၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ ဘယ္လို ျပင္မလဲ

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ ျပည္လုံးကြၽတ္ ျငိမ္းခ်မ္းေရး၊ ေျခ/ဥ ျပင္ဆင္ေရးေတြနဲ႕ ပတ္သက္ရင္ ျပည္သူလူထုရဲ့ စိတ္ဆႏၵျပင္းျပမႈကို အေလးအနက္ ျပသၾကဖို႕ တိုက္တြန္းေလ့ ရွိတာမို႕ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ေပးဖို႕ ဆႏၵျပၾကမယ္ ဆိုတာကို "သေဘာတရား" အားျဖင့္ ေထာက္ခံပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ ဒီလို ဆႏၵျပၾကတာေတြဟာ "အႏွစ္သာရ" အားျဖင့္ အဲဒီ အေရးၾကီးကိစၥ ႏွစ္မ်ိဳးလုံး ျဖစ္ေျမာက္လာဖို႕အတြက္ အဓိက အခန္းက႑မွာ ရွိေနတဲ့ တပ္မေတာ္ရဲ့ နားထဲ မ်က္စိထဲ အသိဉာဏ္ထဲကို...
"ျပည္သူအမ်ားစုက ျငိမ္းခ်မ္းေရးနဲ႕ ေျခ/ဥ ျပင္ဆင္ေရးကို အလြန္တရာ လိုလားေတာင့္တေနၾကပါတယ္" ဆိုတဲ့ ျပည္သူ႕အသံ ေရာက္သြားႏိုင္ဖို႕ က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္နဲ႕ က်ယ္က်ယ္ျပန္႕ျပန္႕ ထုတ္ေဖာ္လႈပ္ရွားၾကဖို႕ပဲ ျဖစ္သင့္ပါတယ္။
ဒီလို လူထုအသံ လူထုဆႏၵ ထုတ္ေဖာ္ျပသပြဲေတြကို ျငိမ္းခ်မ္းစြာ က်င္းပျခင္းမ်ိဳးဟာ လႊတ္ေတာ္တြင္း ႏိုင္ငံေရးနည္းလမ္းနဲ႕ ေျခ/ဥ ျပင္ဆင္ႏိုင္ဖို႕ ၾကိဳးစားေနတဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို "ေတြ႕လား ျပည္သူေတြက ေျခ/ဥ ျပင္ဆင္ေပးဖို႕ အရမ္းကို ဆႏၵျပင္းျပေနတာ" လို႕ လက္ဆုပ္လက္ကိုင္ သက္ေသထူစရာ ရလာႏိုင္တာမို႕ ကူညီရာေတာင္ ေရာက္ေစလို႕ ေထာက္ခံတယ္လို႕ ေျပာတာပါ။
.
.
.
ဒါေပမဲ့ အဲဒီလို လူထုအားကို ျပရာမွာ ေကာင္းျမတ္တဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႕ မဟုတ္ဘဲ ယုတ္မာတဲ့ အၾကံအစည္ သို႕မဟုတ္ မိုက္မဲတဲ့ အၾကံအစည္ သို႕မဟုတ္ အၾကံအစည္ ႏွစ္ခုလုံးနဲ႕ ရည္ရြယ္လုပ္ေဆာင္တာ ဆိုရင္ေတာ့ ဘယ္လႈပ္ရွားမႈကိုမွ မေထာက္ခံတဲ့အျပင္ ပက္ပက္စက္စက္ ရွုတ္ခ်ပါတယ္။
ယုတ္မာတဲ့ အၾကံအစည္ဆိုတာက ရွင္းပါတယ္။
ျပင္မေပးခ်င္တဲ့ အဖြဲ႕အစည္းကိုယ္တိုင္က ဆႏၵျပပြဲကို တမင္ဖန္တီးျပီး ဆူပူေအာင္ လုပ္တာ ဒါမွမဟုတ္ ျပည္သူေတြ သေဘာ႐ိုးနဲ႕လုပ္တဲ့ ဆႏၵျပပြဲထဲကို သူတို႕ဒလန္ေတြ ထည့္ျပီး တစ္ဖက္လွည့္နဲ႔ ဆူပူေအာင္ လုပ္ျပီမွ ျပန္ကယ္တင္တာမ်ိဳးပါ။
ဒီကိစၥက အခုလို သတင္းစီးဆင္းမႈ ျမန္ဆန္တဲ့ ေခတ္ၾကီးမွာ တစ္ခဏအတြင္း ဘူးေပၚသလို ေပၚသြားႏိုင္တာမို႕ ဒီေလာက္ အႏၲရာယ္မၾကီးပါဘူး။
မိုက္မဲတဲ့ အၾကံအစည္ဆိုတာကေတာ့...
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ဘာလုပ္ေနသလဲ
ဒီခ်ဳပ္အစိုးရ ေရြးေကာက္ပြဲ ကတိဖ်က္ျပီလား
ေျခ/ဥကို ဒီခ်ဳပ္အစိုးရက အျမန္ဆုံး ျပင္မေပးရင္ လမ္းေပၚထြက္လိုက္မယ္
လူထုအားနဲ႕ တပ္မေတာ္ကို တန္ျပန္ စိန္ေခၚျပီး လႊတ္ေတာ္ျပင္ပက ျပင္ဖို႕ ၾကိဳးစားမယ္ စသျဖင့္...
တပ္မေတာ္နဲ႕ ယံုၾကည္မႈရဖို႕ ခက္ခက္ခဲခဲ တည္ေဆာက္ေနရတဲ့ လက္ရွိအစိုးရကို အက်ပ္အတည္း ပိုေတြ႕ေအာင္ ရည္ရြယ္ခ်က္ရွိရွိျဖစ္ေစ မရည္ရြယ္ဘဲျဖစ္ေစ ထိပ္တိုက္ေတြ႕ေရးလမ္းစဥ္နဲ႕ အုတ္နံရံကို ေခါင္းနဲ႕ေဆာင့္ဖို႕ ႐ူးသြပ္စြာ စိတ္ကူးယဥ္တာမ်ိဳး ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီလို လူထုကို "လမ္းေပၚထြက္ အနာခံၾကေဟ့" လို႔ လံႈ႕ေဆာ္တာမ်ိဳးဟာ လက္ရွိ ႏိုင္ငံေရးအခင္းအက်င္းမွာ အေတာ့္ကို အႏၲရာယ္ၾကီးတာမို႕ ဘယ္လိုမွ လက္မခံႏိုင္ပါဘူး။
"ဟ မင္းတို႕ ေဒၚစုပဲ လူထုအားကို လိုအပ္တယ္ ေျပာထားတာ မဟုတ္လား။ အခု လႊတ္ေတာ္တြင္းနည္းက ေႏွာင့္ေႏွးေနလို႕ ငါတို႕ဘာသာ လူထုအားနဲ႕ ျပင္ဖို႕ ၾကိဳးစားတာ ဘာမွားလို႕လဲ" လို႕ ေအာက္ကလိအာႏိုင္ပါတယ္။
ဒီေနရာမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ေျပာတဲ့ "လူထုအား" ဆိုတာဟာ...
လမ္းေပၚထြက္ျပီး တုံးတိုက္တိုက္ က်ားကိုက္ကိုက္ ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္ အံုႂကြၾကတာမ်ိဳး လုံးဝ မဟုတ္ဘဲ...
၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲ မတိုင္ခင္က ေျခ/ဥ ျပင္ဆင္လိုေၾကာင္း လက္မွတ္ထိုး ဆႏၵျပဳၾကတာမ်ိဳး၊ ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ျပည္သူေတြ စည္းလုံးညီညာခဲ့တာမ်ိဳး ျဖစ္တယ္ ဆိုတာကို ေသခ်ာရွင္းလင္းစြာ သိနားလည္ဖို႕ လိုပါတယ္။
ဒီထက္ ပိုရွင္းေအာင္ ေျပာရရင္ ျပည္သူလူထုကို အားကိုးတာခ်င္း တူေသာ္လည္း ...
အခန္႕မသင့္ရင္ ဆူပူအံုႂကြမႈကို ဦးတည္သြားေစႏိုင္တဲ့ ရရင္ရ မရရင္ခ် ဆိုတဲ့ "ဆႏၵ ျပ ပြဲ" မ်ိဳး မဟုတ္ဘဲ...
တန္ေဆး လြန္ေဘး မျဖစ္ေအာင္ ခ်င့္ခ်ိန္ျပီး မိမိအလိုရွိရာကို ျငိမ္းခ်မ္းစြာ ေတာင္းဆိုတဲ့ "ဆႏၵ ျပဳ ပြဲ" မ်ိဳးကသာလွ်င္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ လိုလားတဲ့ "ျပည္သူ မနာမယ့္ လူထုအား" ျဖစ္ပါတယ္။
.
.
.
ေလာ့ဂ်စ္က်က် စဥ္းစားၾကည့္ရင္...
ကိုယ့္ကို မဲေပးမယ့္ ျပည္သူအၾကိဳက္ စကားမ်ိဳး မေျပာခ်င္တဲ့၊ ျပည္သူၾကိဳက္မယ့္ အလုပ္မ်ိဳး မလုပ္ခ်င္တဲ့ အမတ္နဲ႕ အစိုးရ မရွိပါဘူး။
အေမစုအစိုးရဟာ ေျခ/ဥကို ျဖစ္ႏိုင္ရင္ ဒီေန႕ မနက္ျဖန္ ဆိုသလို ခ်က္ခ်င္းကို ျပင္ေပးလိုက္ခ်င္တာ အေသအခ်ာပါ။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ဦးေဆာင္တဲ့ ဒီခ်ဳပ္ပါတီရဲ႕ ေရြးေကာက္ပြဲ ကတိကဝတ္ေတြထဲမွာ ေျခ/ဥ ျပင္ဆင္ေရး ပါဝင္ေနေပမဲ့ မျပင္ေပးႏိုင္ေသးဘဲ ေႏွာင့္ေႏွးေနရတာဟာ ဘယ္လိုမွ ျပင္ႏိုင္ခြင့္ မရွိေအာင္ လုပ္ထားလို႕ပါ။ ဘယ္လို လုပ္ထားသလဲ ဆိုတာကို အရင္ပို႔စ္အေဟာင္းထဲက ထုတ္ႏွုတ္ျပပါရေစ။
၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒကို ျပင္ဆင္ႏိုင္ဖို႔ဆိုရင္ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ျခင္း အခန္း (၁၂) အတိုင္း ျပင္ဆင္ၾကဖို႔၊ ႏိုင္ငံေတာ္ အခ်ဳပ္အျခာ အဏာကို မထိခိုက္ေစဘဲ ဥပေဒေဘာင္ အတြင္းမွ ျပင္ဆင္ၾကဖို႔ ေျခ/ဥကို ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ပါမည္ ဆိုသူမ်ားက ေျပာၾကားထားပါတယ္။
အဲဒီအခန္း (၁၂) ထဲမွာ ေျခ/ဥ ထဲက ပုဒ္မေတြကို ျပင္ႏိုင္ဖို႔ အဓိကအေရးအၾကီးဆုံး ေသာ့ခ်က္ျဖစ္တဲ့ ပုဒ္မ ၄၃၆ ပါဝင္ေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။
ပုဒ္မ ၄၃၆ မွာ ပုဒ္မခြဲ (က) နဲ႔ (ခ) ပါ၀င္တယ္။
၄၃၆။ (က)
ဤ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ၏...
အခန္း (၁) ပုဒ္မ ၁ မွ ၄၈ ထိ
အခန္း (၂) ပုဒ္မ ၄၉ မွ ၅၆ ထိ
အခန္း (၃) ပုဒ္မ ၅၉၊ ၆၀
အခန္း (၄) ပုဒ္မ ၇၄၊ ၁၀၉၊ ၁၄၁၊ ၁၆၁
အခန္း (၅) ပုဒ္မ ၂၀၀၊ ၂၀၁၊ ၂၄၈၊ ၂၇၆
အခန္း (၆) ပုဒ္မ ၂၉၃၊ ၂၉၄၊ ၃၀၅၊ ၃၁၄၊ ၃၂၀
အခန္း (၁၁) ပုဒ္မ ၄၁၀ မွ ၄၃၂ ထိ
အခန္း (၁၂) ပုဒ္မ ၄၃၆ တို႔ရွိ ျပ႒ာန္းခ်က္မ်ားကို ျပင္ဆင္လိုလွ်င္
"ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္အားလံုး၏ ၇၅ ရာခိုင္ႏွဳန္းေက်ာ္က ျပင္ဆင္ရန္ သေဘာတူ လက္ခံၿပီးေနာက္ ျပည္လံုးကြ်တ္ ဆႏၵခံယူပြဲ က်င္းပ၍ ဆႏၵမဲေပးပိုင္ခြင့္ရွိသူ အားလံုး၏ ထက္၀က္ေက်ာ္ ဆႏၵမဲျဖင့္သာ" ျပင္ဆင္ရမည္။
၄၃၆။ (ခ)
ပုဒ္မခြဲ (က) တြင္ေဖာ္ျပထားသည့္ ျပ႒ာန္းခ်က္မ်ားမွအပ အျခားျပ႒ာန္းခ်က္မ်ားကို "ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္အားလံုး၏ ၇၅ ရာခိုင္ႏွဳန္းေက်ာ္ ေထာက္ခံမဲျဖင့္သာ" ျပင္ဆင္ရမည္။
.
.
.
ဒီ ပုဒ္မ ၄၃၆ ပုဒ္မခြဲ (က) ထဲမွာ ေရြးေကာက္ပြဲ မတိုင္ခင္က ျပင္ဆင္ဖို႔ ေခတ္စားခဲ့တဲ့ ပုဒ္မ ၅၉ (စ) နဲ႔ ပုဒ္မ ၄၃၆ အပါအဝင္ အျခား ဒီမိုကေရစီနဲ႕ မေလ်ာ္ညီတဲ့၊ စစ္တပ္ကို စင္ျပိဳင္အစိုးရလို ျဖစ္ႏိုင္ခြင့္အာဏာေတြ ေပးထားတဲ့ မတရားပုဒ္မ အေတာ္မ်ားမ်ား ပါဝင္ေနတာ ေတြ႕ရပါလိမ့္မယ္။ အဲဒီ ပုဒ္မေတြကို ျပင္ခ်င္ရင္ "လႊတ္ေတာ္မဲခြဲျခင္း + ျပည္လုံးကြၽတ္ ဆႏၵခံယူပြဲ" ဆိုတဲ့ အဆင့္ ႏွစ္ဆင့္ ျဖတ္ရမွာ ျဖစ္ျပီး...
ပုဒ္မ ၄၃၆ ပုဒ္မခြဲ (ခ) မွာပါတဲ့ ပုဒ္မေတြကေတာ့ ပုဒ္မခြဲ (က) မွာ ေဖာ္ျပထားတဲ့ ပုဒ္မေတြေလာက္ အေရးမၾကီးတာမို႔ "လႊတ္ေတာ္မဲခြဲျခင္း" ဆိုတဲ့ အဆင့္ တစ္ဆင့္သာ ျဖတ္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။
ဥပမာ ပုဒ္မ ၄၃၆ ပုဒ္မခြဲ (က) ထဲမွာ ပါတဲ့ ပုဒ္မ ၅၉ (စ) ကို ျပင္ခ်င္တယ္ ဆိုၾကပါစို႔။
"ပထမအဆင့္"
လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္အားလံုးရဲ႕ ၇၅ ရာခိုင္ႏွဳန္းေက်ာ္က ျပင္ဆင္ရန္ သေဘာတူရပါမယ္။
၇၅ ရာခိုင္ႏွဳန္းေက်ာ္ရမယ္ ဆိုတာဟာ အရပ္သားအမတ္ခ်ည္း ၁၀၀ ရာခိုင္ႏွုန္း ရွိတဲ့ လႊတ္ေတာ္မွာဆိုရင္ ျဖစ္ႏိုင္ပါေသးတယ္။ ဒါေတာင္ ေတာ္ေတာ္ေလး မလြယ္ပါဘူး။
(၁၉၄၇ ေျခ/ဥမွာ ၆၇ ရာခိုင္ႏွုန္းနဲ႔ ၁၉၇၄ ေျခ/ဥမွာေတာ့ ၇၅ ရာခိုင္ႏွုန္းက ျပင္ဆင္ခ်င္ရင္ ျပင္ဆင္လို႔ ရတယ္လို႔ ျပ႒ာန္းခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္)
တစ္ေသြး တစ္သံ တစ္မိန္႔နဲ႔ အမိန္႔ေပးတဲ့အတိုင္း လုပ္ၾကမယ့္ တပ္မေတာ္သား လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြ ၂၅ ရာခိုင္ႏွုန္း ပါေနတဲ့ လႊတ္ေတာ္မ်ိဳးမွာ ၇၅ ရာခိုင္ႏွုန္း ေက်ာ္ရမယ္ဆိုတာဟာ...
ပါတီေပါင္းစုံက ေရြးေကာက္တင္ေျမႇာက္ခံ အရပ္သား အမတ္အားလုံးက ညီညာဖ်ဖ် ေထာက္ခံၾကရမယ့္အျပင္...
တပ္မေတာ္သား လႊတ္ေတာ္အမတ္ေတြထဲက အနည္းဆုံး တစ္ေယာက္က ခြၽန္ထြက္ျပီး သေဘာတူရပါမယ္။
ႏိုင္ငံေရးအယူဝါဒ အမ်ိဳးမ်ိဳး၊ ဘက္ အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ရပ္တည္ေနၾကတဲ့ ပါတီေပါင္းစုံက အမတ္ေတြ တစ္ေယာက္မက်န္ အားလုံး စိတ္တူညီျပီး သေဘာတူၾကဖို႔ ဆိုတာဟာ လူ႔ျပည္က အပ္တစ္စင္းနဲ႔ ျဗဟၼာ့ျပည္က အပ္တစ္စင္း ထိဖို႔ဆိုတာမ်ိဳး ဘယ္ေလာက္ခက္မလဲ စဥ္းစားၾကည့္ပါ။
ဒီထက္ဆိုးတာက လႊတ္ေတာ္တြင္းမွာ "လက္ရွိ ရွိေနတဲ့ အမတ္ေတြ" ရဲ႕ ၇၅ ရာခိုင္ႏွုန္း မဟုတ္ဘဲ...
လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ "ရွိဖို႔ သတ္မွတ္ထားတဲ့ အမတ္ေနရာအားလုံး" ရဲ႕ ၇၅ ရာခိုင္ႏွုန္း ျဖစ္ရမယ္ဆိုရင္ ပိုေတာင္ဆိုးသြားပါျပီ။
ဘာလို႔လဲဆိုရင္ မတည္ၿငိမ္တဲ့ ေဒသေတြမွာ ေရြးေကာက္ပြဲ မလုပ္ရေသးလို႔ အမတ္ေနရာ လြတ္ေနတာေတြ ရွိတယ္။ ေသသြားတဲ့၊ ၀န္ႀကီးျဖစ္သြားတဲ့ လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ေတြကို ျပန္မေရြးရေသးတာေတြ ရွိမယ္။
အဲဒီေတာ့ အရပ္သား လႊတ္ေတာ္အမတ္က စကတည္းကကို ၇၅ ရာခိုင္ႏွုန္း မျပည့္ႏိုင္ေျခ မ်ားေနပါတယ္။ နဂိုကတည္းက ၇၅ ရာခိုင္ႏွုန္း မျပည့္တဲ့ အမတ္ေတြက အကုန္ေထာက္ခံလည္း "ပထမအဆင့္" ကိုေတာင္ မေက်ာ္ျဖတ္ႏိုင္လို႔ ဘယ္လိုမွ ျပင္လို႔ မရႏိုင္ပါဘူး။
ကံေကာင္းလြန္းလို႔ အမတ္အေရအတြက္ အျပည့္ရွိေနခ်ိန္မွာ စည္း႐ံုးေရးေကာင္းလြန္းလို႔ အားလုံးရဲ႕ ေထာက္ခံမႈရျပီး ၇၅ ရာခိုင္ႏွုန္း ျပည့္သြားတယ္ ဆိုရင္ေတာင္မွ...
၇၅ ရာခိုင္ႏွုန္း ေက်ာ္ဖို႕ လိုေသးတာမို႕ အနည္းဆုံး တပ္မေတာ္သား လႊတ္ေတာ္အမတ္ တစ္ေယာက္ကပါ ေထာက္ခံမွ ပထမအဆင့္ လိုအပ္ခ်က္ကို ျပည့္မီမွာပါ။
တပ္မေတာ္သား အမတ္ကလည္း သူ႔သေဘာနဲ႔သူ လုပ္ရဲမလားဆိုတာ ေတြးသာၾကည့္ၾကပါ။
ဒီေတာ့ "ပထမအဆင့္" ကို ေက်ာ္ျဖတ္ဖို႔ေတာင္ မျဖစ္ႏိုင္သေလာက္ပါပဲ။
.
.
.
"ဒုတိယအဆင့္"
ပထမအဆင့္ကို ေက်ာ္ႏိုင္တာနဲ႔ ပုဒ္မ ၅၉ (စ) ကို ျပင္လို႔ မရေသးပါဘူး။ ဒုတိယအဆင့္အေနနဲ႔ ျပည္လုံးကြၽတ္ ဆႏၵခံယူပြဲကို က်င္းပျပီး ဆႏၵမဲေပးပိုင္ခြင့္ရွိသူ အားလံုး၏ ထက္၀က္ေက်ာ္က သေဘာတူေထာက္ခံမွသာ ျပင္ႏိုင္မွာပါ။
ဒီေနရာမွာ "ဆႏၵမဲေပးပိုင္ခြင့္ရွိသူ အားလံုး၏ ထက္၀က္ေက်ာ္" ဆိုတာနဲ႔ ထပ္ညစ္ပတ္ထားျပန္ပါတယ္။
"ဆႏၵမဲလာေပးသူ အားလုံးရဲ႕ ထက္ဝက္ေက်ာ္" မဟုတ္ပါဘူး။ ဘာကြာပါသလဲ?
တြက္လို႔လြယ္ေအာင္ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ ဆႏၵမဲ ေပးပိုင္ခြင့္ရွိသူဟာ ၁၀၀၀ ေယာက္ ရွိတယ္လို႔ ထားပါ။
ဆႏၵခံယူပြဲေန႔မွာ ဆႏၵမဲ လာေပးသူ ၆၅၀ ရွိတယ္ထားပါ။
အဲဒီ ၆၅၀ အထဲက ၄၅၀ က ေထာက္ခံျပီး ၂၀၀ က ကန္႔ကြက္မဲေပးတယ္ဆိုရင္...
လူ ၄၅၀ ဟာ ၆၅၀ ရဲ႕ ၇၀ ရာခိုင္ႏွုန္း ျဖစ္တာမို႔ "ဆႏၵမဲလာေပးသူ အားလုံးရဲ႕ ထက္ဝက္" ကို ေက်ာ္သြားေပမဲ့...
လူ ၄၅၀ ဟာ ဆႏၵမဲ ေပးပိုင္ခြင့္ရွိသူ ၁၀၀၀ ရဲ႕ ၄၅ ရာခိုင္ႏွုန္းပဲ ရွိတာမို႔ မဟာအယုတ္တမာ ေျခ/ဥေတာ္ၾကီးရဲ႕ ဒုတိယအဆင့္ ညစ္ကြက္ျဖစ္တဲ့ "ဆႏၵမဲေပးပိုင္ခြင့္ရွိသူ အားလံုး၏ ထက္၀က္" ကိုေတာ့ မေက်ာ္ေတာ့ပါဘူး။
ဒီေတာ့ ဘုရားပြင့္မတတ္ ခဲယဥ္းတဲ့ ပထမအဆင့္ကို ေက်ာ္ခဲ့တာေတာင္ ဒုတိယအဆင့္ကို မေက်ာ္လႊားႏိုင္လို႔ ျပင္လို႔ မရေတာ့ပါဘူး။
ဒါဟာ "ဘယ္ဆႏၵခံယူပြဲမွာမဆို ဆႏၵမဲေပးပိုင္ခြင့္ရွိသူ အားလံုး တစ္ေယာက္မက်န္ မဲေပးပြဲကို မဲလာေပးတာ မဟုတ္" ဆိုတဲ့ တစ္ကမာၻလုံးမွာကို ၾကဳံေနရတဲ့ အျဖစ္မွန္ကို အခြင့္အေရးယူ အသုံးခ်ထားတာပါ။
.
.
.
ဒါေၾကာင့္ ျပင္လို႔ မရေသာ အေျခခံဥပေဒလို႔ ဥပေဒ နားလည္သူအားလုံးက တညီတညြတ္တည္း ေဝဖန္ၾကတာပါ။
အဲလို ပုဒ္မ ၄၃၆ ေၾကာင့္ ျပင္လို႔ မရေသာ ေျခ/ဥကို ျပင္ႏိုင္ဖို႔ဆိုရင္ ပုဒ္မ ၄၃၆ ကို အရင္ဆုံး ျပင္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ ပုဒ္မ ၄၃၆ ကို ျပင္ဖို႔ သီးျခား ပုဒ္မ မထားဘဲ...
ျပင္ဆင္ျခင္း ပုဒ္မ ၄၃၆ ပုဒ္မခြဲ (က) ထဲမွာပဲ ျပန္ထည့္ထားတာက ေတာ္ေတာ္ ရုပ္ပ်က္ဆင္းပ်က္ ညစ္ပတ္ထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါဟာ ဘာနဲ႔တူသလဲဆိုေတာ့ အေရးၾကီးတဲ့ ပစၥည္းေတြထားထားတဲ့ အခန္းတစ္ခုကို တံခါးေသာ့ခတ္ျပီး ပိတ္ထားလိုက္တယ္။ ဒီပစၥည္းေတြကို လိုအပ္လို႔ ဝင္ယူမယ့္သူေတြကို တံခါးကို ဖြင့္ျပီး ယူဖို႔ေျပာတယ္။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီ တံခါးကို ဖြင့္ဖို႔ ေသာ့ကိုက်ေတာ့ ပိတ္ထားတဲ့ အခန္းထဲမွာပဲ ထားထားတယ္။
ပိုင္ခ်က္ကေတာ့...
ေသာ့မရရင္ အခန္းတံခါး မဖြင့္ႏိုင္ဘူး
အခန္းတံခါး မဖြင့္ႏိုင္ရင္ ေသာ့မရဘူး ဆိုတဲ့ တကယ့္ Catch 22 Situation ကို ဖန္တီးထားတာ ျဖစ္တယ္။
တစ္နည္းေျပာရရင္ ပိတ္ေနတဲ့တံခါးကို ဖြင့္ဖို႔ ေသာ့ကို တံခါးဖြင့္ျပီး ယူမွ ရမယ္ဆိုတဲ့ မျဖစ္ႏိုင္တဲ့ အေျခအေန။
ယုတ္မာတဲ့ေနရာမွာ ေကာင္းလိုက္တဲ့ ဉာဏ္နီ ဉာဏ္နက္။
ေသာ့ရွိမွ ဖြင့္ရမယ္သာဆိုရင္ ဘယ္ေတာ့မွ ဖြင့္မရႏိုင္ေတာ့ပါ။ ႐ိုက္ဖြင့္မွသာ ရေတာ့မယ့္ သေဘာ။
ဒါေပမဲ့ အေမစုဟာ ႐ိုက္ဖြင့္ရမယ့္လမ္းကို ဘယ္ေတာ့မွ ေရြးမွာ မဟုတ္ပါဘူး။
.
.
.
"ဟ ေျခ/ဥက မတရားဘူး ဒီမိုကေရစီနဲ႕ မညီညႊတ္ဘူးဆိုတာ သိေနပါလ်က္နဲ႔ လႊတ္ေတာ္တြင္းမွာ အႏုနည္းနဲ႕ ျပင္မရေအာင္ လုပ္ထားရင္ ျပင္ခြင့္ရလာေအာင္ တိုက္ယူၾကရမွာေပါ့။ ဒီအတိုင္း ထိုင္ျပီး တစ္ဖက္သတ္ ရင္ၾကားေစ့ေနတာဟာ စစ္တပ္ဘက္ ပါသြားတာလား၊ စစ္တပ္ကို ေၾကာက္လို႕လား" လို႕ ေခ်ာင္ပိတ္ေမးခ်င္ပါဦးမယ္။
အႏွစ္ ႏွစ္ဆယ္၊ သံုးဆယ္၊ တခ်ိဳ႕ဆို အႏွစ္ ေျခာက္ဆယ္ေက်ာ္အထိ ေထာင္က်ခံ ႏွိပ္စက္ခံျပီး ႏိုင္ငံေရးကို အနစ္နာခံ လုပ္လာရင္း အသက္မေသဘဲ ရွင္သန္ရစ္ခဲ့တဲ့သူေတြဟာ "ငရဲကလာသူ ျပာပူမေၾကာက္" ဆိုသလို စစ္တပ္ကို ဆန္႕က်င္ျပီး ေျပာလိုက္လို႔၊ လုပ္လိုက္လို႔ ေထာင္ထပ္က်ဦးမလား ေၾကာက္ေနမယ့္သူေတြ မဟုတ္တာေတာ့ ၁၀၀ ရာခိုင္ႏွုန္း ေသခ်ာပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရးအရ ေနာက္ေၾကာင္းျပန္ ေရာက္မသြားရအာင္ ငဲ့ေနရလို႔သာ လုပ္ခ်င္လ်က္နဲ႔ တစ္ဇြတ္ထိုး မလုပ္ႏိုင္တာ ျဖစ္ပါတယ္။
"အဲဒီလို စစ္တပ္ကို ေနရာတကာ အေလွ်ာ့ေပးေနရရင္ ဘယ္ေတာ့ ေရွ႕ေရာက္ေတာ့မလဲ" လို႔ ထပ္ေမးခ်င္ဦးမွာပါ။
အဲလိုေမးသူေတြ ထင္ေနတာက...
အရင္က စစ္တပ္က Upper Hand ဒီခ်ဳပ္က Lower Hand ျဖစ္ျပီး...
အခု ေရြးေကာက္ပြဲ ႏိုင္သြားတဲ့အခါမွာ ဒီခ်ဳပ္ဟာ အာဏာရသြားၿပီမို႕ အနည္းဆုံး တပ္ကို ရင္ေဘာင္တန္းႏိုင္ျပီ။ ဒါေၾကာင့္ ဆန္႔က်င္ဘက္ ျဖစ္ရတဲ့ ကိစၥေတြမွာ နာနာေလး ဗ်င္းလိုက္စမ္းပါ ဆိုတာမ်ိဳး မာန္တက္ေနၾကပံုရပါတယ္။
အဲဒီလို မာန္တက္ေနသူေတြဟာ ဘဝေမ့သြားသူေတြလို႔ပဲ ေျပာခ်င္ပါတယ္။
ဘဝေမ့သြားလို႕သာ သူတို႔အျမင္မွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ တပ္မေတာ္နဲ႔ ညွိႏိႈင္းရာမွာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား အေလွ်ာ့ေပးျပီး ညွိေနရတယ္လို႔ ထင္ေနၾကတာကိုး။
တကယ္တမ္း သူတို႔ မ်က္စိလွ်မ္းေနတာက အရင္ကဆိုရင္ အဲဒီလို ညွိႏိႈင္းခြင့္ေတာင္ ရွိခဲ့တာ မဟုတ္ဘူးေလ။ တပ္မေတာ္က ၁၀၀ ရာခိုင္ႏွုန္း ထိန္းခ်ဳပ္ထားခဲ့တာ။
အခ်ိဳ႕ကလည္း ေျခ/ဥနဲ႕ ပတ္သတ္ျပီး ဘဘ ဦးဝင္းတင္ စကားကို ကိုးကားျပီး "စကတည္းက ၂၀၀၈ ေျခ/ဥ ေအာက္ကို ေခါင္းဝင္လွ်ိဳခဲ့တာကိုက မွားတယ္" လို႕ ေျပာၾကပာတယ္။
ဦးဝင္းတင္ဟာ စစ္အုပ္စုအေပၚ အေမစုထက္ ျပတ္သားတဲ့ တုံးတိုက္တိုက္ က်ားကိုက္ကိုက္ အမာလိုင္း ဟီးရိုးၾကီး ျဖစ္လို႕ ကြၽန္ေတာ့္အၾကိဳက္ ျဖစ္ေပမဲ့ လက္ေတြ႕က်တဲ့ ႏိုင္ငံေရးလုပ္ရာမွာ ဦးဝင္းတင္လို ၾကမ္းရင္ လူထုအံုႂကြမႈဘက္ကိုပဲ ေရာက္သြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
အဲဒီလို အံုႂကြမႈ ျဖစ္လာရင္ ျပည္သူပဲ အထိနာမွာ စိုးလို႔ရယ္၊ အနာမခံဘဲ အသာပဲ စံလိုသူသာမ်ားတဲ့ သူ႔ျပည္သူေတြအေၾကာင္း ေနာေက်ေနလို႕ လႊတ္ေတာ္ျပင္ပ အမာလမ္းကို ေလွ်ာက္ရင္ မေအာင္ျမင္ႏိုင္မွန္း သိလို႔ရယ္ေၾကာင့္ အေမစုဟာ လႊတ္ေတာ္ႏိုင္ငံေရးကို ေလွ်ာက္လွမ္းခဲ့တာပါ။
၂၀၀၈ ေျခ/ဥ ေအာက္ကိုသာ မဝင္ခဲ့ရင္ ဒီခ်ဳပ္နဲ႔ ျပည္သူဟာ အခုလို တပ္မေတာ္ကို ေအာက္က်ခံခြင့္ေတာင္ မရႏိုင္ပါဘူး။ ဘာလို႔ဆိုရင္ ေအာက္က်ခံတယ္ဆိုတာက ကိုယ့္မွာ အတိုင္းအတာတစ္ခုအထိရွိတဲ့ အဆင့္အတန္းကို ႏွိမ့္ခ်ျပီး ဆက္ဆံလိုက္ရတာကို ဆိုလိုတာကိုး။ အဲဒါေၾကာင့္ ေျခ/ဥေအာက္ မဝင္ခဲ့ရင္ ျပည္သူေတြဟာ အခုခ်ိန္ထိ စစ္ဖိနပ္ေအာက္မွာ ၁၀၀ ရာခိုင္ႏွုန္း ရွိေနျပီး ပိျပားေနရတာနဲ႔ ေအာက္က်ခံစရာ အဆင့္အတန္း တစ္ခုေတာင္ ရွိမေနမွာ အေသအခ်ာပါပဲ။
ဒါေၾကာင့္ လက္ရွိ ကိုယ္ေရာက္ေနတဲ့ တစ္ေနရာကို ခ်ဲ႕ယူဖို႔ပဲ စဥ္းစားရမယ္။ စိတ္ပ်က္ေနလို႔ မရပါဘူး။
.
.
.
ဒီလို ခ်ဲ႕ယူႏိုင္ဖို႔ဆိုရင္ တပ္မေတာ္နဲ႔ ယံုၾကည္မႈကို တည္ေဆာက္မွကို ရပါမယ္။
တစ္ဖက္က ယံုၾကည္မႈကို တည္ေဆာက္ရင္း တစ္ဖက္ကလည္း တပ္မေတာ္ သေဘာမတူရင္ ဘယ္လိုမွ ျပင္ဖို႕ မျဖစ္ႏိုင္ေအာင္ လုပ္ထားတဲ့ ေျခ/ဥကို တပ္မေတာ္ဘက္က လိုလိုလားလား ျပင္ခ်င္လာေအာင္ လူထုအားနဲ႕ လုပ္ရပါဦးမယ္။
ဒီလို လုပ္တဲ့ေနရာမွာ အမာနည္းျဖစ္တဲ့ ထိပ္တိုက္ေတြ႕ၾကရမယ့္ လူထုအားမ်ိဳးနဲ႕ မဟုတ္ဘဲ အႏုနည္းျဖစ္တဲ့ သြယ္ဝိုက္လူထုအားကို သုံးရပါမယ္။
ျဖစ္ႏိုင္ေျခရွိတဲ့ ေျခ/ဥ ျပင္ဆင္ေရး လူထုလႈပ္ရွားမႈေတြ အေနနဲ႕...
"ေျခ/ဥ ျပင္ဆင္ဖို႔ ေထာက္ခံတဲ့ လက္မွတ္" ေတြကို ျပည္လုံးကြၽတ္ လူျမင္သူျမင္ ေကာက္ခံျပီး ေတာင္းဆိုႏိုင္ပါတယ္။ အရင္ ဒီခ်ဳပ္ အာဏာမရခင္ကေတာင္ ေျခ/ဥ ျပင္ေပးဖို႔ လက္မွတ္ထိုး ေတာင္းဆိုတဲ့ လႈပ္ရွားမႈမွာ လူငါးသန္းေလာက္ ပါဝင္ခဲ့ဖူးတာမို႕ အခု ဒီခ်ဳပ္အစိုးရလက္ထက္မွာ ဒီထက္ ပိုေထာက္ခံလာၾကဖို႔ပဲ ရွိပါတယ္။
ဒါမွ မဟုတ္ရင္လည္း ျပည္လုံးကြၽတ္ ဆႏၵခံယူပြဲ က်င္းပျပီး ဒီေျခ/ဥ ျပင္ဆင္ေရးကို ေထာက္ခံသူနဲ႔ ကန္႔ကြက္သူေတြကို ခြဲထုတ္ အင္အားျပိဳင္ခိုင္းျပီး အျဖဴအမည္း ခြဲျပလိုက္တာမ်ိဳးလည္း လုပ္ႏိုင္ပါတယ္။
သို႔ေသာ္ ဒီနည္းႏွစ္မ်ိဳးထက္ ျပည္လုံးကြၽတ္ ျငိမ္းခ်မ္းေရးကို ဖယ္ဒရယ္စနစ္နဲ႕ ေဖာ္ေဆာင္ရင္း သက္ဆိုင္ရာ တိုင္းနဲ႕ ျပည္နယ္ေတြမွာ သီးျခား ဥပေဒေတြ ေရးဆြဲအတည္ျပဳျပီး ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒကို သြယ္ဝိုက္ေရွာင္ကြင္းတဲ့ နည္းကို လုပ္ေဆာင္ေနတယ္လို႕ ယူဆရပါတယ္။
အဲဒါဆိုရင္
ဘယ္လို လွပတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္ေတြ ေပးထားေပးထား ဒီအေျခခံဥပေဒကို ေရးဆြဲရတဲ့ တကယ့္ရည္ရြယ္ခ်က္ဟာ စစ္အာဏာရွင္ေတြကို ေနာက္ေၾကာင္းျပန္ မလိုက္ေအာင္ ကာကြယ္ေရးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေတြကို တပ္မေတာ္ဘက္က လက္ခံမွာ မဟုတ္သလို ကိုယ့္ဘက္က ေဘာင္ေက်ာ္လြန္းျပီး သူ႕တို႕ဘက္က ေဘာင္ထဲကို ေရာက္ဖို႕ လက္ႏွစ္လုံးအလို ျဖစ္သြားရင္ေတာ့ ေနာက္ထပ္ ဆယ္စုႏွစ္ သုံးခုစာေလာက္ အကယ္တင္ခံရျပီသာ မွတ္လိုက္ပါေတာ့။
.
.
.
ေနာက္ဆုံး ျဖစ္ႏိုင္ေျခတစ္ခုအေနနဲ႕ ေျခ/ဥ မျပင္ခ်င္တဲ့ တပ္မေတာ္နဲ႕ ေျခ/ဥ ျပင္ခ်င္တဲ့ ျပည္သူေတြအၾကား ရွဥ့္လည္းေလွ်ာက္သာ ပ်ားလည္းစြဲသာ အေျခအေနတစ္ခု ဖန္တီးလို႕ ရပါေသးတယ္။
အဲဒီအေျခအေနကို ဖန္တီးဖို႕အတြက္ ၂၀၀၈ ေျခ/ဥရဲ့ တကယ့္ ရည္ရြယ္ခ်က္ကို နားလည္ထားရပါမယ္။
ဘယ္လိုပဲ လွပတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္ေတြ ေပးထားေပးထား ဒီ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒကို ေရးဆြဲရတဲ့ တကယ့္ရည္ရြယ္ခ်က္ဟာ စစ္အာဏာရွင္ေတြကို ေနာက္ေၾကာင္းျပန္ အေရးမယူႏိုင္ေအာင္၊ စစ္အာဏာရွင္ေတြကို ဆန္႕က်င္သူေတြ အာဏာရမလာေအာင္ အေျခခံဥပေဒနဲ႕ တားဆီးကာကြယ္ထားဖို႕ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
မေတာ္တဆ အတိုက္အခံဘက္က အာဏာရသြားခဲ့ရင္လည္း အေျခခံဥပေဒကို ျပင္ဆင္လို႕မရေစဖို႕ တပ္မေတာ္ကို...
၁) အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအာဏာ (ကာလုံ၊ အေရးၾကီး ဝန္ၾကီး႒ာန သုံးခု စသည္) ခြဲေဝေပးထားျပီး အစိုးရႏွစ္ရပ္ စင္ျပိဳင္အုပ္ခ်ဳပ္ႏိုင္ေအာင္
၂) ႏိုင္ငံေရးအာဏာပါ ခြဲေဝေပးထားျပီး လႊတ္ေတာ္တြင္းကေန ေျခ/ဥကို အကာအကြယ္ေပးႏိုင္ေအာင္ စီမံထားတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ေျခ/ဥဟာ စစ္အာဏာရွင္ေတြရဲ့ ေနာက္ဆုံးစခန္းဆိုရင္ ဒီစခန္းမက်ဖို႕အတြက္ အသက္ေသြးေၾကာျဖစ္တဲ့ ခံတပ္ေတြဟာ ပုဒ္မ ၄၃၆ နဲ႕ တပ္မေတာ္သား လႊတ္ေတာ္အမတ္ ၂၅ ရာခိုင္ႏွုန္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ေျခ/ဥ ျပင္ဆင္ခ်င္သူေတြ အဓိက ပစ္မွတ္ထားတာကလည္း အဲဒီႏွစ္ခုပဲ ျဖစ္ေနေလေတာ့ တပ္မေတာ္ဘက္က ဘယ္ေတာ့မွ ေလွ်ာ့ေပးမယ့္သေဘာ မရွိပါဘူး။
အဲဒီ လိပ္ခဲတည္းလည္း အေျခအေနကို ေျပလည္ေစမယ့္ နည္းလမ္းတစ္ခုေတာ့ ရွိပါတယ္။
အဲဒါကေတာ့ တပ္မေတာ္သား လႊတ္ေတာ္အမတ္ ၂၅ ရာခိုင္ႏွုန္းကို လႊတ္ေတာ္ထဲက ထုတ္ဖို႕ မၾကိဳးစားေတာ့ဘဲ...
ေရြးေကာက္ပြဲအျပီး အစိုးရဖြဲ႕ခ်ိန္ သူတို႕ရဲ့ အခန္းက႑ကို ကန္႕သတ္႐ံု ကန္႕သတ္တာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ဆိုလိုတာက ေရြးေကာက္ပြဲ အႏိုင္ရပါတီကို ေရြးေကာက္ခံ ၇၅ ရာခိုင္ႏွုန္းထဲမွာ ဘယ္ပါတီက ရာခိုင္ႏွုန္း အမ်ားဆုံး ႏိုင္သလဲ ဆိုတာနဲ႕ ဆုံးျဖတ္ျပီး...
အကယ္၍ တစ္ပါတီတည္းက အစိုးရဖြဲ႕ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ျပတ္ျပတ္သားသား မႏိုင္ခဲ့ဘဲ ညြန္႕ေပါင္းအစိုးရဖြဲ႕ဖို႕ ျဖစ္လာရင္ တပ္မေတာ္သား လႊတ္ေတာ္အမတ္ ၂၅ ရာခိုင္ႏွုန္းကို ဘယ္ပါတီနဲ႕မွ ပူးေပါင္းခြင့္ မေပးဘဲ ေရြးေကာက္ခံ ပါတီအခ်င္းခ်င္းသာ ညြန္႕ေပါင္းဖြဲ႕ခြင့္ရွိတယ္လို႕ သတ္မွတ္လိုက္ဖို႕ပါ။
ဒီလိုဆိုရင္...
တပ္မေတာ္သား လႊတ္ေတာ္အမတ္ ၂၅ ရာခိုင္ႏွုန္းဟာ လႊတ္ေတာ္တြင္း မဲခြဲဆုံးျဖတ္မႈေတြအတြက္ ဆက္လက္ပါဝင္ေနႏိုင္မွာ ျဖစ္လို႕ စစ္အာဏာရွင္ေတြအတြက္ သူတို႕ အေၾကာက္ဆုံးျဖစ္တဲ့ သူတို႕ကို ကာကြယ္ထားတဲ့ ပုဒ္မေတြ အျပင္ခံရမယ့္ အႏၲရာယ္ မရွိေတာ့သလို...
ဒီမိုကေရစီစနစ္အရ က်င္းပတဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ၂၆ ရာခိုင္ႏွုန္း ႏိုင္တာနဲ႕ ေရြးေကာက္ခံမဟုတ္တဲ့ တပ္မေတာ္သား လႊတ္ေတာ္အမတ္ ၂၅ ရာခိုင္ႏွုန္းကို ကိုယ့္အပိုင္လို သေဘာထားျပီး ၂၅ + ၂၆ = ၅၁ ရာခိုင္ႏွုန္းနဲ႕ ငါတို႕ အစိုးရဖြဲ႕ႏိုင္ရမယ္ဆိုတဲ့ ေအာက္တန္းစားႏိုင္ငံေရးပါတီေတြ အစိုးရျဖစ္လာမယ့္ အႏၲရာယ္ကိုလည္း ေရွာင္ႏိုင္ပါလိမ့္မယ္။
.
.
.
ဒီနည္းလမ္းနဲ႕ ျပင္ဆင္ရင္လည္း ဒီမိုကေရစီစနစ္နဲ႕ ညီညြတ္တဲ့ အေျခခံဥပေဒ ျဖစ္မလာႏိုင္ေသးေပမဲ့...
တပ္မေတာ္နဲ႕ ယံုၾကည္မႈရျပီး ရင္ၾကားေစ့ေရး၊ တစ္ျပည္လုံး ျငိမ္းခ်မ္းေရး၊ တိုင္းျပည္ ျပန္လည္ထူေထာင္ေရး စတာေတြဟာ ငါးႏွစ္အတြင္း အေကာင္အထည္ေပၚဖို႕ လြယ္ကူတဲ့အရာေတြ မဟုတ္ဘဲ ဆယ္စုႏွစ္ ႏွစ္ခုစာေလာက္ လုပ္ေဆာင္ရမွာ ျဖစ္တဲ့အတြက္...
ဒီခ်ဳပ္အတြက္ ေရြးေကာက္ပြဲ သံုး ေလးခုေလာက္ ဆက္တိုက္ႏိုင္ဖို႕ လိုအပ္ေနတာမို႕...
ျပည္သူေတြ စိတ္ပ်က္ျပီး ဒီခ်ဳပ္ မဲရွုံးေအာင္ အမ်ိဳးမ်ိဳး ေသြးထိုးလံႈ႕ေဆာ္ ရန္တိုက္မီးေမႊး ေႏွာင့္ယွက္ဖ်က္ဆီးေနတဲ့ ေအာက္တန္းစားပါတီေတြ အစိုးရဖြဲ႕သြားႏိုင္ျပီး အေမစုရဲ့ ဘက္စုံျပန္လည္ ထူေထာင္ေရးလုပ္ငန္းစဥ္ေတြ ခါးဆက္ျပတ္သြားရမယ့္ အႏၲရာယ္ကိုေတာ့ က်ိန္းေသဖယ္ရွားႏိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။
အဲဒီလို ဆယ္စုႏွစ္ ႏွစ္ခုေလာက္အတြင္းမွာ အလုံးစုံ မျပင္ရေသးတဲ့ အေျခခံဥပေဒက ခြဲေဝေပးထားတဲ့ အာဏာေတြအတိုင္း တပ္နဲ႕ အစိုးရ လက္တြဲလုပ္ကိုင္ရင္း ယံုၾကည္မႈကို တည္ေဆာက္ႏိုင္ျပီဆိုရင္...
ျပည္သူ လုံးဝ မနာဘဲ တစ္ႏိုင္ငံလုံး ျငိမ္းခ်မ္းေရးနဲ႕ ဖက္ဒရယ္မူနဲ႕ ညီညြတ္တဲ့ အေျခခံဥပေဒျဖစ္ေအာင္ ျပင္ဆင္ႏိုင္ေရးေတြပါ ကြၽဲကူးေရပါ အေကာင္အထည္ ေပၚလာမွာ ျဖစ္တယ္လို႕ ယံုၾကည္ေမွ်ာ္လင့္မိပါေၾကာင္း။
Remark!
တပ္မေတာ္သား အမတ္ ၂၅ ရာခိုင္ႏွုန္းနဲ႕ ပတ္သက္တဲ့ အိုင္ဒီယာဟာ သူငယ္ခ်င္း Aung Moe Lwin ရဲ့ အၾကံျပဳခ်က္ျဖစ္ျပီး ဒီလမ္းေၾကာင္းဟာ အၾကမ္းဖ်င္းပဲ ရွိပါေသးတယ္။ ျဖစ္ႏိုင္ေျခကို နားလည္တတ္ကြၽမ္းတဲ့ ဥပေဒပညာရွင္မ်ားနဲ႕ ေသခ်ာေလ့လာ တိုင္ပင္ရပါဦးမယ္။
Swe Yu