတုိက္အခံမ်ားႏွင့္အတူ တစုတစည္းထဲ အေရးဆိုသင့္ပါတယ္။ သုိ႔မွသာ လူ႔စည္း/ဘီလူးစည္းျခားနားသြားကာ တဖက္သတ္ အသံုးခ်ခံဘဝမွ လြတ္ေျမာက္ေစႏုိင္ပါ လိမ့္မယ္။
ျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးလုိ႔ဆုိဆုိ၊ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးေရးလုိ႔ေျပာေျပာ ျပည္သူ႔အင္အားနဲ႔စြမ္းပကားကို အထင္အရွားျပသႏုိင္ မွသာ အေပးအယူအေလွ်ာ့အတင္းကို ျပဳလုပ္ႏုိင္ပါလိမ့္မယ္။ တဖက္က “ေဆြးေႏြးဖက္ဆိုသူမ်ား” က ေလးစားယဥ္ေက်းလာပါလိမ့္မယ္။
မုိးမခ
Comments
Post a Comment