~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
၂၀၁၁ ခုႏွစ္ မတ္လတြင္ အစုိးရသစ္ တက္လာၿပီးေနာက္ လအနည္းငယ္အတြင္း အင္မတန္ ေကာင္းမြန္ ျပည့္စုံ လွေသာ ေရႊအိပ္မက္မ်ား ျဖည့္သြင္းထားသည့္ ေရႊရည္စိမ္ မိန္႔ခြန္းႏွင့္ ျမစ္ဆုံကုိ ယာယီရပ္ျပခဲ့သည့္ အတြက္ေၾကာင့္ သမၼတဦးသိန္းစိန္သည္ ဒီမိုကေရစီ အေျပာင္းအလဲအတြက္ ရင္ခုန္ေမွ်ာ္လင့္ခ်င္စရာ ေကာင္းသည့္ သမၼတတစ္ဦးလားဟု ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ႀကီးႀကီးမားမား ထားခဲ့သူမ်ား ရွိခဲ့သည္။
သုိ႔ႏွင့္တုိင္ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္ေရြးေကာက္ပြဲ နီးလာသည့္အခါ မင္းသားေခါင္းတုိ႔ ကၽြတ္က်ၿပီး ဘီလူး ေခါင္းေဆာင္း ေပၚထြက္ လာသည့္ အခါ ေမးခြန္းေဟာင္းမ်ား ျပန္လည္ ထြက္ေပၚ လာခဲ့ရေတာ့သည္။
၁။ ။ ျမန္မာႏိုင္ငံကုိ အရပ္သားအစုိးရက အမွန္တကယ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေနၿပီလား။
ျမန္မာႏိုင္ငံကုိ အရပ္၀တ္ အစုိးရက အုပ္ခ်ဳပ္ေနပါသည္။ သုိ႔ ေသာ္ အရပ္သား အစုိးရမဟုတ္ပါ။ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတ ဦးသိန္းစိန္သည္ ယခင္စစ္အစုိးရ၏ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္းတစ္ဦး၊ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေဟာင္း တစ္ဦးျဖစ္သကဲ့သုိ႔ ဒုတိယသမၼတ ဦးၪာဏ္ထြန္းသည္ စစ္အစုိးရလက္ထက္က ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေဟာင္း တစ္ဦးျဖစ္သည့္အျပင္ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ေဟာင္း(ေရ) တစ္ဦးလည္း ျဖစ္သည္။
အဆင့္ဆင့္ ၀န္ႀကီးမ်ားသာမက ျပည္ေထာင္စုေရြးေကာက္ပြဲ ေကာ္မရွင္ ဥကၠ႒၊ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒ မ်ားသည္လည္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေဟာင္းမ်ား အသီးသီး ျဖစ္ၾကေလသည္။
ဤကား အုပ္ခ်ဳပ္ေနသူမ်ားကုိ ေ၀ဖန္ျခင္းျဖစ္သည္။ စနစ္ကုိ ၾကည့္လွ်င္ ရပ္ကြက္၊ ၿမိဳ႕နယ္၊ ခ႐ုိင္၊ တုိင္းေဒသႀကီး/ျပည္နယ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးဌာနမ်ားကုိ ျပည္ထဲေရး၀န္ႀကီးဌာနက ကုိင္တြယ္စီမံသည္။ ျပည္ထဲေရး ၀န္ႀကီးဌာနႏွင့္ တိုင္းႏွင့္ ျပည္နယ္အလိုက္ နပ္စပ္ေရးရာႏွင့္ လုံၿခဳံေရး၀န္ႀကီးမ်ား အားလုံးသည္ တပ္မေတာ္ ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္၏ စီမံခန္႔ခြဲမႈ ေအာက္တြင္ ရွိေနသည္။
ဤသုိ႔ဆိုလွ်င္ ျမန္မာႏို္င္ငံကုိ အရပ္သား အုပ္ခ်ဳပ္ေနသည့္ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံဟု မည္သုိ႔မွ်ေျပာ၍ မရႏိုင္ေတာ့ဘဲ ဒုံရင္းအတုိင္း စစ္တပ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေနသည္ဟုသာ ဆိုႏိုင္ေပေတာ့မည္။
၂ ။ ။စစ္တပ္အုပ္ခ်ဳပ္ေနဆဲဟုပင္ဆုိဆုိ၊ အရပ္သား အုပ္ခ်ဳပ္သည္ဟုပင္ဆိုဆို ႏိုင္ငံ၏အာဏာ ခြဲေ၀မႈပုံစံအရ ယခင္က မရွိသည့္ လႊတ္ေတာ္ရွိလာျခင္းျဖင့္ Check & Balance လုပ္ႏုိင္မလား။
မထူးပါဘူး။ အဘယ္ေၾကာင့္ ဆုိေသာ္ အေျခခံဥပေဒအရ ျပည္သူ လူထုက ေရြးခ်ယ္ပုိင္ခြင့္ မရွိေသာ ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္၏ ေရြးခ်ယ္မႈျဖင့္ ခန္႔ထားေသာ လႊတ္ေတာ္ကုိယ္စားလွယ္ ၂၅ ရာခိုင္ႏႈန္းက ျပည္သူ တုိ႔ ျဖစ္ခ်င္ေသာ ဆႏၵကုိ စြမ္းစြမ္းတမံ တားျမစ္ႏိုင္ဆဲျဖစ္သည္။ ယင္းကုိ ျပည္သူ ၅ သန္းေက်ာ္ လက္မွတ္ေရးထုိး ထားသည့္ ဖြဲ႕စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒပုဒ္မ ၄၃၆ ျပင္ဆင္ေရး အလုပ္မျဖစ္ေသးသည္ကုိ ၾကည့္လွ်င္သိႏုိင္သည္။
ထုိ႔ျပင္ လႊတ္ေတာ္မွ ျပ႒ာန္းလိုက္သည့္ အဂတိလိုက္စားမႈ ဥပေဒ အပါအ၀င္၊ အလုပ္သမား၊ လယ္သမား၊ ေျမယာ၊ ပညာေရး ဥပေဒတိုင္းက ျပည္သူလူထု ဆႏၵႏွင့္ ထပ္တူမက်သည္ကုိ အတိုင္းသား ျမင္ေတြ႕ေနရေပရာ စစ္အုပ္စု အလိုက် ဥပေဒျပဳေရးသည္ မည္မွ်ထိ အေျပာင္းအလဲ ျဖစ္ေပၚေစရန္ Check & Balance ျပဳလုပ္ႏိုင္မည္နည္း။
ထိုမွ်မကေသး ဦးသိန္းေဇာ္ (ဗုိလ္မွဴးခ်ဳပ္သိန္းေဇာ္)ကဲ့သုိ႔ စစ္သားတစ္ျဖစ္လဲ လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ မ်ားစြာကလည္း အရပ္၀တ္ျဖင့္ လႊတ္ေတာ္အတြင္း ထုိင္ေနပါေသးသည္။
၃။ ။မ႑ိဳင္ႀကီး သုံးရပ္အနက္ တစ္ခုျဖစ္သည့္ တရားစီရင္ေရး မ႑ိဳင္ျဖင့္ အျပန္အလွန္ထိန္း ေက်ာင္းၿပီး ဒီမိုကေရစီ အႏွစ္သာရကုိ ပုံေဖာ္မည္ဆိုလွ်င္ေရာ ဒီမိုကေရစီစနစ္ကုိ ကူးေျပာင္းသည္ဟု မဆုိႏိုင္ပါေလာ။
ဖြဲ႕စည္းပုံဥပေဒအရ တပ္မေတာ္သားအားလုံး၏ ျပစ္မႈ၊ ျပစ္ဒဏ္မ်ားကုိ စစ္ခုံ႐ုံးကသာ လြပ္လပ္စြာ စီရင္ပုိင္ခြင့္ ရွိသျဖင့္ စစ္တပ္အေပၚ တရား႐ုံးမ်ား၏ ထိန္းေက်ာင္းႏုိင္စြမ္းမွာ လုံး၀ဥႆုံကင္းမဲ့ ေနေပသည္။
ထိုမွ်မကေသး အစုိးရအဖြဲ႕မွ အရပ္ဘက္တရား႐ံုးမ်ားသုိ႔ တင္ပုိ႔ၿပီး လိုသလို တရားစြဲဆုိခံရေသာ အတိုက္အခံမ်ား၊ ဆႏၵျပသူမ်ား အားလုံးလိုလို ျပစ္ဒဏ္မွ မလြတ္ေျမာက္ခဲ့ေပ။
လယ္သမား၊ ေက်ာင္းသား၊ အလုပ္သမား၊ ႏုိင္ငံေရးတက္ႂကြ လႈပ္ရွားသူမ်ားအား အရပ္ဘက္ တရား႐ုံး မ်ားသည္ အစုိးရအလုိက် ပုဒ္မအမ်ဳိးမ်ဳိးႏွင့္ တရားစြဲဆို ေထာင္ခ်ေပးေနရဆဲ ျဖစ္ေနသည္ကုိ ဆက္ေတြ႕ ျမင္ေတြ႕ ေနရဆဲသည္။
ထို႔ျပင္ ဥပေဒႏွင့္ မညီသည့္ အစုိးရလုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ျပန္လွန္တရားစြဲဆို ခြင့္မ်ားလည္း လုံး၀မရရွိေသးေပ။
ဤသုိ႔ဆုိလွ်င္ တရားစီရင္ေရးသည္ အျပန္အလွန္ ထိန္းေက်ာင္းႏိုင္စြမ္း မရွိဘဲ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအလိုက် ေဆာင္ရြက္ေန ရေသာ စစ္အစုိးရေခတ္ တရားစီရင္ေရးႏွင့္ ထူးမျခားနား ျဖစ္သည္ကုိ ေတြ႕ျမင္ေနရသည္။
၄။ ။ သုိ႔ဆုိပါလွ်င္ တုိင္းျပည္၏ အာဏာက မည္သူ႔လက္ထဲတြင္ အမွန္တကယ္ ရွိေနပါသနည္း။
ဖြဲ႕စည္းပုံဥပေဒအရ လက္နက္ကုိင္ တပ္ဖြဲ႕အားလုံးသည္ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္၏ လက္ေအာက္တြင္သာ ရွိေနသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ စစ္တပ္သာမက ရဲ၊ နယ္ျခားေစာင့္တပ္စသည့္ လက္နက္ကုိင္တပ္ဖြဲ႕ အားလုံးကုိ တုိက္႐ိုက္ အမိန္႔ေပးႏုိင္သူမွာ ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္သာ ျဖစ္သည္။
ထုိမွ်မကေသး အဓိကက်ေသာ ၀န္ႀကီးဌာနမ်ား ျဖစ္သည့္ ကာကြယ္ေရး၀န္ႀကီးဌာန၊ ျပည္ထဲေရး၀န္ႀကီးဌာန၊ နယ္စပ္ေရးရာ ၀န္ႀကီးဌာနတို႔သည္ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္က အမည္စာရင္းတင္သြင္း သူမ်ားကို ခန္႔အပ္ရမည္ ျဖစ္ရာ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္က တုိက္႐ိုက္ စီမံခန္႔ခြဲႏုိင္သည့္ အေျခအေနျဖစ္သည္။
စစ္တပ္ႏွင့္ ရဲ၀န္ထမ္းမ်ား အသုံးျပဳမႈသည္ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ မသိဘဲ အသုံးျပဳဖုိ႔ရန္ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ေခ်။
ထို႔ေၾကာင့္ သမၼတႀကီးက ၿငိမ္းခ်မ္းေရး လက္မွတ္ေရးထိုးရန္ တစ္ဖက္တြင္ ေဆာင္ရြက္ေနခ်ိန္တြင္ တစ္ဖက္တြင္ တုိက္ပြဲမ်ား ဆက္လက္ ျဖစ္ပြားေနရျခင္းျဖစ္သည္။
ထို႔ျပင္ ဆိုခဲ့ပါအတိုင္း ရပ္ကြက္၊ ၿမိဳ႕နယ္၊ ခ႐ိုင္၊ တိုင္း စသည့္ အဆင့္ဆင့္ကုိ အုပ္ခ်ဳပ္ေသာ အေထြေထြ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ဦးစီးဌာနမ်ားကုိ ကုိယ္တြယ္စီမံေသာ ျပည္ထဲေရး၀န္ႀကီးဌာန၊ တုိင္းေဒသႀကီးႏွင့္ ျပည္နယ္အလုိက္ လုံၿခဳံေရးအတြက္ စီမံဆုံးျဖတ္ပုိင္ခြင့္ရွိေနေသာ လုံၿခဳံေရးႏွင့္ နယ္စပ္ေရးရာ ၀န္ႀကီးမ်ားသည္လည္း ကာကြယ္ ေရးဦးစီးခ်ဳပ္က အဆုိျပဳထားသည့္ ၀န္ႀကီးမ်ားျဖစ္ရာ ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္၏ အာဏာမည္မွ် သက္ေရာက္ သည္ကုိ သိရွိႏုိင္ေပသည္။
၄။ ။ သုိ႔ဆုိလွ်င္ စစ္တပ္က အခ်ိန္မေရြး အာဏာသိမ္းႏုိင္သည့္ အေျခအေနႏွင့္ ႀကဳံေတြ႕ေနၿပီလား။
စစ္တပ္က အာဏာသိမ္းရန္ မလိုပါ။ သမၼတၾကီးကသာ အေရးေပၚ အေျခအေနေၾကညာၿပီး စစ္တပ္ကုိ အာဏာလႊဲရန္ လိုပါသည္။ အေျခခံဥပေဒတြင္ စစ္တပ္ကေသြးေျမမက် အာဏာရယူႏုိင္သည့္ နည္းလမ္းကုိ အတိအက် ျပ႒ာန္းထားၿပီး ျဖစ္သည္။
လိုအပ္ပါက အေရးေပၚအေျခအေန ေၾကညာၿပီး စစ္တပ္လက္သုိ႔ အာဏာအျပည့္အ၀ကို အလြယ္တကူ ျပန္ေပး လုိက္႐ုံမွ်သာ ျဖစ္သည္။
ထုိ႔ေၾကာင့္စစ္တပ္သည္ တရားမ၀င္ေရာ၊ တရား၀င္နည္းလမ္းႏွင့္ပါ အာဏာရယူထားၿပီး ျဖစ္သည္။
၅။ ။ စစ္တပ္သည္ တုိင္းျပည္ ကာကြယ္ရန္အတြက္သာ ျဖစ္ရမည့္ အေျခအေနမွာ ႏုိင္ငံေတာ္အာဏာကုိ မည္သည့္ အေၾကာင္းျပခ်က္ႏွင့္ ရယူခြင့္ရွိေနပါသလဲ။
စစ္အစုိးရအဆက္ဆက္ အစဥ္အလာအရ စစ္တပ္သည္ တုိင္းျပည္ေခ်ာက္ထဲက်ရန္ လက္ႏွစ္လုံး အလိုတြင္ ကယ္တင္ပုိင္ခြင့္ရွိေသာ ကယ္တင္ရွင္ရာထူးကုိ အလိုအေလ်ာက္ ပုိင္ဆုိင္ခြင့္ ရွိျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။
၆။ ။ သုိ႔ဆိုလွ်င္ ျမန္မာႏုိင္ငံသည္ အေျပာင္းအလဲကာလသုိ႔ မေရာက္ဘဲ၊ လုံး၀မေျပာင္းလဲဘဲ ရွိေနပါသလား။
မဟုတ္ပါ။ ျမန္မာႏုိင္ငံသည္ အေျပာင္းအလဲ လမ္းေၾကာင္းေပၚတြင္ ရွိေနသည္။ အလြန္ေျပာင္းလဲ ေနပါသည္။
အဓိကအက်ဆုံး အေျပာင္းအလဲတစ္ခုမွာ ယခင္စစ္အစုိးရသည္ ျပည္သူကုိ လုံး၀ဂ႐ုမစုိက္ဘဲ လုပ္ခ်င္ရာကို ေျဗာင္လုပ္ၿပီး ေ၀ဖန္သမွ် သူကုိဖိႏွိပ္သည့္ ေျဗာင္က်က်အုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္ကုိ က်င့္သုံးသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ ႏိုင္ငံတကာက ၀ုိင္းၾကဥ္ထားသည့္ အေျခအေနကုိ ႀကဳံေတြ႕ရသည္။
လက္ရွိအစုိးရသည္ကား ျပည္သူကို ဂ႐ုတစုိက္ရွိလွသည္ မဟုတ္ေသာ္လည္း ႏုိင္ငံတကာဖိအားမ်ား ျပန္လည္ သက္ေရာက္လာမည္ကုိ ေၾကာက္ပုံရသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ ျပည္သူကုိ ယခင္အတုိင္း ခပ္ေျပာင္ေျပာင္ပင္ ဖိႏွိပ္အုပ္ခ်ဳပ္ေနဆဲ ျဖစ္ေသာ္လည္း ႏုိင္ငံတကာ အျမင္တြင္ ဥပေဒႏွင့္ညီသေယာင္ ျပဳမူၾကသည္။
ကုိပါႀကီး၊ ေဒၚခင္၀င္းစသည့္ စစ္တပ္ႏွင့္ ျပည္ထဲေရး၀န္ႀကီးဌာန လက္ေအာက္ခံ ရဲတပ္ဖြဲ႕တို႔၏ ပေယာဂ မကင္းသည့္ ေသဆုံးမႈမ်ား၊ လက္ပံတန္း၊ ဆူးေလ၊ ေရႊျပည္သာတို႔မွ အၾကမ္းဖက္ ၿဖိဳခြင္းမႈမ်ားကုိ ဗီဒီယို သက္ေသ၊ လူသက္ေသ၊ အသံသက္ေသစသည့္ သက္ေသေပါင္းမ်ားစြာ ရွိေနသည့္ တုိင္ပင္ ႏုိင္ငံတကာ မီဒီယာ စာမ်က္ႏွာတြင္ ခပ္ေျပာင္ေျပာင္ပင္ ဥပေဒႏွင့္အညီဟု ေျဗာင္လိမ္ ေျဗာင္စား ဆိုလာျခင္းက သက္ေသျပေနသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ စစ္ဖိနပ္ေအာက္မွ ဒီမိုကေရစီေခတ္သုိ႔ ျမန္မာႏုိင္ငံ ေျပာင္းလဲ လာျခင္းမဟုတ္ဘဲ စစ္ဖိနပ္ ေအာက္တြင္ ေျဗာင္က်က် ဖိႏွိပ္အုပ္ခ်ဳပ္မႈအား၊ စစ္ဖိနပ္မွန္း မသိေအာင္ အေရာင္ေျပာင္းၿပီး ေျဗာင္လိမ္သည့္ အုပ္ခ်ဳပ္နည္းသုိ႔ ေျပာင္းလဲလာျခင္းဟု ဆိုရေပေတာ့မည္။
ေက်ာ္ေက်ာ္မင္း
Comments
Post a Comment