အစိုးရက သတ္မွတ္သည့္ ျမန္မာႏိုင္ငံသားတစ္ဦး၏ တန္ဖိုး

လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္၏ အသက္တန္ဖိုးဆိုသည္က ပစၥည္းဥစၥာေငြေၾကး တို႔ ျဖင့္ ပိုင္းျဖတ္ ၍ မရစေကာင္းပါ။ သို႔ေသာ္ ႏိုင္ငံအသီးသီး၌ ေဘးပေယာဂတစ္ခုခုေၾကာင့္ အသက္ အႏၲရာယ္ ထိခိုက္သူမ်ား၊ ေသဆုံးသြားၾက သူမ်ားကို စာနာမႈေရွ႕ထား၍ ႏိုင္ငံ ၏ ႏုိင္ငံသားမ်ား၏ အခြင့္အေရးကုိ
ကာကြယ္ေပးသည့္ ဥပေဒမ်ားက သတ္မွတ္ေသာ စံႏႈန္းျဖင့္ ေလ်ာ္ေၾကးေပးေလ့ရွိၾကသည္။ တစ္ႏိုင္ငံႏွင့္ တစ္ႏိုင္ငံ တန္ဖိုး သတ္မွတ္ခ်က္မ်ား ကေတာ့ မတူညီၾကေပ။

ထို႔ေၾကာင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံသားတစ္ဦး၏ အသက္ေလ်ာ္ေၾကးသည္၎ ေနထိုင္ေမြးဖြားရာ အမိႏိုင္ငံ အစိုးရ၏ တန္ဖိုးသတ္မွတ္ခ်က္ေပၚတြင္ မူတည္ေနသည္။

တစ္နည္းအားျဖင့္ ႏိုင္ငံေတာ္၏ တန္ဖိုး ႏွင့္ ႏိုင္ငံသား၏ တန္ဖိုးသည္ ဆက္စပ္မႈရွိေနသည္ ဟု ဆိုႏိုင္ေပသည္။ သမၼတဦးသိန္းစိန္ အစိုးရ တက္လာခဲ့သည့္ အခ်ိန္အတြင္း ႏိုင္ငံအတြင္း ၌ ပဋိပက ၡအမ်ားအျပား ေပၚေပါက္ခဲ့ သည္။ ပဋိပက ၡမ်ားကို ေျဖရွင္းနည္းမ်ား တြင္ ေလ်ာ္ေၾကးေပးျခင္းမ်ားလည္း အပါအဝင္ျဖစ္ခဲ့ၿပီး မီဒီယာပြင့္လင္းလာမႈမွ တဆင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံသားတစ္ဦးအတြက္ သတ္မွတ္ေပးထား သည့္ ေလ်ာ္ေၾကးေငြႏႈန္းထား မ်ားကိုလည္း ျပည္သူမ်ားက သိလာခဲ့ၾကသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံသား တစ္ဦး အသက္ဆုံး႐ူံးရျခင္းအတြက္ ျပန္ရလိုက္သည့္ ေလ်ာ္ေၾကးေငြသည့္ အျခားတိုင္း တစ္ပါးႏွင့္ ႏႈိင္းယွဥ္လၽွင္သျဂဳိဟ္ စရိတ္ပင္ ရွိေလာက္သည္ကို သိရသည့္ အခါ ျမန္မာႏိုင္ငံသားျဖစ္ရသည္ကို ဂုဏ္ငယ္စရာ ဟု ခံစားမိလာေပမည္။ အစိုးရ သည္ ျပည္သူ အေပၚတြင္ တန္ဖိုးထားရေကာင္းမွန္း မသိတာလား၊ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေန တာလား၊ စဥ္းစားစရာ ျဖစ္လာသည္။

ေသထိုက္လို႔ေသသည္၊ ကံမေကာင္းလို႔ ေသရသည္၊ အေၾကာင္းမလွလို႔ ေသရသည္၊ရာ သီဥတုေၾကာင့္ ေသရသည္၊ အခ်ိန္က်လာလို႔ ေသသြားရသည္၊ မလြဲမေရွာင္သာ လို႔ ေသသည္ စသျဖင့္ ဝါးလုံးေခ်းသုတ္ အဖိုးမတန္ ေလသံမ်ားျဖင့္ အသက္တစ္ေခ်ာင္း ကို တန္ဖိုးထားရေကာင္းမွန္းမသိ ေျပာဆိုတတ္ၾကသည္။

အစိုးရ၏ တာဝန္မကင္းမႈေၾကာင့္ ေပၚေပါက္လာရသည့္ ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ား မေတာ္တဆေသဆုံးမႈမ်ားတြင္ ျမန္မာအစိုးရေပးသည့္ ေလ်ာ္ေၾကးေငြမ်ားႏွင့္ အျခားႏိုင္ငံမ်ားက မေတာ္တဆမႈမ်ားအတြက္ ၎တို႔ႏိုင္ငံသားမ်ား အတြက္ ေပးအပ္ သည့္ ေလ်ာ္ေၾကးေငြမ်ားသည္ အဆမတန္ ကြာျခားမႈရွိေနသည္။

ၿပီးခဲ့သည့္သီတင္းပတ္က ေအာင္တံခြန္ ၃ သေဘၤာနစ္ျမဳပ္မႈႏွင့္ ပတ္သက္၍ အစိုးရက နစ္နာေၾကးေပးရန္ လႊတ္ေတာ္က အတည္ျပဳထားေသာ္လည္း မည္မၽွေပးအပ္မည္ကို မသိရွိေသးေပ။ ရခိုင္ျပည္နယ္အစိုးရအေန ျဖင့္ ေသဆုံးသြားသူမ်ားအတြက္ တစ္ဦးလၽွင္ က်ပ္ ၁၁ သိန္း၊ အသက္ရွင္သူမ်ားကို က်ပ္သုံးသိန္းစီ ေထာက္ပံ့ ေပးခဲ့သည္ ဟု ေဒသခံမ်ား ထံမွသိရသည္။

‘ျပည္နယ္မွာေတာ့ အစိုးရရဲ႕ကိုယ္ပိုင္ေငြက မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီကုမၸဏီေတြက အလွဴေငြေတြ နဲ႔ ေပးေနတယ္လို႔ၾကား တယ္။ ဒါေပမဲ့ လူေတြက ၇၀ ေက်ာ္ေလာက္ေသတယ္လို႔ အခုေလာေလာဆယ္ေတာ့ သိတာေပါ့။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီအထဲမွာမွ တကယ္ အမည္ေဖာ္ႏိုင္ တဲ့လူက တစ္ဆယ္ေက်ာ္ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ေလာက္ရွိပဲတယ္ေျပာတယ္။ က်န္တဲ့လူ ဘယ္သူ ဘယ္ဝါလို႔ မသိဘူး။ အဲဒါေတြကိုလည္း ေလ်ာ္ေၾကးေပးဖို႔လိုတယ္။ အဲဒီလုပ္ငန္း ကေတာ့ ျပည္ေထာင္စုအဖြဲ႕ေကာ္မရွင္ သူတို႔နဲ႔ပိုၿပီးေတာ့ ဆိုင္လိမ့္မယ္ ထင္ပါတယ္။ သူတို႔ေကာ္မရွင္ရဲ႕ စုံစမ္းစစ္ေဆးေရး အစီရင္ခံစာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေစာင့္ၾကည့္ ရမွာေပါ့’ဟု ေျမပုံၿမိဳ႕နယ္ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ဦးေဖသန္းက ေျပာသည္။

အစိုးရက ေပးအပ္သည့္ ေလ်ာ္ေၾကးသည္အျခားႏိုင္ငံမ်ားမွအစိုးရမ်ား ေပးအပ္ သည့္ ေလ်ာ္ေၾကးႏွင့္ မတူညီႏိုင္ေသာ္လည္း တျဖည္းျဖည္းခ်င္း နီးစပ္ေအာင္ လုပ္ယူရမည္ ဟု ၎က ဆိုသည္။ ‘တစ္ခ်ိန္ကလူ႕အသက္ေတြကို တန္ဖိုးထားရေကာင္းမွန္း မသိတဲ့ အခ်ိန္ ေတြက ရွိခဲ့တယ္ေလ။ ဒီလိုပဲ ေနခဲ့ရတာပဲ။ ဘာမွေလ်ာ္ေၾကးရတာမဟုတ္ဘူး။ ဒါေပမဲ့ ဒီအခ်ိန္မွာေတာ့ႏိုင္ငံေတာ္က ထိုက္သင့္တဲ့ ေလ်ာ္ေၾကးတစ္ခုကိုေတာ့ ေပးဖို႔လိုတယ္’ဟု ဦးေဖသန္းက ေျပာသည္။ ႏိုင္ငံသားတစ္ဦး၏ တန္ဖိုးသည္ ႏိုင္ငံ၏ ဥပေဒေပၚတြင္ အမ်ားႀကီးမူတည္ေနၿပီး ေလ်ာ္ေၾကးသည္လည္း ဥပေဒအေပၚတြင္ အမ်ားႀကီး မူတည္ေန သည္။

ေအာင္တံခြန္၃နစ္ျမဳပ္မႈသည္ ႐ုတ္တရက္ရာသီဥတုဆိုး႐ြားမႈေၾကာင့္ သေဘၤာအိုေဟာင္း လြန္းေသာေၾကာင့္၊ မာလိန္မႉးမူးေနေသာေၾကာင့္၊ သေဘၤာေရမလုံသည္ကို သိလ်က္ႏွင့္ ခရီးဆက္ခဲ့ေသာေၾကာင့္ စသည့္ျဖင့္အေၾကာင္းမ်ိဳးစုံသာ ထြက္ေပၚလာသည္။ အတည္ မျပဳႏိုင္ေသးသည့္ ေသဆုံးသည့္ ခရီးသည္ဦးေရႏွင့္ မည္သူ႕အေပၚတြင္ တာဝန္ရွိေန သည္ကို အစိုးရက တိက် ေသခ်ာသည့္ထုတ္ျပန္ခ်က္ မေပးႏိုင္ေသးေပ။ အေလာင္းရွာေဖြမႈ ကိုလည္း ျပည္နယ္အစိုးရက ခ်က္ခ်င္းရပ္စဲလိုက္သည္မွာ ေသဆုံးခဲ့သူမ်ား လူသားခ်င္း မစာနာရာ ေရာက္ေနသည္။ ကယ္ဆယ္ေရးလုပ္ငန္းမ်ားကုိ ရပ္ဆဲၿပီးေနာက္ပုိင္း အေလာင္းမ်ား ထပ္မံေပၚလာသည္။ သေဘၤာထဲတြင္လည္း အေလာင္းအမ်ားအျပား က်န္ေနအုံးမည္ဟု ေဒသခံမ်ားကုိ တင္ျပေသာ္လည္း ျပည္နယ္အစုိးရက ကယ္ဆယ္ေရး လုပ္ငန္းမ်ားကုိ ရပ္ဆုိင္းခဲ့သည္။ ထိုအခ်က္ကပင္ အစိုးရသည္ ျပည္သူအေပၚ မေလးစား မညွာတာသည့္ သေဘာသက္ေရာက္ေနသည္ဟု ရခိုင္ျပည္နယ္ ေျမပုံၿမိဳ႕ေန ျပည္သူ တစ္ဦးက ေျပာသည္။

‘ဘယ္သူ႕မွာတာ၀ႏွ္ရွိပါတယ္ဆိုၿပီး အစိုးရဘက္က ဝန္ခံဖို႔မေျပာနဲ႔ အေလာင္းေတာင္ ကုန္ေအာင္ ရွာမေပးဘူး။ အခု ေဒသခံေတြကပဲ ဒါကို လုပ္ေနရတယ္။ ေပၚသမၽွ အေလာင္းလိုက္ ဆယ္ေနရတယ္’ ဟု ၎က ဆိုသည္။

အလားတူ အျဖစ္အပ်က္တစ္ခု မွာ ျပီးခဲ့သည့္ႏွစ္ က ေတာင္ကိုရီးယားေက်ာင္းသား ေလ့လာေရး သေဘၤာနစ္ျမဳပ္ ခဲ့သည္။ ေသဆုံးခဲ့သူမ်ား အတြက္ ႏိုင္ငံေတာ္ သမၼတကိုယ္တိုင္ သူမတြင္တာ ဝန္ရွိေၾကာင္း ျပည္သူ သို႔ ေတာင္းပန္ ခဲ့သည္။ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္က သူ႔တာ၀န္ျဖစ္သည္ဟု ဆုိကာ ႏုတ္ထြက္စာ တင္သည္။

သေဘၤာကုမၸဏီပိုင္ရွင္ကိုအစိုးရက အပူတျပင္းလိုက္ရွာခဲ့ၿပီး ကုမၸဏီပိုင္ရွင္က ပန္းၿခံတစ္ခု တြင္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္သတ္ေသခဲ့သည္။ အခ်ိန္မီ လာေရာက္ကယ္ဆယ္ရန္ ပ်က္ကြက္သူ ဝန္ထမ္းမ်ား အားလုံးကို အစိုးရက အျပစ္ေပးခဲ့သည္။ သေဘၤာေပၚမွ တာဝန္ရွိ ၀န္ထမ္းမ်ား ကို ေထာင္ဒဏ္ႏွစ္ ၃၀ ထက္မနည္း ခ်မွတ္ခံခဲ့ရသည္။

ၿပီးခဲ့သည့္ သီတင္းပတ္အတြင္းက တ႐ုတ္ျမန္မာနယ္စပ္ ေလာက္ကိုင္တိုက္ပြဲ အတြင္း ျမန္မာ့ေလတပ္က ႀကဲခ်ခဲ့သည္ဟု ဆိုသည့္ ဗုံးတစ္လုံးေၾကာင့္ ေသဆုံးခဲ့ရသည့္ ယူနန္ျပည္နယ္မွ ႀကံခင္းစိုက္ပ်ိဳးေနသည့္ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံသားငါးဦး၏ က်န္ရစ္သူ မိသားစုဝင္မ်ားကို ေသဆုံးသူတစ္ဦးအတြက္ ေလ်ာ္ေၾကးေငြ အျဖစ္ အေမရိကန္ေဒၚလာေငြ တစ္ေသာင္းတစ္ေထာင္ေက်ာ္ႏွင့္ ညီမၽွသည့္ တ႐ုတ္ယြမ္ေငြ ခုနစ္ေသာင္းစီေပး ရန္ ျမန္မာအစိုးရက က မ္းလွမ္းခဲ့သည္ဟု တ႐ုတ္အစိုးရအာေဘာ္ Global Times သတင္းစာက ေဖာ္ျပခဲ့သည္။

‘အဲဒါက်ေတာ့သူမ်ားႏိုင္ငံနဲ႔လည္း ဆိုင္တာကိုး။ ကိုယ္ကသြားက်ဴးတာကိုး။ အဲဒီေတာ့ ပိုၿပီးေတာ့ အျပစ္ရွိသလိုျဖစ္တာေပါ့။ ေတာင္းတာ ဆိုေတာ့ သူတို႔ေတာင္းသေလာက္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေပးရမွာေပါ့။ မေပးရင္ေတာ့ ဘယ္ေက်လည္မလဲ။ ကိုယ့္ႏိုင္ငံက်ေတာ့ ဘယ္လိုပဲ ရွင္းရွင္းရွင္းတယ္ေလ။ သူတို႔ေႂကြးေၾကာ္ေနတဲ့ တရားေသာ စစ္ဆို ေတာ့ ေသ ရင္လည္း တရားသျဖင့္ ေသတာေပါ့ဗ်ာ။ ဒါေတာ့ ဘယ္တတ္ႏိုင္မလဲ။ ကိုယ့္ႏိုင္ငံသားေတြ ကို အေရးမစိုက္ဘဲသူမ်ားကိုမွ ေၾကာက္လို႔ဂ႐ုစိုက္တယ္ဆိုရင္လည္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဒါမတတ္ႏိုင္ဘူးေပါ့။ ဒါေတြကို ျပည္သူေတြျမင္ပါတယ္။ အကုန္လုံး သိပါတယ္’ဟု ဦးေဖသန္းက အဆိုပါကိစၥရပ္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ သုံးသပ္ေျပာ သည္။

ျမန္မာ့တပ္မေတာ္တြင္ စစ္ဆင္ေရးတာဝန္ထမ္းေဆာင္စဥ္ တိုက္ပြဲက်ဆုံးအရာရွိ တစ္ဦးလၽွင္ တပ္မေတာ္ အေထြေထြသက္သာေခ်ာင္ခ်ိေရးရန္ပုံေငြမွ ေငြက်ပ္ ၁၀ သိန္းႏႈန္းျဖင့္ လည္း ေကာင္း၊ အျခား အဆင့္တစ္ဦးလၽွင္ က်ပ္ရွစ္သိန္းႏႈန္းျဖင့္လည္း ေကာင္း၊ စစ္မႈထမ္းေဆာင္ျခင္းႏွင့္ အက်ဳံးဝင္ေသာ ေသဆုံးအရာ ရွိတစ္ဦးလၽွင္ က်ပ္သုံးသိန္း၊ အျခား အဆင့္တစ္ဦးလၽွင္က်ပ္ႏွစ္သိန္း၊ EA1 အရာ ရွိတစ္ဦးလၽွင္ က်ပ္ငါးသိန္း၊ EA2 အရာရွိ တစ္ဦးလၽွင္ က်ပ္သုံးသိန္း၊ အျခားအဆင့္တစ္ဦးလၽွင္ က်ပ္ႏွစ္သိန္းႏႈန္း တို႔ျဖင့္လည္း ေကာင္း ေထာက္ပံ့ေၾကးမ်ားကို ၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္မွ စတင္ေပးလ်က္ရွိသည္ဟု ကာကြယ္ေရးဒုတိယဝန္ႀကီးက လႊတ္ေတာ္တြင္ ေျပာဆိုခဲ့ဖူးသည္။

အဆိုပါ ကိစၥရပ္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ လည္း အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ဦးလွေဆြက ‘အာမခံထားလို႔ ရတဲ့ေငြနဲ႔ ေလ်ာ္ေၾကးက မတူပါဘူး။ တပ္မေတာ္က ေၾကးစား တပ္မေတာ္ တစ္ခုလည္း မဟုတ္ပါဘူး။ ႏိုင္ငံေတာ္က ေထာက္ပံ့လို႔သာ ဒီေငြက ရတာပါ။ အရင္တုန္းက ဆိုရင္ ဒီေလာက္ ေတာင္မရဘူး။ ေထာက္ပံ့ေငြနဲ႔ အာမခံ ေလ်ာ္ေၾကးကို ႏႈိင္းယွဥ္လို႔ေတာ့ မရဘူး။ ႏႈိင္းယွဥ္ေျပာမယ္ဆိုရင္တပ္မ ေတာ္သားေတြတိုက္ပြဲမွာ က်ဆုံးလို႔ရ တဲ့ ေထာက္ပံ့ေၾကးဟာ ဂ်နီဗာလိုပက္တင္ပါးတစ္ျခမ္းကို အာမခံထားသ ေလာက္ပဲ ရွိလိမ့္မယ္’ဟုလည္း ထိုစဥ္က ေျပာဆိုခဲ့ဖူးသည္။

ဦးလွေဆြ၏ လုိပက္တင္ပါးႏွင့္ ႏႈိင္းယွဥ္ ေျပာစကားကုိ အခ်ိ ဳ ႔တပ္မေတာ္အရာရွိႀကီးမ်ားက မႏွစ္ၿမိဳ ႔သံမ်ား ထုိစဥ္က ၾကားခဲ့ရသည္။ သုိ႔ေသာ္ တပ္မေတာ္အရာရွိ ၁၁ ဦး၏ အသက္တန္ဖုိးမွာ ယူနန္ျပည္နယ္ေန တရုတ္ႏုိင္ငံသား ေတာင္သူတစ္ဦး၏ တန္ဖုိးႏွင့္သာ ညီမွ်ေနသည္မွာ အစုိးရ၏ သက္ေသ ျဖစ္သည္။

ေက်ာက္တြင္း ဖားကန္႔ေဒသတြ င္သူေဌးမျဖစ္ဘဲ ေျမစာျဖစ္ခဲ့ၾကသည့္ အျဖစ္အပ်က္မ်ား မၾကာခဏျဖစ္ခဲ့ၾကသည္။ ယခုႏွစ္ ဇန္နဝါရီလ ကလည္း ေပတစ္ေထာင္ေက်ာ္ အျမင့္ရွိေန သည့္ ေျမစာက်င္းထဲသို႔ ေက်ာက္ ရွာထြက္ၾက သည့္ ေလာပန္ေလာင္းမ်ား အသုဘအေလာင္းျဖစ္ခဲ့ၾက သည္။ ဆိုး႐ြားသည္မွာ ေျမစာက်င္းထဲပိေသ သြားသည့္ လူဦးေရအေရအတြက္ကိုပင္ မသိျခင္းပင္၊ တိတိက်က် ျပန္လည္ ကယ္ဆယ္တူးေဖာ္ေပးျခင္းလည္း မရွိဘဲ အရွင္လတ္လတ္သ ၿဂႋဳဟ္ခံလိုက္ရသည့္ ဘ၀ဆိုးမ်ိဳး ေရာက္ရရွာသည္။ မည့္သည့္အစိုးရ မည္သည့္ေက်ာက္စိမ္းတူးေဖာ္ေရးကုမၼဏီ တာဝန္ရွိသူကမွ တာဝန္ယူ ကယ္ဆယ္ေပးျခင္း၊ အေရးယူေဆာင္႐ြက္ေပးျခင္းကို မၾကားသိရေသးေပ။

၂၀၁၄ ခုႏွစ္ႏွစ္ကုန္ပိုင္းတြင္ မရမ္းကုန္းၿမိဳ႕နယ္၊ ၇ မိုင္ခြဲအနီးတြင္ ဦးပိုင္လီမီတက္က ပိုင္ဆိုင္သည့္ အဓိပတိလိုင္းကားက လမ္းေလၽွာက္ထြက္လာ သည့္ မိန္းကေလး ၂ ဦး ကို တိုက္မိခဲ့သည္။ ယာဥ္ေမာင္းထြက္ေျပးသြားၿပီး စပယ္ယာက သာ အဖမ္းခံခဲ့သည္။ တစ္ဦး ပြဲခ်င္းၿပီးေသဆုံးခဲ့ၿပီး တစ္ဦးမွာ ဦးေခါင္းပိုင္းဆိုင္ရာ ထိခိုက္ခဲ့သည္။ အသက္ေသဆုံးသည္ အထိ ကားတိုက္ခဲ့သည့္အတြက္ ေလ်ာ္ေၾကးေငြ ၅ သိန္းသာေပးေလ်ာ္ရန္ ႏိုင္ငံေတာ္က သတ္မွတ္ထားသည္ဟု စစ္တပ္၏ စီးပြားေရးလုပ္ငန္း ဦးပုိင္ ပုိင္ဆုိင္သည့္ အဓိပတိ ယာဥ္လိုင္း ဒါ႐ိုက္တာမ်ားက ဆိုသည္။

လြန္ခဲ့သည့္ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ဒီဇင္ဘာလတြင္ ဦးေတဇပိုင္ အဲပုဂံေလယာဥ္ ဟဲဟိုးေလဆိပ္တြင္ ပ်က္က်မႈ ျဖစ္ေပၚခဲ့ၿပီး ေလယာဥ္ေပၚတြင္လိုက္ပါလာသူ ဧည့္လမ္းၫႊန္ ေဒၚႏြယ္လင္းရွိန္ႏွင့္ လမ္းေပၚရွိ ဦးျပားတို႔ ၂ ဦးေသဆုံးခဲ့သည္။ ေလယာဥ္ေပၚပါလာသည့္ အေမရိက န္ဇနီးေမာင္ႏွံ ၂ ဦး၏ အေသးစား ထိခိုက္မႈအတြက္ ေဒၚလာသန္းႏွင့္ ခ်ီေပးခဲ့ရ သည့္ ေလ်ာ္ေၾကးေငြသည္ ဦးေတဇအတြက္ ညည္းတြားေလာက္စရာ ျဖစ္ခဲ့သည္ဟု ဦးေတဇႏွင့္ နီးစပ္ရာ အသိုင္းအဝိုင္းက သိရသည္။ ထိုေလ်ာ္ေၾကးေငြပမာဏကိုလည္း သတင္းမ်ားတြင္ မေဖာ္ျပခဲ့ေပ။

သို႔ေသာ္ ျမန္မာႏိုင္ငံသား ၂ ဦး ေသဆုံးခဲ့ သည့္ ေလ်ာ္ေၾကးေငြသည္ ဦးေတဇ အတြက္ ေျပာပေလာက္စရာ ပင္ ျဖစ္ခဲ့ဟန္မတူေပ။ အထက္ပါျဖစ္ရပ္ ၂ ခု တြင္ ႏုိင္ငံသားမ်ား ထိုက္တန္သည့္ ေလ်ာ္ေၾကးႏွင့္ နစ္နာေၾကးရရွိရန္ဆိုသည္မွာ လတ္တေလာ အေျခအေနတြင္ ေလ်ာ္ေၾကးေပးအပ္ရန္ပင္ စိတ္ထဲမရွိၾကျခင္းေၾကာင့္ ေလ်ာ္ေၾကးေပးအပ္ရန္အတြက္ အဓိကေဇာင္းေပးေျပာေနၾက ရသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အျခားေသာႏိုင္ငံမ်ားႏွင့္ ယွဥ္၍ ရႏိုင္မည္မဟုတ္ေပ။
‘ဒါကေတာ့ ကိုယ့္ႏိုင္ငံရဲ႕ အခြင့္အေရး သူ႕ႏိုင္ငံရဲ႕အခြင့္အေရးျဖစ္ေနတာေပါ့။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံမွာေတာ့ အသက္ကိုတန္ဖိုးထားရေကာင္းမွန္းမသိတဲ့ အစဥ္အလာေၾကာင့္ ျဖစ္ရင္လည္းျဖစ္မွာေပါ့။ ကိုယ့္ႏိုင္ငံမွာ သူမ်ားလာၿပီးေတာ့ ေသတယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ေပးမယ္။ ကိုယ့္ႏိုင္ငံသား သူမ်ားႏိုင္ငံမွာသြားေသရင္ေတာ့ မေတာင္းရဲဘူး။ မေျပာရဲဘူး။ အသက္ဟာ ဘယ္ကပဲျဖစ္ျဖစ္တ န္ဖိုးရွိသင့္သေလာက္ရွိ ရမွာေပါ့။ သူ႔ႏိုင္ငံသားေတြ နစ္နာတယ္ဆို အခုတ႐ုတ္က ေတာင္းၿပီေလ ေတာင္း တယ္။ ေဒၚလာေသာင္းခ်ီၿပီး ေတာင္းတယ္။ ဒါေတာင္နည္းတယ္ဆိုၿပီး လက္မခံခ်င္ဘူး’ ဟုလည္း ဦးေဖသန္းက ၎၏ အျမင္ကို ေျပာသည္။

‘ေလ်ာ္ေၾကးဆိုတာလည္း ဥပဒေတြအေပၚမွာ အမ်ားႀကီးမူတည္ပါတယ္။ အလုပ္သမားေတြ လက္ျပတ္ ေျချပတ္ဒ ဏ္ရာရ၊ ေသေလ်ာ္ေၾကးက မျဖစ္စေလာက္ပဲေပး။ ဥပေဒေတြက အဲဒီလိုျဖစ္ေနတာကိုး။ အဲဒါေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔က ခ႐ိုနီနဲ႔ အစိုးရ အဲလိုပုံစံမ်ိဳးျဖစ္ေနေတာ့ ဒါေတြ ဒီလိုပဲျဖစ္ေနတယ္။ ခ႐ိုနီေတြ ဘက္ကာၿပီးေတာ့ ဆြဲတဲ့ ဥပေဒေတြ ျဖစ္ေနတယ္။’ ဦးေဖသန္းကေျပာသည္။

ႏိုင္ငံသားတစ္ဦး၏ တန္ဖိုးသည္ႏိုင္ငံ၏ ဥပေဒေပၚတြင္ အမ်ားႀကီး မူတည္ေနျခင္းေၾကာင့္ ႏိုင္ငံသား၏ တန္ဖိုးကို သိသူမ်ားဥပေဒကို ေရးဆြဲသူမ်ား က ႏိုင္ငံသားတစ္ဦး၏ တန္ရာတန္ေၾကးကို သတ္မွတ္ရန္လိုအပ္သည္။

‘ႏိုင္ငံသားရဲ႕တန္ဖိုးကိုသိတဲ့လူေတြက ဥပေဒေရးဆြဲတဲ့လူေတြက ႏိုင္ငံသား တစ္ေယာက္ကို တန္ရာတန္ေၾကး သတ္မွတ္ဖို႔လိုတယ္။ ဒါကို အေလးမထားဘဲ အလုပ္သမားပဲ၊ စစ္သားပဲ အဲလိုေသမွာေပါ့ဆိုတဲ့ ပုံစံမ်ိဳးနဲ႔ ဘာမွမျဖစ္စေလာက္တဲ့ ေလ်ာ္ေၾကးေငြနဲ႔ အဲဒါမ်ိဳးေပးဖို႔ ဆုံးျဖတ္ေနရင္ေတာ့ မျဖစ္ဘူးေလ။ လူ႕အသက္ဆိုတာ ဆင္းရဲလည္း တန္ဖိုးရွိတယ္။ ခ်မ္းသာလည္း တန္ဖိုးရွိပါ တယ္။ ဒါႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရက ဥပေဒကိုေရးဆြဲတဲ့ လႊတ္ေတာ္ႏွင့္ အစိုးရအဖြဲ႕ေတြက ပိုၿပီးေတာ့ဂ႐ုစိုက္ရမယ့္ကိစၥေတြ။ အခ်ိန္အခါနဲ႔ အေျခအေန တစ္ခါခါေတာ့ေပးလာပါလိမ့္မယ္။ အဲဒါေတြေတာ့ နည္းနည္းစိတ္ရွည္ၿပီး လက္ခံေပး ရမွာေပါ့’ဟု ဦးေဖသန္းက ဆက္လက္ေျပာဆိုခဲ့သည္။

သို႔ေသာ္ ဦးေဖသန္း သုံးသပ္သည့္ အေျခအေနႏွင့္ အခ်ိန္အခါကေတာ့ မည္မၽွအထိ ေမၽွာ္လင့္ေစာင့္စားရမည္ကို မည္သူက မၽွတပ္အပ္မေျပာႏိုင္ပါ။

အစိုးရ သည္ ၎၏ တာဝန္မကင္းသည့္ အမိႏိုင္ငံသားေသဆုံးမႈမ်ား အတြက္ ေလ်ာ္ေၾကး မဆိုထားႏွင့္ ဝမ္းနည္းေၾကာင္းေျပာဖို႔ပင္ အေျခအေနေပးဟန္ မတူ၊ တာဝန္ရွိေၾကာင္း ဝန္ခံဖို႔သည္ သမိုင္းေပးတာဝန္ မဟုတ္ဟု မွတ္ယူထားၾက ပုံပင္။ ႏိုင္ငံသားတို႔မွာ မိမိတို႔ကိုတန္ဖိုးထားေသာ အစိုးရတစ္ရပ္ ကို ေရြးေကာက္တင္ေျမွာက္ႏုိင္ ရန္သာ ေမၽွာ္လင့္လ်က္ရွိေပလိမ္႔မည္။

ေမာင္ႏိုး၊ ေဇာ္မင္းထြန္း

The Ladies News Jorunal ပါ သတင္းေဆာင္းပါး