လက္ရွိ ဖြဲ႕စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒအရ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ သမၼတျဖစ္ခြင့္မရွိပါ။
အထူးသျဖင့္ ၂၀ဝ၈ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ၏ ပုဒ္မ ၅၉ ၌ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတႏွင့္ ဒုတိယသမၼတမ်ားတြင္ ရွိရမည့္ အရည္အခ်င္းမ်ားအျဖစ္ (က) မွ (ဆ) အထိ အခ်က္ ၇ ခ်က္ တြင္ ပုဒ္မခြဲ (စ)၌ “မိမိ ကိုယ္တိုင္ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ မိမိ၏ မိဘတပါးပါး ေသာ္လည္းေကာင္း၊ မိမိ၏ ဇနီး(သို႔) ခင္ပြန္းေသာ္ လည္းေကာင္း၊ မိမိ၏ တရားဝင္သားသမီး တဦးဦး ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ထိုတရားဝင္ သားသမီး တဦးဦး၏ ဇနီး(သို႔) ခင္ပြန္း ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ႏိုင္ငံ ျခားအစိုးရ၏ ေက်းဇူးသစၥာေတာ္ကို ခံယူေစာင့္ ေရွာက္႐ိုေသသူ (သို႔) ႏိုင္ငံျခား အစိုးရ၏ လက္ ေအာက္ခံျဖစ္သူ (သို႔) တိုင္းတပါး၏ ႏိုင္ငံသားျဖစ္ သူမ်ားမျဖစ္ေစရ။ ထိုသူမ်ားသည္ ႏိုင္ငံျခား အစိုးရ၏ လက္ေအာက္ခံ ျဖစ္သူေသာ္လည္းေကာင္း၊ တိုင္းတပါး၏ ႏိုင္ငံသားေသာ္လည္းေကာင္းခံစားရေသာ အခြင့္အေရးမ်ားႏွင့္ ေက်းဇူးခံစားခြင့္မ်ားကို ခံစား ႏိုင္ခြင့္ရွိသူမ်ားမျဖစ္ေစရ”ဟူေသာ ကန္႔သတ္ခ်က္ သည္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အား ႏိုင္ငံေတာ္ သမၼတအျဖစ္လတ္တေလာေရြးေကာက္တင္ေျမႇာက္ ႏိုင္ေရးတြင္ အဓိက အခက္အခဲ အဟန္႔အတားျဖစ္ ေစသည္ဟု ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အား လိုလားသူမ်ားက ဆိုၾကပါသည္။
၂၀ဝ၈ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒတြင္ အထက္ပါ ဥပေဒပုဒ္မ ၅၉ (စ) တည္ရွိေနသ၍ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ သမၼတျဖစ္ရန္ အေၾကာင္းမရွိပါ။ အထက္ပါ ဥပေဒပုဒ္မကို ျပင္လိုဖ်က္လိုလွ်င္ ပုဒ္မ ၄၃၃၊ ၄၃၄၊ ၄၃၅ တို႔အရ ျပင္ဆင္လိုေသာ အခ်က္ ကို ဥပေဒမူၾကမ္းအျဖစ္ အဆိုတခုတည္း ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္တြင္ အနည္းဆံုး လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ၂၀ ရာခိုင္ႏႈန္းက တင္ျပမွသာ လက္ခံေဆြးေႏြးခြင့္ရမည္ ျဖစ္ပါသည္။
အထက္ပါ ျပင္ဆင္ခြင့္အဆိုကို ပုဒ္မ ၄၃၆ အရ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ အားလံုး၏ ၇၅ ရာခိုင္ ႏႈန္း ေက်ာ္ ျပင္ဆင္ရန္သေဘာ တူေထာက္ခံမွသာ ယင္းအဆိုကို ျပည္လံုးကြ်တ္ ဆႏၵခံယူပြဲက်င္းပခြင့္ ရမည္ ျဖစ္ပါသည္။ ယင္းအဆိုကို ျပည္လံုးကြ်တ္ ဆႏၵခံယူေသာအခါတြင္လည္း ဆႏၵမဲေပးပိုင္ခြင့္ရွိသူ အားလံုး၏ ထက္ဝက္ ေက်ာ္ ဆႏၵမဲကေထာက္ခံမွသာ ျပင္ဆင္ခြင့္ရွိမည္ျဖစ္ပါသည္။ အထက္ပါ ကန္႔သတ္ခ်က္မ်ားကို ေက်ာ္လႊား ႏိုင္မွသာ ၂၀ဝ၈ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒအရ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ တရားဝင္ သမၼတျဖစ္ခြင့္ ရမည္ ျဖစ္ပါသည္။
၂၀ဝ၈ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ခြင့္ကို ပမာဏအဆင့္၌ပင္ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ကိုယ္ စားလွယ္ အားလံုး၏ ၇၅ ရာခိုင္ႏႈန္း ေက်ာ္ေထာက္ခံမွသာ ျပည္သူ႔ဆႏၵ ခံယူခြင့္ရွိမည္ျဖစ္ရာ အရပ္သား ၇၅ ရာခိုင္ႏႈန္း သာမက တပ္ခ်ဳပ္ကိုယ္စားလွယ္ ၂၅ ရာခိုင္ႏႈန္းႏွင့္ ဖြဲ႔စည္းထားေသာ ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္တြင္ တပ္ခ်ဳပ္ ကိုယ္စားလွယ္ ေထာက္ခံမဲ မရရွိလွ်င္ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို မည္သို႔မွ်ျပင္ ဆင္ႏိုင္ရန္ အေၾကာင္းမရွိေပ။
အထက္ပါ ၂၀ဝ၈ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ ကန္႔သတ္ခ်က္အား ေက်ာ္လႊားႏိုင္ရန္ ၁၉၅၈ ခုႏွစ္ အိမ္ေစာင့္အစိုးရ ကာလအတြင္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေနဝင္း အိမ္ေစာင့္အစိုးရ ေက်ာ္လႊားႏိုင္ခဲ့သည့္ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ အက်ပ္ အတည္း ေျဖရွင္းနည္းကို စံျပဳ၍ဖြဲ႕စည္းပံုဆိုင္ရာ ဆိုင္းငံ့ျပႆနာ ေျဖရွင္းနည္းကို လတ္တေလာ အသံုးျပဳရန္ အႀကံျပဳမႈ မ်ား ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို လိုလားသူမ်ားအၾကား ေပၚေပါက္လ်က္ ရွိေနပါသည္။
၁၉၅၈ ခုႏွစ္တြင္ ျမန္မာ့လႊတ္ေတာ္၌ ေပၚေပါက္ခဲ့ေသာ ျပႆနာမွာ အာဏာရ ဖဆပလအဖြဲ႕ခ်ဳပ္အတြင္း ႏုတင္ေဆြၿငိမ္း ပုဂၢိဳလ္ေရး အကြဲျပႆနာမွ သန္႔ရွင္းတည္ၿမဲပါတီ အဖြဲ႕အစည္းလိုက္ ကြဲၿပဲမႈအဆင့္သို႔ ေရာက္ရွိ လာ ေသာေၾကာင့္ လြတ္လပ္တဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲက်င္းပႏိုင္ရန္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေနဝင္းအား အိမ္ေစာင့္အစိုးရအျဖစ္ ယာယီတာဝန္လႊဲေျပာင္း အပ္ခဲ့ရသည့္ျပႆနာသည္ ၁၉၅၈ ခုႏွစ္ ေအာက္တိုဘာလ ၃၁ ရက္တြင္ ေပၚေပါက္ ခဲ့ပါသည္။
ထိုစဥ္က ႏိုင္ငံေတာ္ အာဏာရယူခဲ့ေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေနဝင္း၏ တာဝန္မွာ ၆ လအတြင္း လြတ္လပ္၍ တရားမွ်တ သည့္ ေရြးေကာက္ပြဲ က်င္းပေပးရန္ျဖစ္ပါသည္။
ထိုစဥ္က တည္ဆဲ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒပုဒ္မ ၁၁၆ တြင္ “အစိုးရအဖြဲ႕ဝင္ ဝန္ႀကီးတဦးသည္ ၆ လမွ် တဆက္တည္း ပါလီမန္ အမတ္မဟုတ္လွ်င္ ထိုကာလအပိုင္းအျခား ကုန္ဆံုးေသာအခါ အစိုးရအဖြဲ႕ ဝန္ႀကီးမွရပ္စဲမည္” ဟု ကန္႔သတ္ျပ႒ာန္းထားခ်က္ ရွိပါသည္။
လႊတ္ေတာ္အမတ္ မဟုတ္ေသာ ဗိုလ္ေနဝင္း၏ အိမ္ေစာင့္အစိုးရအဖြဲ႕ဝင္မ်ား သက္တမ္းသည္ ၁၉၅၉ ခုႏွစ္၊ ဧၿပီလကုန္အထိသာ တရားဝင္ထမ္း ေဆာင္ခြင့္ ရွိမည္ျဖစ္ပါသည္။ ဗိုလ္ေနဝင္းက ၆ လ အတြင္းလြတ္လပ္၍ တရားမွ်တေသာ ေရြးေကာက္ပြဲက်င္းပရန္ မျဖစ္ႏိုင္သျဖင့္ ၁၉၄၇ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံ ဥပေဒပုဒ္မ-၁၁၆ ကို ျပင္ဆင္ေပးရန္ လႊတ္ေတာ္သို႔ တင္ျပခဲ့ပါသည္။ ၁၉၅၉ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္ဝါရီ ၁၃ ရက္ ေန႔တြင္လႊတ္ေတာ္တြင္ ယင္းျပႆနာကို အမတ္မ်ားအတြင္း အေျခအတင္ ေဆြးေႏြးမႈျပဳခဲ့ပါသည္။ မ်ားစြာေသာ အေၾကာင္းမ်ားေၾကာင့္ သန္႔ရွင္းတည္ၿမဲ ၂ ဖြဲ႕စလံုးက ဗိုလ္ေနဝင္း၏ တင္ျပခ်က္ကို ေထာက္ခံမဲေပးခဲ့ၾကပါသည္။
ပမညတအမတ္သခင္ ခ်စ္ေမာင္ကမူ “ႏိုင္ငံေတာ္သူ ႏိုင္ငံသားမ်ားက ပါလီမန္လႊတ္ေတာ္ႀကီးကို ေရြးေကာက္တင္ေျမာက္ပါတယ္။ ပါလီမန္လႊတ္ေတာ္က ပါလီမန္ လႊတ္ေတာ္အစိုးရကို ေရြးေကာက္တင္ ေျမာက္ပါတယ္။ အဲဒါဟာ မူျဖစ္ပါတယ္။ လႊဲေျပာင္း ျပင္ဆင္ျခင္းမျပဳႏိုင္ေသာ အေျခခံတရားႀကီးေတြျဖစ္ ပါတယ္။ အကယ္၍ ပုဒ္မ-၁၁၆ ကိုထပ္ျပင္ရရင္ မူပ်က္တယ္လို႔ ျမင္ပါတယ္။ အဲဒီမူပ်က္တယ္ဆိုရင္ ပါလီမန္အစိုးရ ကြယ္လြန္ၿပီလို႔ ပါလီမန္လႊတ္ေတာ္က ေၾကညာရမွာျဖစ္ပါတယ္”လို႔ ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုၿပီး ဇာတ္ႀကီးဆယ္ဘြဲ႕တြင္ ပါရွိေသာ ဝိဓူရဇာတ္ေတာ္ႀကီးကို ပမာျပဳ၍ “မင္းႀကီးနဲ႔တူတဲ့ ဦးႏုနဲ႔ ပုဏၰားနဲ႔တူတဲ့ ဗိုလ္ေနဝင္းတို႔ ေျြကအံကစားၾကၿပီး ဘုရင္က႐ံႈးေတာ့ ပညာရွိ ဝိဓူရအမတ္ႀကီးကို ဘီလူးပုဏၰားက လက္အပ္၊ ပုဏၰားက ဝိဓူရကို ျမင္းနဲ႔ခ်ီ၊ ေတာင္စဥ္ ခုႏွစ္ထပ္ ဒုန္းစိုင္းႏွင္ခဲ့သျဖင့္ ေတာင္စြယ္ေတာင္ ထြက္အလီလီနဲ႔ တိုက္ၿပီး ႏွိပ္စက္ခဲ့သလို ပမညတ မ်ားနဲ႔လူထုဟာ ဝိဓူရနဲ႔တူၿပီး ေသြးအလိမ္းလိမ္းထြက္ ခံစားေနရသလို အထပ္ထပ္ နာက်င္ခံစားေနရပါ ေၾကာင္း” ဖြဲ႕ႏြဲ႕တင္စားေျပာဆိုခဲ့သည့္ မွတ္တမ္း သည္ ႏိုင္ငံေက်ာ္ခဲ့ပါသည္။ ထိုစဥ္ကစ၍ လူထုက သခင္ခ်စ္ေမာင္ကို ဝိဓူရဆိုတဲ့ဘြဲ႕နာမည္ထပ္တိုးေခၚ ဆိုၾကသျဖင့္ ဝိဓူရသခင္ခ်စ္ေမာင္ အမည္သည္ ၁၉၄၇ ဖြဲ႕စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံုအေျခခံဥပေဒ ၿပိဳကြဲျခင္းႏွင့္ တထပ္တည္း ေပၚေပါက္ခဲ့ရျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
၁၉၄၇ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္ျခင္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ ယင္းဥပေဒ ပုဒ္မ-၂၀၈ တြင္ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္ရန္ဥပေဒၾကမ္းကို လႊတ္ေတာ္၂ ရပ္၏ အမတ္သံုးပံုပံု ႏွစ္ပံုေအာက္ မေလ်ာ့ေသာ အမတ္မ်ားက ေထာက္ခံမဲေပးလွ်င္ အတည္ျဖစ္သည္ဟု မွတ္ယူရေၾကာင္း ျပ႒ာန္းခ်က္ျဖင့္ အတည္ျပဳ အေကာင္အထည္ေဖာ္ႏိုင္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
ယေန႔စာေရးသူတို႔ ႀကံဳေတြ႕ေနရေသာ ၂၀ဝ၈ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒတြင္ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ျခင္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ ပုဒ္မ ၅၉၊ ၆၀ ကိုျပင္ ဆင္လိုလွ်င္ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ အားလံုး၏ ၇၅ ရာခိုင္ႏႈန္းေက်ာ္က သေဘာတူ ေထာက္ခံ႐ံုနဲ႔မရဘဲ ျပည္လံုးကြ်တ္ ဆႏၵခံယူပြဲက်င္းပ ရဦးမည္။
ယင္းျပည္လံုးကြ်တ္ ဆႏၵခံယူပြဲတြင္ ဆႏၵမဲေပး ပိုင္ခြင့္ရွိသူ အားလံုး၏ ထက္ဝက္ေက်ာ္ ေထာက္ခံ ဆႏၵမဲရမွသာျပင္ဆင္ရမည္ဟု ၂၀ဝ၈ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒပုဒ္မ ၄၃၆ (က) တြင္ အတိအက် ျပ႒ာန္းထားသည္ျဖစ္ရာ ဤျပ႒ာန္းခ်က္အရ ဆိုပါ ကတပ္ခ်ဳပ္ကိုယ္စားလွယ္မဲမ်ားက ေထာက္ခံမဲေပး ေသာ္ျငား ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ သမၼတျဖစ္ ခြင့္မရဘဲ လူထုဆႏၵခံယူရဦးမည္သေဘာအတိအက် ေဖာ္ၫႊန္းထားသျဖင့္ ၂၀ဝ၈ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ ကိုဖ်က္မဖ်က္ မျပင္ဘဲႏွင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္း စုၾကည္ သမၼတျဖစ္ရန္ မလြယ္ကူေၾကာင္း ေတြ႕ရွိရပါသည္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို သမၼတျဖစ္ေစလို သူမ်ားသည္ ၂၀ဝ၈ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ ပုဒ္မ ၅၉ (စ)ကိုသာ အာ႐ံုျပဳ၍ေနသူက မ်ားပါသည္။ အကယ္၍ ဥပေဒျပႆနာမ်ားစြာကို ေက်ာ္လႊား၍ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ သမၼတျဖစ္လာျငားေသာ္ လည္းေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အပါအဝင္ပါတီ ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ား အမွန္တကယ္ ရင္ဆိုင္ရဦးမည့္ ဥပေဒလက္နက္ပုန္းပုဒ္မတခုသည္ ၂၀ဝ၈ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒထဲတြင္ နဝတ၊ နအဖတို႔၏ ဥပေဒ ပညာရွင္မ်ား အတတ္က်ဴးစြာေရးဆြဲထားမႈရွိခဲ့ပါ သည္။
ယင္းဥပေဒပုဒ္မသည္ မူလအႏိုင္ရ ႀကံ့ခိုင္ေရး ပါတီကိုပင္ ပ်က္စီးေစခဲ့ေသာပုဒ္မျဖစ္ပါသည္။ ယင္းမွာ ၂၀ဝ၈ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ ပုဒ္မ-၆၄ ျဖစ္ပါသည္။ “ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတ(သို႔) ဒုတိယသမၼတ မ်ားအျဖစ္ ေရြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္ခံရသည့္ ေန႔မွစ၍ မိမိရာထူးသက္တမ္းအတြင္း ယင္းပါတီအဖြဲ႕အစည္း ၏ပါတီလုပ္ငန္းမ်ားတြင္ ပါဝင္ေဆာင္ရြက္ျခင္း မျပဳရ” ဟု ျပ႒ာန္းထားခ်က္ အခိုင္အမာရွိပါသည္။
ႀကံ့ခိုင္ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးပါတီသည္ ကိုယ့္အတတ္ႏွင့္ ကိုယ္စူးကာ ကိုယ့္တပ္ကိုယ္ျပန္နင္းခဲ့ရသည့္ ဩဂုတ္လ ၁၂ ရက္ သန္းေခါင္ယံ အာဏာသိမ္းပြဲ အျဖစ္တင္စားသမုတ္ခဲ့ေသာ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ႏွင့္ လႊတ္ေတာ္ ဥကၠ႒ဦးေရႊမန္းတို႔၏ အာဏာလုပြဲ သည္ ၂၀ဝ၈ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒပုဒ္မ-၆၄ ေၾကာင့္ျဖစ္ခဲ့ရျခင္းျဖစ္ပါသည္။
ပါတီအဖြဲ႕အစည္းအား အခိုင္အမာ ဦးေဆာင္ ႏိုင္ခြင့္မရွိလွ်င္ႏိုင္ငံေရးအာဏာကို ရယူထိန္းသိမ္း ရန္ မျဖစ္ႏိုင္ေၾကာင္း သတိျပဳၾကေစလိုပါသည္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးပိုင္း ဆိုင္ရာတာဝန္တရပ္ရပ္ကို လက္ခံခဲ့ပါလွ်င္ ပုဒ္မ ၆၄ အရ NLD ပါတီ၏ဦးေဆာင္မႈတာဝန္ကိုယာယီ စြန္႔လႊတ္ရေတာ့မည္ျဖစ္သည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္း စုၾကည္တဦးတေယာက္တည္းအေပၚ အဓိက တည္ ေဆာက္ထားေသာ NLD အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ပါတီသည္ ေဒၚ ေအာင္ဆန္းစုၾကည္မရွိဘဲႏွင့္ရပ္တည္ႏိုင္ရန္မလြယ္ ကူပါ။
အတိတ္သမိုင္းတြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းအား ပုဂၢိဳလ္ေရး ကိုးကြယ္မႈျဖင့္ တည္ေဆာက္ခဲ့ေသာ ျပည္သူ႔ရဲေဘာ္ အဖြဲ႕ႀကီးသည္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မရွိသည့္ႏွင့္ တၿပိဳင္နက္ ၿပိဳကြဲပ်က္စီးခဲ့သလို အျဖစ္မ်ိဳးႀကံဳ ေတြ႕ ႏိုင္သည္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ ၂၀ဝ၈ ဖြဲ႕စည္း ပံု အေျခခံဥပေဒကို ေသခ်ာစြာေလ့လာဆန္းစစ္ၿပီး တရားဝင္ ဖ်က္သိမ္း ျပင္ဆင္ႏိုင္ျခင္းမရွိေသးမီ လက္ပူတိုက္ကုသေသာ ေဆးၿမီးတိုမ်ားကို ယံုၾကည္ အားထားခိုင္မာသည္ ယူဆ၍သမၼတတည္းဟူေသာ ကြ်ဲၿပဲကိုစီးရန္ မသင့္ေလ်ာ္ဟု စာေရးသူက ႐ိုးသား စြာ အႀကံျပဳအပ္ပါသည္။ မရဲဘဲႏွင့္ ကြ်ဲၿပဲစီးသူအတြက္ ေျြမပါလည္းဆံုး သားလည္းဆံုးအျဖစ္မ်ိဳးႀကံဳေတြ႕ရ သကဲ့သို႔ သမၼတလည္းမျဖစ္ ပါတီလည္း ပ်က္သုန္း ႏိုင္သည္ကို ေသခ်ာတြက္ခ်က္ရန္ လိုပါသည္။
စာေရးသူအေနျဖင့္ မ်က္ေမွာက္ႀကံဳေတြ႕ေန ရေသာ ၂၀ဝ၈ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒဆိုင္ရာ ျပႆနာကို ေျဖရွင္းရာတြင္ ပုဒ္မ ၅၉ (စ) သာမက ပုဒ္မ ၆၄ သည္လည္း ခ်န္လွပ္ထား၍ မရႏိုင္ေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ အနာဂတ္ ႏိုင္ငံေရးေသာ့ခ်က္တခု ျဖစ္လာမည္ဟု ယူဆပါသည္။
Comments
Post a Comment