အစုိးရသစ္ကုိ ေစာင့္ႀကိဳေနေသာ စီးပြားေရး ကိန္းဂဏန္းမ်ား

ႏိုင္ငံျခား ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈမ်ား ခြင့္ျပဳလိုက္ၿပီးေနာက္ ျပန္လည္ ၀င္္ေရာက္လာသည့္ ဒိန္းမတ္ ႏုိင္ငံထုတ္ Carlsberg Beer သယ္ေဆာင္လာသည့္ ကားမ်ား (ဓာတ္ပံု – စိုင္းေဇာ္ / ဧရာ၀တီ)

ေရြးေကာက္ပြဲ အႏုိင္ရပါတီက အစုိးရသစ္ တရပ္ဖြဲ႔၍ ႏုိင္ငံ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရး တာ၀န္မ်ားကုိ ယူရေတာ့မည္။
ယခင္ အစုိးရေဟာင္းလက္ထက္ ရွိခဲ့ေသာ ႏုိင္ငံစီးပြားေရး အေျခအေန ေဖာ္ျပေနသည့္ ကိန္းဂဏန္းမ်ားကုိ အစုိးရသစ္က ႏွစ္ၿမိဳ႕သည္ျဖစ္ေစ မႏွစ္ၿမိဳ႕သည္ ျဖစ္ေစ အာဏာလႊဲၿပီဆုိသည္ႏွင့္ ေကာင္းေမြ ဆုိးေမြ အကုန္ တာ၀န္ယူရေတာ့မည္ ျဖစ္သည္။
ထုိတာ၀န္ယူရမည့္ ကိန္းဂဏန္း သတ္မွတ္မႈမ်ားတြင္ ႏုိင္ငံစီးပြားေရးတခုလုံးကုိ ညႊန္းဆုိေနသည့္ အခ်က္မ်ားျဖစ္ေသာ ျပည္တြင္း အသားတင္ စုစုေပါင္း ထုတ္ကုန္တန္ဖုိး(GDP)၊ ေငြေဖာင္းပြမႈႏႈန္း၊
ဘ႑ာေရးလုိေငြ၊ ကုန္သြယ္ေရးလုိေငြ၊ ျပည္ပေႂကြးၿမီ ႏွင့္ ျပည္ တြင္း ေႂကြးၿမီ၊ ႏုိင္ငံျခားအရန္ေငြ၊ ႏုိင္ငံျခား တုိက္႐ုိက္ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈ(FDI) စသည့္ ကိန္းဂဏန္းမ်ား ပါ၀င္ေနပါသည္။
GDP ျမင့္လာဖုိ႔လုိ
ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ GDP ပမာဏသည္ လက္ရွိအခ်ိန္တြင္ အေမရိကန္ ေဒၚလာ ၇၃ ဘီလီယံေက်ာ္ဟု မွန္းထားသည္။ ၿပီးခဲ့ေသာ ၂၀၁၄ ခုႏွစ္က ပမာဏမွာ ေဒၚလာ ၆၄.၃၃ ဘီလီယံဟု ကမၻာ့ ဘဏ္က ထုတ္ျပန္သည္။ ထုတ္ျပန္ခ်က္မ်ား၌ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ GDP သည္ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္မွ ၂၀၁၄ ခုႏွစ္အတြင္း ေဒၚလာ ၂၄ ဘီလီယံေက်ာ္ ပ်မ္းမွ်တုိးလာသည္ဟု ေဖာ္ျပထားသည္။
ကုိယ့္ႏုိင္ငံ တႏုိင္ငံတည္းသာ ၾကည့္ေနမည္ဆုိလွ်င္ GDP ပမာဏ တုိးျမင့္လာသည္ဟု ေျပာရမည္ ျဖစ္ေသာ္လည္း အျခားႏုိင္ငံမ်ားႏွင့္ ယွဥ္ဖုိ႔လုိပါသည္။ ယေန႔ ေဒသတြင္း အာဆီယံႏုိင္ငံမ်ား အခ်င္းခ်င္းၾကားမွာပင္ ယွဥ္ႏုိင္ဖုိ႔ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ GDP က မ်ားစြာ လုိပါေသးသည္။
ၿပီးခဲ့သည့္ ႏွစ္တြင္ ျမန္မာ GDP တန္ဖုိး ေဒၚလာ ၆၄.၃၃ ဘီလီယံသာ ရွိသည့္ အခ်ိန္တြင္ အိမ္နီးခ်င္း ထုိင္းႏုိင္ငံက ၃၇၃ ဘီလီယံ ေက်ာ္ ရွိေနၿပီျဖစ္သည္။ ဗီယက္နမ္က ဘီလီယံ ၁၈၀ ေက်ာ္ရွိသည္။ အျခား အာဆီယံေဒသတြင္းက ဖြံ႔ၿဖိဳးေသာ မေလးရွား၊ စကၤာပူ ႏုိင္ငံ မ်ားသည္လည္း အမ်ားအျပား ျဖစ္သည္။ ေဒသတြင္း စီးပြားေရးဖြံ႔ၿဖိဳးမႈ ယွဥ္ၿပိဳင္လာႏုိင္ရန္ လက္ရွိ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ GDP တန္ဖုိး က အလြန္ေလ်ာ့နည္း နိမ့္က် ေနပါေသးသည္။
ကုန္သြယ္ေရးလုိေငြ ႏွင့္ ဘ႑ာေရးလုိေငြ
ႏုိင္ငံ၏ စီးပြားေရး အခရာက်မႈမ်ား၌ အေရးပါေသာ ကုန္သြယ္မႈက႑တြင္ ျမန္မာႏုိင္ငံသည္ ကုန္သြယ္ေရး လုိေငြ ျပေနသည့္ ႏုိင္ငံ တႏုိင္ငံျဖစ္သည္။ ပုိ႔ကုန္တင္ပုိ႔မႈတန္ဖုိး နည္းၿပီး သြင္းကုန္တင္သြင္းမႈ မ်ားျပားေသာေၾကာင့္ ပုိ႔ကုန္မွရေငြႏွင့္ သြင္းကုန္အတြက္ေပး ရေသာေငြ မမွ်ဘဲ လုိေငြ ႏွစ္စဥ္ျပေနသည္။ ကုန္သြယ္ေရးလုိေငြသည္ ယခုအခါ အေမရိကန္ေဒၚလာ ဘီလီယံ ေထာင္ခ်ီေနရာ ၿပီးခဲ့ သည့္ ၂၀၁၄-၂၀၁၅ ဘ႑ာႏွစ္တြင္ ဘီလီယံ ၅ ေထာင္ေက်ာ္အထိ ျဖစ္လာခဲ့သည္။
၂၀၁၂-၂၀၁၃ ဘ႑ာႏွစ္တြင္ ကန္ေဒၚလာ သန္း ၂၆၀ ခန္႔သာရွိခဲ့ရာမွ ယခုကဲ့သုိ႔မ်ားျပားလာျခင္း ျဖစ္သည္။ ကုန္သြယ္ေရးလုိေငြျပ မႈ၊ ေဒၚလာ လုိအပ္ခ်က္ႏွင့္ ထပ္တူ ျပည္တြင္း ေဒၚလာ ရွားပါးမႈျဖစ္ၿပီး ေငြလဲႏႈန္း မတည္ၿငိမ္မႈကုိ ႐ုိက္ခတ္ေစခဲ့သည္။
ႏုိင္ငံေတာ္၏ ႏွစ္စဥ္အရႏွင့္ အသုံးစရိတ္မ်ား ထုတ္ျပန္ရာတြင္ ရသည္ထက္ သုံးသည္က မ်ားျပားေနရာမွ ျဖစ္ေပၚလာေသာ ဘ႑ာေရးလုိေငြ(ဘတ္ဂ်က္ လုိေငြ)သည္လည္း ႏွစ္စဥ္ဆက္တုိက္ မ်ားလာေနၿပီး ဦးသိန္းစိန္ အစုိးရလက္ထက္မွာပင္ က်ပ္ဘီလီယံ ၁ ေသာင္းေက်ာ္ ရွိေနၿပီျဖစ္သည္။ ကမၻာ့ဘဏ္၊ အျပည္ျပည္ဆုိင္ရာ ေငြေၾကးရန္ပုံေငြ အဖြဲ႔(IMF)တုိ႔က ယခုကဲ့သုိ႔ လုိေငြ မ်ားျပားလာျခင္း အေပၚ အထူးသတိျပဳရန္ ေျပာဆုိခဲ့ၿပီး အစုိးရ၏ အသုံးစရိတ္မ်ားကုိ ထိေရာက္စြာသုံးရန္ႏွင့္ မလုိလားအပ္သည္မ်ားကုိ ေလွ်ာ့ခ်ရန္လည္း သတိေပး ေျပာဆုိထားသည္။
ႏုိင္ငံျခား အရန္ေငြ
ႏုိင္ငံ တႏုိင္ငံ၏ စီးပြားေရးဖြံ႔ၿဖိဳးမႈကုိ GDP ပမာဏ၊ GDP တုိးႏႈန္းႏွင့္ ခ်ိန္ထိုး၍ ေျပာဆုိၾကသည္ဆုိေသာ္လည္း အမွန္တကယ္ ႏုိင္ငံ ၏ အင္အားဟု ေခၚဆုိႏုိင္ေသာအရာသည္ ထုိႏုိင္ငံ၏ စုေဆာင္းထားႏုိင္ေသာ ႏိုင္ငံျခားအရန္ေငြ ပမာဏပင္ျဖစ္သည္ဟု ပညာရွင္မ်ားက ေျပာဆုိထားသည္။ အရန္ေငြသည္ ကုိယ့္ႏုိင္ငံ၏ စုေငြျဖစ္သျဖင့္ ႏုိင္ငံ၏ ေငြပုိ ေငြလွ်ံကုိ ျပေသာ ညႊန္းကိန္းတခုလည္းျဖစ္ သည္။ ႏုိင္ငံတုိင္းတြင္ ကုိယ့္ႏုိင္ငံအလုိက္ စုေဆာင္းထားရွိႏုိင္ေသာ စုေငြမ်ားရွိၿပီး မ်ားသထက္မ်ား၍ ပုိစုလာႏုိင္ရန္သည္ ကုိယ့္ႏုိင္ငံ ၏ စီးပြားေရး အမွန္တကယ္ အားေကာင္းမွသာ ရျခင္းလည္း ျဖစ္သည္။
လက္ရွိျမန္မာႏုိင္ငံ၏ အရန္ေငြပမာဏကုိ ဗဟုိဘဏ္က ထုတ္ျပန္ထားျခင္း မရွိေသာ္လည္း ၂၀၁၄ ခုႏွစ္ ႏွစ္ကုန္ပုိင္းတြင္ IMF က ထုတ္ျပန္ခဲ့သည့္ ျမန္မာ့ အရန္ေငြပမာဏသည္ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၄ . ၅ ဘီလီယံခန္႔သာ ရွိသည္။ ထုိပမာဏသည္ အိမ္နီးခ်င္းႏုိင္ငံမ်ားႏွင့္ ယွဥ္လွ်င္ လြန္စြာနည္းေနသည္။ ထုိင္းႏုိင္ငံ၏ ၂၀၁၄ ခုႏွစ္အရန္ေငြ ပမာဏသည္ ေဒၚလာ ၁၅၇ ဘီလီယံ ျဖစ္ၿပီး ဗီယက္နမ္ ႏုိင္ငံက ၃၄ ဘီလီယံေက်ာ္ ရွိသည္။ အရန္ေငြ အင္အားေတာင့္ရန္၊ စုႏုိင္ရန္ အစုိးရသစ္က ႀကိဳးစားရပါမည္။
ျပည္ပေႂကြးၿမီ ႏွင့္ ျပည္တြင္းေႂကြးၿမီ
ဘ႑ာေရး ၀န္ႀကိီးဌာန၏ တြက္ခ်က္ ထုတ္ျပန္ထားေသာ စရင္းမ်ားအရ ျမန္္မာႏုိင္ငံ၏ ေပးစရာအေႂကြးမ်ားကုိ ၾကည့္မည္ဆုိလွ်င္ ျပည္ပ ေႂကြးၿမီႏွင့္ ျပည္တြင္း ေႂကြးၿမီ ၂ ရပ္ေပါင္း အေမရိကန္ ေဒၚလာ ၂၀ ဘီလီယံ နီးပါးရွိသည္ကုိ ေတြ႔ရသည္။
ျပည္ပသုိ႔ ေပးစရာရွိေသာ ေႂကြးၿမီသည္ ၂၀၁၄ ခုႏွစ္ ႏွစ္ကုန္တြင္ က်ပ္ ၉၁၈၅ ဘီလီယံ(အေမရိကန္ ေဒၚလာ ၉.၁၂၄ ဘီလီယံ) ျဖစ္ သည္။ ျပည္တြင္း ေႂကြးၿမီသည္ က်ပ္ ဘီလီယံ ၁၀၈၁၅( ၁ ေဒၚလာ ၁၃၀၀ က်ပ္ ပ်မ္းမွ်ႏႈန္းႏွင့္ဆုိလွ်င္ ေဒၚလာ ၈ ဘီလီယံ ေက်ာ္) ျဖစ္သည္။ ထပ္တုိး ေႂကြးၿမီမ်ားႏွင့္ ေပါင္းရဦးမည္ဆုိလွ်င္ ယခုထက္မ်ားလာမည္ျဖစ္၍ ျမန္မာႏုိင္ငံလူဦးေရ ၅၁ သန္းႏွင့္ အခ်ိဳးခ် ပါက လူတဦးလွ်င္ က်ပ္ ၅ သိန္းနီးပါး အေႂကြးတင္ေနေၾကာင္း ျပည္သူ႔ေငြစာရင္း ပူးေပါင္းေကာ္မတီ အတြင္းေရးမႉးကလည္း ေျပာ ဆုိ ဖူးသည္။
အစုိးရသည္ ဘ႑ာေရးလုိေငြမ်ားကုိ ေျဖရွင္းရာတြင္ ေငြတုိက္စာခ်ဳပ္မ်ား လုပ္ငန္းရွင္မ်ားသုိ႔ ေရာင္းခ်၍ ေျဖရွင္းေလ့ရွိၿပီး ထုိသုိ႔ ေျဖ ရွင္းရင္း လုပ္ငန္းရွင္မ်ားထံတြင္ ျပည္တြင္းေႂကြးၿမီမ်ား ရွိေနမည္ ျဖစ္သည္။
ေငြတုိက္စာခ်ဳပ္မ်ားကုိ လုပ္ငန္းရွင္မ်ားသုိ႔ ေရာင္းခ်သည္ဆုိသည္မွာလည္း အစုိးရက အတုိးႏႈန္း တခုႏွင့္ လုပ္ငန္းရွင္မ်ားဆီသုိ႔ ေငြျပန္ေခ်းျခင္းသာ ျဖစ္သည္။ ထုိ႔အတြက္ အစုိးရက လုပ္ငန္းရွင္မ်ား အေပၚတြင္ အေႂကြး ျပန္တင္ေနသည့္သေဘာ ျဖစ္သည္။
ယင္းသုိ႔ ျပည္တြင္းေႂကြး ျပည္ပေႂကြးမ်ား၌ ျပည္ပသုိ႔ေပးစရာရွိေသာ အေႂကြးမ်ားတြင္ အတုိးႏႈန္းျမင့္မားသည့္ တ႐ုတ္ႏုိင္ငံသုိ႔ ေပး စရာရွိသည့္ အေႂကြးက အမ်ားဆုံးျဖစ္သည္ဟု ဘ႑ာေရး ၀န္ႀကီးဌာနက ထုတ္ျပန္ခဲ့ၿပီး ေဒၚလာ ၄.၂ ဘီလီယံ ရွိေၾကာင္း သိရ သည္။
အစုိးရသစ္က ထုိအတုိးႏႈန္းျမင့္သည့္ တ႐ုတ္ေႂကြးမ်ား ေလ်ာ့ေစရန္ႏွင့္ ျပည္တြင္းေႂကြး၊ ျပည္ပေႂကြးမ်ား ေလ်ာ့ေစရန္ အတြက္ လုပ္ေဆာင္ေရးသည္လည္း စိန္ေခၚမႈတရပ္ပင္ ျဖစ္ေနပါသည္။
ႏုိင္ငံျခား ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈ (FDI)
ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ အေျခခံအေဆာက္အအုံ ေကာင္းမ်ားမရွိ။ လမ္း၊ တံတား၊ လွ်ပ္စစ္မီးမွအစ စက္႐ုံ အလုပ္႐ုံမ်ားအဆုံး အစစ အရာ ရာ တြင္ ျပည့္စုံမႈ မရွိ၊ ျပည္ပ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံလုိသူမ်ားအတြက္ ေရခံ ေျမခံ ေကာင္းမ်ား ရွိမေနဟု ေျပာ၍ ရသည္။ ထုိေရခံေျမခံေကာင္း မ်ား ဦးစြာတည္ေဆာက္ႏုိင္ရန္လည္း အစုိးရတြင္ ေငြေၾကးျပည့္စုံမႈ မရွိ။ ထုိ႔အတြက္ ျပည္ပရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈမ်ားကုိ အရပ္သား အစုိးရ သစ္ လက္ထက္ စ၍ဖိတ္ေခၚသည္။
သုိ႔ေသာ္ ထင္သေလာက္မ၀င္။ လက္ရွိ ရွိေနသည့္ ပမာဏက ေဒၚလာ ၅၆ ဘီလီယံသာရွိသည္။ အိမ္နီးခ်င္းႏုိင္ငံမ်ားတြင္ ၀င္ေရာက္သည့္ ႏုိင္ငံျခားရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈ ပမာဏကုိ မီရန္ မ်ားစြာလုိက္ရဦးမည္ ျဖစ္သည္။
ယခုႏွစ္မ်ားအတြင္း ၀င္ေရာက္သည့္ ပမာဏသည္သာ အာဆီယံေဒသတြင္း ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈ ေနာက္က်သည့္ CLMV ႏုိင္ငံ ၄ ႏုိင္ငံျဖစ္ေသာ ကေမၻာဒီယား၊ လာအုိႏွင့္ ဗီယက္နမ္ ႏုိင္ငံမ်ားႏွင့္ ယွဥ္ႏုိင္လာေၾကာင္း ျမန္မာႏုိင္ငံ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈ ေကာ္မရွင္ဘက္က ေျပာဆုိ ထား သည္။ ပုိ႔ကုန္ တုိးျမႇင့္ထုတ္လုပ္ႏုိင္မည့္ က႑ကုိ အားျဖည့္ေပးမည့္ အက်ိဳးရွိေသာ ႏုိင္ငံျခားရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈမ်ား ၀င္ေရာက္ရန္ အစုိးရ သစ္တြင္ တာ၀န္ရွိလာၿပီ ျဖစ္သည္။
ႏုိင္ငံတကာမွ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံသူမ်ားက လက္ရွိ ဦးသိန္းစိန္ အစုိးရ သက္တမ္းအတြင္း ျပဌာန္းခဲ့ေသာ ႏုိင္ငံျခားရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈ ဥပေဒ၊ အထူးစီးပြားေရးဇုန္ ဥပေဒတုိ႔ႏွင့္ ၀င္ေရာက္ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံခဲ့ၾကသည္မ်ား ရွိေသာ္လည္း မၾကာေသးမီကမွ ၿပီးဆုံးသြားေသာ ေရြးေကာက္ ပြဲႏွင့္ ႏုိင္ငံေရး အေျခအေနေပၚတြင္ ေစာင့္ၾကည့္ခဲ့ၾကမႈ အမ်ားအျပားရွိေနခဲ့သည္ဟု စီးပြားေရးအသုိင္းအ၀ုိင္းက ေျပာဆုိ ေန ခဲ့သည္။
ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံသူမ်ားအတြက္ ဥပေဒပုိင္းဆုိင္ရာ ျပင္ဆင္မႈမ်ားလည္း ေနာက္က်ေနဆဲျဖစ္သည္။ လက္ရွိအခ်ိန္အထိ ျပန္လည္ျပင္ဆင္ ေပါင္းစည္းထားေသာ ႏုိင္ငံျခားရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈ ဥပေဒအသစ္သည္ လႊတ္ေတာ္တြင္ အတည္မျပဳႏုိင္ေသးသလုိ ေဟာင္းႏြမ္း၍ ေခတ္စနစ္ႏွင့္ မေလ်ာ္ညီေတာ့သည့္ ကုမၸဏီမ်ား အက္ဥပေဒျပင္ဆင္သည္မွာလည္း လႊတ္ေတာ္တြင္ အတည္မျပဳႏုိင္ ေသးေပ။
ယခုကဲ့သုိ႔ ကိန္းဂဏန္းမ်ားအျပင္ အစုိးရသစ္အတြက္ မူ၀ါဒပုိင္း တာ၀န္ယူ ေျဖရွင္းစရာမ်ားစြာကလည္း က်န္ေနပါေသးသည္။ ရႈတ္ ေထြးလွေသာ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ ေျမအသုံးျပဳမႈဆုိင္ရာ မူ၀ါဒမ်ား၊ ေျမေစ်းႀကီးျမင့္မႈ ေလွ်ာ့ခ်ေရး လုိအပ္ခ်က္မ်ား၊ အေသးစား အလတ္ စား လုပ္ငန္းမ်ား လ်င္လ်င္ျမန္ျမန္ျမန္ ဖြံ႔ၿဖိဳးလာေရး လုိအပ္သည့္ အေကာင္အထည္ေဖာ္မႈမ်ားႏွင့္ ပုိ႔ကုန္ တုိးျမႇင့္ေရး ထိထိ ေရာက္ ေရာက္ ေဆာင္ရြက္ႏုိင္ရန္လုိအပ္ခ်က္မ်ား စသျဖင့္ မ်ားစြာ ရွိေနပါသည္။ ။