မစုျမတ္မြန္ ။ ။ ေဒၚသက္သက္ခိုင္ အခုလို VOA ကို အခ်ိန္ေပးၿပီးေတာ့ အင္တာဗ်ဴး ေျဖတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ရွင့္။
ေဒၚသက္သက္ခိုင္ ။ ။ က်မလည္း VOA ကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
မစုျမတ္မြန္ ။ ။ ေဒၚသက္သက္ခိုင္ က ဘဏ္မ်ားနဲ႔ ေငြေရးေၾကးေရးဆိုင္ရာ ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈေကာ္မတီရဲ ႔ ေကာ္မတီဝင္တေယာက္လည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဆိုေတာ့ ပထမဦးဆံုး ေမးခ်င္တာကေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ ႔ စီးပြားေရးဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ဖုိ႔ အထူးသျဖင့္ အေသးစား နဲ႔ အလတ္စား စီးပြားေရး တိုးတက္ဖို႔အတြက္ကို ဘဏ္လုပ္ငန္းေတြဘက္ကေန ဘယ္ေလာက္အထိ ပံ့ပိုးကူညီမႈ ေပးႏုိင္ၿပီလို႔ ေျပာလို႔ရပါသလဲရွင့္။
ေဒၚသက္သက္ခိုင္ ။ ။ က်မတို႔ကေတာ့ တျဖည္းျဖည္းစေနတာေပါ့။ အဓိကေတာ့ က်မတို႔ ေကာ္မတီလုပ္ငန္းကို ေျပာမယ္ဆိုရင္ ေကာ္မတီဆိုတာက လႊတ္ေတာ္ေကာ္မတီ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ဘဏ္မ်ားနဲ႔ ေငြေရးေၾကးေရးနဲ႔ဆိုင္တဲ့ ဥပေဒေတြကို ၾကည့္ရတယ္။ ဥပေဒေတြ (၁၈) ခု ရွိပါတယ္။ ေခတ္ (၄) ေခတ္က ဥပေဒ (၁၈) ခုကို အျပန္ျပန္အလွန္လွန္ၾကည့္ပါတယ္။ အဓိက ကမာၻ႔ဘဏ္ရဲ ႔ အႀကံဥာဏ္ေပးခ်က္အရဆိုရင္ ႏိုင္ငံေတာ္ပိုင္ ဘဏ္ေတြက ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲဖို႔ လိုေနၿပီ။ ဒါေပမဲ့ ႏုိင္ငံေတာ္ဘဏ္ (၄) ခု ရွိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အေရးႀကီးဆံုးနဲ႔ တခုခ်င္းဆီပဲ ေျပာင္းလို႔ရမယ္ဆုိေတာ့ ေျပာင္းသင့္တယ္။ အေရးႀကီးဆံုးျဖစ္တဲ့ ျမန္မာလယ္ယာ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးဘဏ္ ဥပေဒကို ၾကည့္ေနၾကတယ္။ ၾကည့္ၿပီး ဝန္ႀကီးဌာနကလည္း အသစ္ဆဲြေနတယ္။
ေနာက္တခုက Microfinance Law လည္း ရွိတယ္။ ဒီအေသးစား ေငြေၾကးဥပေဒေတြ ရွိတယ္။ အဲဒီဥပေဒေတြအရ က်မတို႔က Microfinance Institution ေတြ ေပၚလာတယ္။ ေပၚလာတဲ့အခါၾကေတာ့ အဲဒီေပၚတဲ့အထဲမွာမွ ႏုိင္ငံတကာ NGO လို လာတာမ်ဳိးလည္းရွိတယ္။ ၿပီးေတာ့ ျပည္တြင္းက လုပ္ငန္းရွင္ေတြလည္းေပၚလာတယ္။ အဲဒီ ေပၚလာတဲ့အတြက္ကို က်မတို႔ အေသးစား၊ အလတ္စားလို႔ေတာ့ ေျပာလို႔မရဘူး - အေသးစား စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြကို ေခ်းတယ္။ အရင္တုန္းကေတာ့ ဘဏ္ေတြက စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြက ေခ်းလို႔ရတယ္။ အေပါင္ေပးႏုိင္ရင္ ေခ်းလို႔ရတယ္။ ဒါေပမဲ့ အေပါင္မေပးႏုိင္ဘဲနဲ႔ ဒီလို အေသးစားလုပ္ငန္းေတြကလည္း အကူေငြ ေခ်းလို႔ရသြားၿပီဆိုေတာ့ ဒါက တိုးတက္မႈတခုေတာ့ ျဖစ္တယ္။ ဒါေပမဲ့ က်မတို႔ အမ်ားႀကီးလုပ္ရအံုးမယ္ရွင့္။
မစုျမတ္မြန္ ။ ။ အခုန ေငြေခ်းတဲ့အေၾကာင္းေျပာလို႔ တဆက္တည္း ေမးခ်င္တာက ဒီျမန္မာႏိုင္ငံမွာ စီးပြားေရးလုပ္ခ်င္တယ္။ အထူးသျဖင့္ေတာ့ စီးပြားေရး စလုပ္ခ်င္တဲ့ လူေတြက ဘဏ္ေတြကေန ေငြေခ်းဖို႔ သိပ္ခက္ခဲတဲ့ အေၾကာင္းရင္းကေတာ့ အေပါင္ေပးႏိုင္တဲ့ မ်ားေသာအားျဖင့္ အိမ္ၿခံေျမေတြ ျပရမယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ အတုိးႏႈန္းေတြ မ်ားတယ္။ တႏွစ္အတြင္းမွာ ျပန္ဆပ္ရမယ္ဆိုတာမ်ဳိး ျဖစ္တဲ့အခါၾကေတာ့ တကယ္တမ္း စီးပြားေရး စလုပ္တဲ့ လူေတြအေနနဲ႔ ဒီတႏွစ္အတြင္းမွာ ေခ်းေငြကို ျပန္ေပးႏိုင္ေအာင္ လည္ပတ္ဖိုိ႔ဆိုတာ အင္မတန္ ခက္ခဲပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ သူတုိ႔က ဘ႑ာေရးဆုိင္ရာ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈေတြ၊ ဘ႑ာေရးစနစ္ကို ေျပာင္းလဲဖို႔လိုတယ္ဆိုၿပီးေတာ့လည္း ေတာင္းဆိုမႈေတြ ရွိတယ္ဆိုေတာ့ အဲဒါနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ ဘာေတြႀကိဳးပမ္းမႈေတြ ရွိပါလဲရွင့္။
ေဒၚသက္သက္ခိုင္ ။ ။ က်မတို႔ကေတာ့ အဓိက ျမန္မာႏုိင္ငံက စိုက္ပ်ဳိးေရးကို အဓိကထားတဲ့ ႏုိင္ငံ ျဖစ္တယ္။ (၇၀) ရာခိုင္ႏႈန္းေလာက္က ေက်းလက္မွာ ေနတယ္။ စိုက္ပ်ဳိးေရး၊ ေမြးျမဴးေရး လုပ္ၾကတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္မို႔ ျမန္မာ့လယ္ယာ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးဘဏ္ မွားေနတာေလးေတြ ရွိတယ္။ သူက ဘယ္လုိျဖစ္လဲဆိုရင္ အမွန္မွာေတာ့ ႏုိင္ငံေတာ္ပိုင္ဘဏ္ ဆိုလုိ႔ရွိိရင္ က်မတုိ႔က စီမံကိန္းနဲ႔ ဘ႑ာေရးဝန္ႀကီးဌာနကေန ျပည္ေထာင္စုအစိုးရကိုယ္စား၊ ႏိုင္ငံေတာ္ကိုယ္စား ဘဏ္ရဲ ႔ Owner ပိုင္ရွင္လိုမ်ဳိးသေဘာ လုပ္ရမွာေပါ့။ လုပ္ရမယ့္အစား အရင္ အစိုးရအထိကို က်မတုိ႔က စိုက္ပ်ဳိးေရးဝန္ႀကီးဌာနေအာက္မွာ၊ ဆည္ေျမာင္းဝန္ႀကီးဌာနေအာက္မွာပဲ ရွိၿပီးေတာ့မွ ဒီဝန္ႀကီးဌာနေတြရဲ ႔ Policy Loan မူဝါဒအရ ခ်ေပးတဲ့ ေခ်းေငြေတြကို အမေတာ္ေၾကးလိုမ်ဳိးေတြကို ေပးေနတယ္။ ေပးေနတဲ့အခ်ိိန္မွာလည္း ေငြအရင္းအႏီွး အကန္႔အသတ္ရွိတယ္။ အကန္႔အသတ္ရွိတဲ့အခါၾကေတာ့ လယ္သမားတဦးကို ဆယ္ဧကပဲ ေခ်းေပးတယ္။ ဆယ္ဧကထက္ ပိုတဲ့လူကလည္း ဆယ္ဧကပဲ ရတယ္။
ၿပီးေတာ့ ရာသီအလိုက္ ေခ်းတာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ေတာင္သူလယ္သမားေတြက သီးႏံွေပၚတဲ့အခ်ိန္မွာ သူတုိ႔က ေငြကို ျပန္ဆပ္ရေတာ့မယ္ဆိုေတာ့ သီးႏံွ ေစ်းမတက္ခင္မွာ ေရာင္းထုတ္လုိုက္ရတာမ်ဳိး။ အဲဒီလိုမ်ဳိးေလးေတြနဲ႔ ေတာင္သူလယ္သမားေတြအတြက္ စိုက္ပ်ဳိးေရးက႑က လူေတြအတြက္ကို အက်ဳိးျပဳတာနည္းတယ္။ အတိုးႏႈန္းအားျဖင့္ေတာ့နည္းတယ္။ ဒါေပမဲ့ အက်ဳိးျပဳတာနည္းတယ္။ အခုေတာ့ ဥပေဒတခုလံုးကို ျပင္ရတာပါ။ ျပင္ရေတာ့ က်မတုိ႔က Fundamental အေျခခံအခ်က္အလက္ေတြ၊ ဥပေဒေတြကို ျပင္လိုက္လို႔ရွိရင္ Operate လုပ္ရတာ ေကာင္းသြားမယ္။ ၿပီးလို႔ရွိိရင္ ႏိုင္ငံတကာကဘဏ္၊ JICA တို႔လိုမ်ဳိး ႏုိင္ငံတကာဖြံ႔ၿဖိဳးေရးေအဂ်င္စီေတြနဲ႔လည္း ပူးေပါင္းၿပီးေဆာင္ရြက္လို႔ရတယ္။ Two-step loans ေတြ လုပ္လုိ႔ရတယ္။ အဲဒီလိုမ်ဳိးေတြ စၿပီးေတာ့ ဒီဥပေဒက စၿပီးခြင့္ျပဳၿပီ။ ၿပီးလို႔ရွိရင္ အခုနေျပာသလို တႏွစ္ဆိုတဲ့ Loan အစားကို က်မတို႔က ႏွစ္စဥ္ေခ်းေငြဆိုတာ တႏွစ္ေခ်းေငြ။ ႏွစ္တိုဆိုတာ ေလးႏွစ္အထိ၊ ၿပီးေတာ့ ႏွစ္ရွည္ေခ်းေငြက အႏွစ္ (၂၀) ေလာက္အထိ ေခ်းတယ္ဆိုေတာ့ က်မတို႔ ကၽြန္းစိုက္တာမ်ဳိးလို အႏွစ္ (၂၀) မွ ေငြေပၚမယ့္ ကိစၥေတြ။ ကၽြန္းစိုက္တာမ်ဳိး၊ ရာဘာလိုမ်ဳိး - စက္မႈသီးႏွံစိုက္တာေတြ။ ၿပီးေတာ့ ေကာ္ဖီ၊ သရက္တုိ႔လို စသျဖင့္ ဒါေတြကို စိုက္ဖို႔လည္း ပါသြားတယ္။ ေမြးျမဴးေရးအတြက္လည္း ပါသြားတယ္။ ဆိုေတာ့ စိုက္ပ်ဳိးေရး၊ ေမြးျမဴးေရးနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ Supply Chain ႀကီး တခုလံုးကို ပံ့ပိုးေပးႏုိုင္တာဟာေတြကို လုပ္ေနပါတယ္။
မစုျမတ္မြန္ ။ ။ အခု ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ စီးပြားေရးလုပ္ေနတဲ့ လူေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားနဲ႔ ေျပာရင္ လက္ရွိ ျမန္မာႏုိင္ငံ စီးပြားေရးက တန္႔ေနတယ္လို႔ ေျပာပါတယ္။ စီးပြားေရး ပညာရွင္တေယာက္လည္းျဖစ္တဲ့ ေဒၚသက္သက္ခိုင္အေနနဲ႔ ဒီတန္႔ေနတဲ့ စီးပြားေရးကေန ထိုးေဖာက္ၿပီး သြားႏိုင္ဖို႔က အဓိက ခ်က္ခ်င္းလုပ္ဖို႔ လုိအပ္ေနတာ ဘာလို႔ ေျပာႏိုင္ပါလဲ။
ေဒၚသက္သက္ခိုင္ ။ ။ ခ်က္ခ်င္းလုပ္သင့္တာ ဘာလဲဆိုရင္ Public Procurement Reform လုပ္သင့္တယ္။ ေရွ ႔အစိုးရရဲ ႔ အားနည္းခ်က္လို႔ ေျပာလို႔ရွိိရင္ စီးပြားေရးဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေအာင္ လုပ္ႏုိင္ခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ အက်င့္ပ်က္ျခစားမႈကို မထိန္းႏုိင္ခဲ့ဘူး။ ဆိုေတာ့ အက်င့္ပ်က္ျခစားမႈကို ထိန္းမယ္ဆိုရင္ ဒီလုိမ်ဳိး ႏိုင္ငံေတာ္ရဲ ႔ စီမံကိန္းႀကီးေတြကို လုပ္တဲ့အခ်ိန္မွာ Public Procurement Reform လုပ္မွသာလွ်င္ ဒီဟာကို ထိန္းႏုိင္မယ္။ ေဘာလံုးပြဲ ဥပမာနဲ႔ပဲေျပာမယ္ - တကယ္တမ္းၾကေတာ့ သူတုိ႔ေတြက ေလ့က်င့္ၿပီးသာ အားကစားသမားေတြ ျဖစ္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ေရွ ႔ဒိုင္လူႀကီးက ေလ်ာ့တိေလ်ာ့ရဲ ထိန္းေက်ာင္းခဲ့တဲ့အခ်ိန္မွာ သူတုိ႔ေတြလည္း စည္းကမ္းေဖာက္ၿပီး ကစားခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ သူတုိ႔က အဆင္သင့္ ျဖစ္ေနတာ။ ေဘာလံုးသမားစကားနဲ႔ေျပာရင္ လူသစ္တန္းကလည္း မတက္ေသးတဲ့အခ်ိန္မွာ လူသစ္ကလည္း မတက္ေသးဘူး၊ လူေဟာင္းလည္းမသံုးဘူးဆိုတဲ့ အေျခအေနမ်ဳိးမွာ အခု က်မတို႔က ေရာက္ေနတာ။ ေရာက္ေနတဲ့အခါၾကေတာ့ က်မတုိ႔ ဒိုင္လူႀကီးက ေျပာင္းသြားၿပီ။
ဒိုင္လူႀကီးေျပာင္းၿပီးေတာ့ ဒိုင္လူႀကီးက စည္းနဲ႔ကမ္းနဲ႔ ၾကပ္ၾကပ္မတ္မတ္ ကစားရင္ အခုန ေလ့က်င့္ၿပီသား ကစားသမားေတြက စည္းကမ္းနဲ႔ေျပာင္းၿပီး ကစားလိုက္လို႔ရွိရင္ ဒါေတြက တိုင္းျပည္အတြက္ သိပ္ကိုအက်ဳိးရွိတဲ့ စီးပြားေရးအင္အားစုေတြ ျဖစ္လာမွာေပါ့။
အဲဒါေၾကာင့္မို႔ ဘာကို အဓိကလုပ္ရမွာလဲဆုိေတာ့ Public Procurement Reform ကို လုပ္ရမယ္။ လုပ္ၿပီးရင္ တကယ္ကို သမာသမတ္က်က် တကယ္ကို Ethical conduct နဲ႔ ေသခ်ာလုပ္ၿပီလုိ႔ရွိရင္ ပုဂၢလိက႑လည္း ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္တယ္။ အလုပ္အကိုင္ အခြင့္အလမ္းလည္း ရွိတယ္။ ၿပီးေတာ့ ႏုိင္ငံမွာ အစိုးရကေန ျပည္သူကို ျဖည့္ဆည္းေပးရမယ့္ Infrastructure ေတြလည္း တုိးတက္တယ္။ အဲဒီလိုမ်ဳိး လုပ္ရမယ့္ အေျခအေနလို႔ ထင္တယ္။
မစုျမတ္မြန္ ။ ။ အဲဒီလို အႀကံျပဳခဲ့သလိုမ်ဳိး တကယ္တမ္း လက္ေတြ႔ ျဖစ္ဖို႔အတြက္ကို ဘယ္လို အခက္အခဲေတြ ရွိေနလဲ။ အဲဒီလို လက္ေတြ႔အေကာင္အထည္ ေဖာ္လာဖုိ႔ ဘယ္ေလာက္အထိ အခ်ိန္ေပးရမယ္လို႔ ထင္ပါလဲ။
ေဒၚသက္သက္ခိုင္ ။ ။ က်မတို႔ကေတာ့ လႊတ္ေတာ္မွာ ေျပာရတာ အကန္႔အသတ္နဲ႔ ေျပာရတာ။ က်မတုိ႔က လႊတ္ေတာ္က ေျပာပဲေျပာရတာ။ က်မတို႔ကိုယ္တုိင္ ထလုပ္လို႔ မရဘူး။ ဆိုတဲ့အခါၾကေတာ့ - ေျပာတာေတာင္မွ အခ်ိန္အကန္႔အသတ္နဲ႔ ေျပာရေတာ့ တခါတေလ ကိုယ္ေျပာခ်င္တာကို အခ်ိန္နည္းနည္းအတြင္းမွာ ေျပာရတာ။ အဲဒီၾကေတာ့ ဘာလဲဆိုေတာ့ အစိုးရအေနနဲ႔ လႊတ္ေတာ္ရဲ ႔အသံကို ဘယ္ေလာက္ ေလးေလးနက္နက္ နားေထာင္လဲေပၚ မူတည္တယ္။ နားေထာင္ၿပီးလို႔ တကယ္လက္သင့္ခံတယ္ဆိုရင္လဲ အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖို႔အတြက္ ဘယ္ေလာက္ကို စိတ္အားထက္သန္လဲ။ ဘယ္ေလာက္ လက္သင့္ခံလဲ။ အဲဒါေတြေပၚလည္း မူတည္တယ္။ တကယ္တမ္း အေကာင္အထည္ေဖာ္တာကေတာ့ အစိုးရ ျဖစ္တယ္။
မစုျမတ္မြန္ ။ ။ ေဒၚသက္သက္ခုိင္ရဲ ႔ အေတြ႔အႀကံဳအရဆုိရင္ အခုနလိုမ်ဳိး လႊတ္ေတာ္မွာ အႀကံျပဳေဆြးေႏြးခ်က္ေတြကို အစိုးရဘက္က ဘယ္ေလာက္အထိ အေလးအနက္ထားၿပီးေတာ့ တံု႔ျပန္ခဲ့တာ ေတြ႔ရသလဲရွင့္။
ေဒၚသက္သက္ခိုင္ ။ ။ လတ္တေလာေတာ့ က်မတုိ႔ ျမင္တာကေတာ့ က်မတို႔ လႊတ္ေတာ္မွာ - လႊတ္ေတာ္ကေတာ့ ဝန္ႀကီးဌာနေတြရဲ ႔ အလိုကို လိုက္ေနရတဲ့သေဘာ ရွိတယ္။ ဝန္ႀကီးဌာနေတြက မလုပ္ေပးႏုိင္ေသးရင္ လႊတ္ေတာ္ကလည္း နည္းနည္းစိတ္ေလွ်ာ့ထားရတယ္။ အဲဒီလိုမ်ဳိးသေဘာေတာ့ ျဖစ္ေနတယ္။ ဒီမုိကေရစီ အသက္ဝင္မႈကေတာ့ အဲဒီလိုေတာ့ ျဖစ္ေနတယ္။ တကယ္ ျဖစ္သင့္တာကို လႊတ္ေတာ္က အတင္းဖိၿပီး ေတာင္းလို႔ရတဲ့အခ်ိန္ မဟုတ္ေသးဘူး။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ အစိုးရကို ျပန္ညွာေနရတဲ့သေဘာ အဲဒီလိုမ်ဳိး အခ်ိန္ေလးေတာ့ ျဖစ္ေနတယ္။ ဘာပဲေျပာေျပာ ေျပာတာနဲ႔ တကယ့္ အေကာင္အထည္ေဖာ္တာဆုိ - အေကာင္အထည္ေဖာ္တာက ပိုခက္တယ္။ က်မတို႔ကေတာ့ ေျပာၾကတဲ့လူေတြဆိုေတာ့ အဲဒီလိုမ်ဳိးသေဘာေတာ့ ရွိတယ္။ နည္းနည္း လႊတ္ေတာ္ကေန အစိုးရကို ညွာေနတဲ့ ကာလလို႔ က်မ ယူဆတယ္။ ဒါေပမဲ့ စိုးရိမ္ခ်က္က ဘာလဲဆိုရင္ ဒါက အခ်ိန္အတိုင္းအတာ တခုပဲ ျဖစ္သင့္တယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ အစုိးရက တကယ္ေျပာင္းသြားတာ။ တကယ္ေျပာင္းသြားေတာ့ လူသစ္တန္း တက္လာတဲ့အခ်ိန္မွာ သူတုိ႔ကို အခ်ိန္ေပးရတာေပါ့။ ဒါေပမဲ့ ေရရွည္မွာ
အဲဒီလို ျဖစ္သြားရင္ေတာ့ ဒီမိုကေရစီ အသက္ဝင္မႈ ေလ်ာ့နည္းသြားၿပီးရင္ Rubber Stamp Parliament အဲဒီလိုမ်ဳိး ျဖစ္သြားမွာကိုလည္း က်မတုိ႔ စိုးရိမ္တယ္။
မစုျမတ္မြန္ ။ ။ အဲဒီလိုမ်ဳိး မျဖစ္ေအာင္ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြဘက္က ပိုၿပီးေတာ့ အားထုတ္ၿပီးေတာ့ တိုက္တိုက္တြန္းတြန္း လုပ္ဖုိ႔သင့္တယ္လို႔ ေျပာႏိုင္ပါလား။
ေဒၚသက္သက္ခိုင္ ။ ။ ဟုတ္ပါတယ္ရွင့္။ က်မတုိ႔ကေတာ့ ကိုယ္ယံုၾကည္တာ ကိုယ္လုပ္ရဲရမယ္။ ယံုၾကည္တာကို လုပ္ရဲရမယ္။ ေျပာရဲရမယ္။ ဒါေပမဲ့လို႔လဲ ကိုယ္ထင္တာႀကီး ေလွ်ာက္ေျပာတာမ်ဳိး မဟုတ္ဘဲနဲ႔ ပညာရွင္ဆန္ဆန္ ဒါမွမဟုတ္ တကယ္ Evidence နဲ႔ သက္ေသသာဓက အေထာက္အထားနဲ႔ တကယ့္ Statistics ေတြ၊ Figure ေတြ။ ဒါမွမဟုတ္ ေျမျပင္မွာ တကယ္ျဖစ္ေနတာေတြကိုေတာ့ က်မတို႔က ျပည္သူရဲ ႔အသံ၊ က်မတုိ႔ ေျပာဖို႔ လိုတယ္ရွင့္။
မစုျမတ္မြန္ ။ ။ ေနုာက္တခုကလဲ လႊတ္ေတာ္က NLD ကိုယ္စားလွယ္ေတြ အမ်ားစု လႊတ္ေတာ္ျဖစ္တယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ အစိုးရကလည္း NLD အစိုးရ ျဖစ္ေနတဲ့အခါၾကေတာ့ အစိုးရနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး တခုခု လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္က ေထာက္ျပခ်င္ဆိုရင္ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေဆြးေႏြးေထာက္ျပခြင့္ အေျခအေန ရွိပါသလားရွင့္။
ေဒၚသက္သက္ခိုင္ ။ ။ အဲဒီလို အေျခအေနေတာ့ ရွိိတယ္။ ဒါေပမဲ့ ပါတီက ႀကိဳက္ျခင္းမႀကိဳက္ျခင္းေတာ့ ရွိႏိုင္တာေပါ့။ ဆိုလိုရွိရင္ က်မတုိ႔က ဥပေဒအရေတာ့ လႊတ္ေတာ္ကေတာ့ ဥပေဒနဲ႔အညီ လည္ပတ္ေနတယ္။ ဒါေပမဲ့ ပါတီတြင္းမွာေတာ့ ကိုယ့္အစိုးရကိုယ္ မႀကိဳက္ဘူးဆိုတာလည္း ျဖစ္ရင္ျဖစ္ႏုိင္တာေပါ့။ အဲဒါလဲ ျဖစ္ႏုိင္တယ္ဆိုေတာ့ က်မတုိ႔က တကယ္တမ္းဆိုရင္ေတာ့ ျဖစ္သင့္တာကေတာ့ က်မတို႔က ဒီပါတီက၊ ဘယ္ပါတီကလာလာ - ပါတီက လာၾကတယ္။ ပါတီတခုမဟုတ္ တခုက လာၾကမယ္။ ဒါေပမဲ့ ျပည္သူက ေရြးေကာက္တင္ေျမွာက္လိုက္လို႔ ျပည္သူ႔ကိုယ္စားလွယ္ ျဖစ္ၿပီဆိုတဲ့အခ်ိန္မွာ ျပည္သူကို ကိုယ္စားျပဳတဲ့အသံကို က်မတို႔ ေျပာပိုင္ခြင့္ ရွိရမယ္။ တကယ္လို႔ ကိုယ့္အစိုးရ ကိုယ္တုိင္က ေျပာဖို႔လိုအပ္ေနလို႔ ေျပာရမယ္ဆိုရင္လဲ ပါတီကလည္း ၾကည္ၾကည္ျဖဴျဖဴ ခြင့္ျပဳသင့္တယ္။
အဲဒါကို က်မ ဘာလို႔ ေခၚေျပာမလဲဆိုရင္ Loyal Opposition ကိုယ့္ပါတီက တက္တဲ့အစိုးရပဲ။ ဒါေပမဲ့ ဒီအစိုးရ လမ္းေၾကာင္းႀကီး မေျပာင္းသြား၊ လမ္းေၾကာင္းႀကီး မွားသြားတာမ်ဳိး မျဖစ္ေအာင္ က်မတိုက ေဘးကေန ဝိုင္းၿပီးေတာ့ ထိန္းေက်ာင္းၾကပ္မတ္သလို - Loyal Opposition ကိုေတာ့ လက္ခံသင့္တယ္။ ဒါေပမဲ့လို႔ က်မတုိ႔က ဒီမိုကေရစီ ေရခ်ိန္လည္း နိမ့္ေသးတယ္။ သက္တမ္းလည္း ႏုေသးတဲ့အခါၾကေတာ့ ဒါမ်ဳိးေလးေတြကေတာ့ ရွိတယ္ - ႀကိဳက္ျခင္းမႀကိဳက္ျခင္းေပါ့။ အဲဒါေၾကာင့္မို႔ က်မက တခါတေလ ေျပာတယ္ - ႀကိဳက္ျခင္းမႀကိဳက္ျခင္းနဲ႔ မွန္ျခင္းမွားျခင္းက မတူဘူး။ ကြက္တိမတူဘူး။ မတူတဲ့အခါၾကေတာ့ မွန္ေပမယ့္လဲ ႀကိဳက္ျခင္းမွႀကိဳက္မွာ။ ဒါေပမဲ့ မဟုတ္တာေျပာေနေပမယ့္ ကိုယ့္ကိုအႀကိဳက္လုိက္ေျပာရင္လဲ ႀကိဳက္ျခင္းလည္းႀကိဳက္မွာ။ အဲဒီၾကေတာ့ က်မတုိ႔က ကိုယ္စားလွယ္တေယာက္ခ်င္းဆီ သတိၱရွိဖို႔ လုိတာေပါ့။
မစုျမတ္မြန္ ။ ။ အားလံုးကေတာ့ တကယ္တမ္းေတာ့ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြ၊ အစိုးရဝန္ထမ္းေတြက တုိင္းျပည္အတြက္ကို လုပ္ေနတဲ့လူေတြ ျဖစ္တဲ့အခါၾကေတာ့ တိုင္းျပည္အတြက္ကိုပဲ အရင္ဦးစားေပးၿပီး လုပ္သင့္တယ္ ထင္ပါတယ္။
ေဒၚသက္သက္ခိုင္ ။ ။ အဲဒါေၾကာင့္ သစၥာရွိတယ္လို႔ ေျပာရင္လဲ ဘာကို သစၥာ ရွိရမလဲဆိုရင္ က်မတုိ႔ပါတီမွာေတာ့ သစၥာ ရွိတယ္ဆိုတဲ့ စကားကို သိပ္ၿပီးေတာ့ သံုးတာ။ က်မက ဘာကိုသစၥာ ရွိရမလဲဆိုရင္ ျပည္သူ၊ တုိင္းျပည္နဲ႔ လူမ်ဳိးကိုပဲ သစၥာ ရွိရမွာ။ က်မကေတာ့ ေနာက္ဆံုးၾကေတာ့ ဒီပါတီကိုယ္တိုင္က တိုင္းျပည္နဲ႔ လူမ်ဳိးအတြက္ပဲ လုပ္ရမွာ။ က်မတုိ႔က အျမင္ရွင္းရမယ္။ ကိုယ္စားလွယ္တဦးခ်င္းဆီက ဆံုးျဖတ္ၿပီး ဝင္လာၿပီ။ ဝင္လာၿပီးလို႔ရွိရင္ သစၥာရွိတယ္ဆိုတာ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုလည္း သစၥာ ရွိိရမယ္။ ကိုယ့္ဘာေၾကာင့္ ဝင္တာလဲ။ တုိင္းျပည္နဲ႔လူမ်ဳိးအတြက္ အလုပ္လုပ္ခ်င္လို႔ ဝင္တာဆိုရင္ ေနာက္ဆံုးသစၥာ ရွိရမွာ တုိင္းျပည္နဲ႔လူမ်ဳိး သစၥာ ရွိရမွာရွင့္။
မစုျမတ္မြန္ ။ ။ အခုလိုမ်ဳိး ေဒၚသက္သက္ခိုင္ဆိုရင္ ျပတ္ျပတ္သားသား ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာရဲတဲ့ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ တေယာက္ေပါ့။ အဲဒီလိုမ်ဳိး လႊြတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြေကာ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ အမ်ားႀကီး ရွိိရဲ ႔လားရွင့္။
ေဒၚသက္သက္ခိုင္ ။ ။ အခုကေတာ့ ဒီလိုေပါ့ က်မကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေျပာတဲ့အထဲမွာ ပါတယ္။ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားၾကေတာ့ မေျပာၾကဘူးလို က်မ ျမင္တယ္။ ဒါေပမဲ့ သူတို႔က မေျပာေပမယ့္ မသိဘူးလားဆိုေတာ့ သိေတာ့ သိေနတယ္။ သိတဲ့လူေတြလည္း အမ်ားႀကီး ရွိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ မေျပာၾကေသးဘူး။
မစုျမတ္မြန္ ။ ။ ေမးခ်င္တာေတာ့ ဒီေလာက္ပါပဲ။ အခုလို ေျဖေပးတာကိုလည္း အမ်ားႀကီးေက်းဇူးတင္ပါတယ္ရွင့္။
Comments
Post a Comment